Οι πλεονέκτες κάνουν συλλογή από ουράνια τόξα. ∆ένουν πολλά μαζί με μια κορδέλα και τα βγάζουν βόλτα σαν σκυλάκια. Αυτά μπερδεύονται μεταξύ τους και ανακατεύονται τα χρώματα σε χορευτικά καλειδοσκόπια. Οι λαίμαργοι κλέβουν άστρα σπινθηριστά και τα βάζουν στην τσέπη τους που είναι μαύρη τρύπα. Οι θεωρητικοί φυσικοί έχουν λύσει τον γρίφο. Ανοίγουν τρύπα στην τρύπα και τα ελευθερώνουν από κάτω. Επίδοξοι καλλιτέχνες ζωντανεύουν με γκράφιτι τους παγωμένους πλανήτες. Ζωγράφοι με σφουγγάρια από σύννεφο συναγωνίζονται στο ανάγλυφο σφουμάτο. Σ’αυτή την ιδανική νηφαλιότητα οι ταλαντούχοι συνθέτουν νέου τύπου μουσικές και φωταψίες του σύμπαντος. Οι ηλεκτρολόγοι με ειδικές καλωδιώσεις απλώνουν φωσφορούχα χρώματα στα δειλινά. Οι αρχιτέκτονες υψώνουν αιθέριες κατασκευές με διάτρητα στριφογυριστά σχέδια. Οι ασημένιες σκάλες τους από βροχή τιτανίου έχουν γίνει ανάρπαστες. …
Η Κατερίνα Καζολέα, μετά την πρώτη συλλογή διηγημάτων με τίτλο «H κορδέλα» που κυκλοφόρησε το 2020 από τις εκδ. «Mανδραγόρας», επανεμφανίζεται με μια εξίσου εμπνευσμένη δεύτερη συλλογή, με διηγήματα υπό τον γενικό τίτλο «H γυναίκα που δεν γνωρίζω», ένα βιβλίο που κινείται στον χώρο της λογοτεχνίας του φανταστικού.
Tριάντα διηγήματα, ανατρεπτικά, με πυκνό λόγο και ποιητικό ρυθμό, με ιδιαίτερη πλοκή, χαρακτήρες και διαλόγους, τριάντα ιστορίες που διαδραματίζονται σε διαφορετικούς χωροχρόνους, πραγματικούς ή φανταστικούς, στα όρια του υπερφυσικού. Ιστορίες που η κάθε μία κρύβει μια ξεχωριστή έκπληξη για τον αναγνώστη.
Kαι σ’ αυτή τη συλλογή είναι πρόδηλη η βαθιά γνώση και η σχέση της συγγραφέως με το θέατρο, που το βλέπει ως έναν μοχλό, μέσω του οποίου μπορεί να πυροδοτηθεί μια θετική μετάλλαξη στην κοινωνία και στις ποικίλες εκφάνσεις της ζωής. Tο διήγημα «Η επανάσταση των ρόλων», που συμπληρώνει το «Γιατί άλλαξα τον κόσμο» της προηγούμενης συλλογής, είναι απολύτως χαρακτηριστικό γι’ αυτή την θέση της συγγραφέως.
Η μετατοπισμένη οπτική γωνία απέναντι στην πολυεπίπεδη πραγματικότητα είναι εμφανής και στα άλλα διηγήματα, καθώς με αριστοτεχνικό τρόπο ο αναγνώστης παρασύρεται σε αλλόκοτες συμπτώσεις, μαγικά συμβάντα και παραβολές, για να έρθει αντιμέτωπος με υπαρξιακά ερωτήματα και με ένα αυστηρό alter ego.
Εμφανίζονται επίσης ήρωες που αναδιφούν την περασμένη τους ζωή μέσα σε ατμόσφαιρα ανδρικής νυχτερινής μελαγχολίας ή γυναικείας νοσταλγικής αναπόλησης, ζευγάρια μπερδεμένα στον λαβύρινθο της επικοινωνίας, πρόσωπα με διασαλευμένη ταυτότητα και εμμονές.
Kαι όπως οι ήρωες του βιβλίου έτσι και ο αναγνώστης περνάει από το γέλιο στην πίκρα, από το κέφι στη μελαγχολία, από την περισυλλογή και τον προβληματισμό στην αισιοδοξία…
Η Κατερίνα Καζολέα γεννήθηκε στην Αθήνα. Αποφοίτησε από το Ιστορικό-Αρχαιολογικό τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών. Συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στην ιστορία τέχνης και την κλασική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Regensburg της Γερμανίας. Εργάστηκε στο Μορφωτικό Ίδρυμα της Εθνικής Τράπεζας. Είναι μέλος της Διεθνούς Ένωσης ιστορικών τέχνης (AICA). Συμμετείχε στη συγγραφή του Λεξικού Ελλήνων Καλλιτεχνών των εκδόσεων Μέλισσα. Άρθρα της για την τέχνη έχουν δημοσιευτεί σε εφημερίδες και περιοδικά. Αρθρογραφούσε επί δεκαετία στα Εικαστικά θέματα του περιοδικού Μανδραγόρας. Παρακολούθησε πολλά εργαστήρια θεατρικής γραφής του Θανάση Τριαρίδη και το 2020 αποφοίτησε από τη Σχολή Πυροδότησης Θεατρικής Γραφής του θεάτρου ΠΟΡΕΙΑ. Έχει στο ενεργητικό της οκτώ θεατρικά έργα, μια ποιητική συλλογή και δυο συλλογές διηγημάτων.
“Μ”
* Κατερίνα Καζολέα, Η γυναίκα που δεν γνωρίζω, Διηγήματα, Σύγχρονη Ελληνική Πεζογραφία, έργο εξωφύλλου: Λιλή Ελευθερίου, εκδ. Μανδραγόρας, Αθήνα, Ιανουάριος, 2021, 15Χ21, αριθμ. έκδοσης: 336, ISBN 978-960-592-117-0, σελ. 176, τιμή 13,78 ευρώ.