Βρόχοι λατρείας
γκρεμίζουν τις αγχόνες
απελπισίας

  Όταν ένα ελαστικό στερεό σώμα συμπιέζεται, παραμορφώνεται για ν’ αντέξει και να μην σπάσει. Το  ιδανικό ελαστικό σώμα  ανακτά, προοδευτικά πλήρως, την αρχική μορφή του, όσο απαλλάσσεται από το  αίτιο της παραμόρφωσής του. Στη Μηχανική των Στερεών, η διαδικασία φόρτισης-αποφόρτισης παρασταίνεται από ένα βρόχο, μια κλειστή δηλαδή καμπύλη. Δυο αγκαλιασμένοι άνθρωποι σχηματίζουν ένα βρόχο. Δυο άνθρωποι που αγαπιούνται σχηματίζουν ένα βρόχο λατρείας που περιφρονεί το πιο αποτρόπαιο σχοινί, μας εισαγάγει ο Απόστολος Παλιεράκης στη νέα ποιητική του συλλογή με χαϊκού που τιτλοφορείται βραχύσωμες πτήσεις παρεκκλίνουσες.

Δυο τα ιδιαίτερα στοιχεία της συλλογής αυτής: οι τίτλοι στα ποιήματα, μια παρέκκλιση από την αυστηρή φόρμα των γιαπωνέζικων 3στιχων ποιημάτων, αλλά και το περιεχόμενο, εμπνευσμένο από τη γενική αίσθηση της κατάρρευσης της ελληνικής κοινωνίας, συνεπεία της κρίσης ηθών, αξιών, ζωής: Βραχύ μου σώμα/ Τόσο φορτίο θλίψης/ Πώς να τ’ αντέξεις! («Παράπονο Χαϊκού της κρίσης»). Ή: Μασάνε λέξεις/ Τους  φόβους τους να κρύψουν / Σε λόγια μισά («Αλυσιτελής  πρακτική»).

Όχι πως λείπει από τα μεστά ποιήματα του Παλιεράκη η φύση: Και της καρδιάς μας/ Τους  ρωμαλέους παλμούς/ Ζητά η φύση. Ή: Βαρύ Χειμώνα/ Με  Άνοιξης χρώματα/ Δεν τον αλλάζεις, από την ενότητα «Εποχικά» απ’ όπου και το ποίημα: Έξαλλους κήπους!/ Δεν ζητά η Άνοιξη/Δώρα δικά τους.

  Απόστολος Παλιεράκης, Βραχύσωμες πτήσεις παρεκκλίνουσες, Ποίηση/ χαϊκού, έργο εξωφύλλου Άννα Παλιεράκη, Οκτώβριος 2017, (Σύγχρονη Ελληνική Ποίηση), σελ. 64, 12Χ17, αριθμ. έκδοσης: 277, ISBN 978-960-592-059-3, τιμή 6,36 ευρώ.