Ποίηση
Μαρία Σύρρου | Δυο Ποιήματα
πολεμοκαπηλίες
ουαί υμίν, υποκριτές
οι κραταιοί κρατούντες
κίβδηλοι ειρηνοποιοί
αιμοσταγής φατρία βρικολάκων
φορμαρισμένοι στα γυαλιστερά κοστούμια σας
κύμβαλα αλαλάζοντα, ουαί υμίν
λάγνοι των φλας, των στούντιο και των οχτάστηλων
πόλεμος ιταμός το χόμπι σας
ρουά ματ πανωλεθρία σε δυο κινήσεις
αφανισμένες γειτονιές
γενιές αφανισμένες
πόλεις σβησμένες απ’ το χάρτη
καινούργιος χάρτης τώρα
πιο στρωτός,
λες να κρατήσει λίγο παραπάνω;
ουαί υμίν, υποκριτές
οι κραταιοί κρατούντες
τι ενδιαφέρον βρίσκετε τάχα στο παιχνίδι σας
ανυπερβλήτως κερδοφόρο, ουαί υμίν
τις συνειδήσεις να φενακίζετε
να καθορίζετε το πλαίσιο
του φόνου, του φονιά, του φονεμένου
πλείστες οι δίκες στα πεδία των μαχών
περιπλανώμενοι οι φόνοι ως ερινύες στα ερείπια
αυτοαναγορεύονται και δικαστές και δήμιοι
άφες αυτοίς, κοινότοπη η ετυμηγορία
–
αβλεψίες και παραβλέψεις
καλή σας μέρα, οπτικέ μου.
τηλεφωνώ για να σας παραγγείλω
ένα ζευγάρι ματογυάλια.
μ’ ακούτε;
τον έναν από τους δυο φακούς
τον προτιμάω κοίλο.
καθώς θ’ αναποδογυρίζει
–σκέφτηκα–
το καθετί που βλέπω,
ίσως ξυπνάει το θυμικό μου.
πώς σας φαίνεται;
αριστερός ή δεξιός φακός,
το ίδιο μού κάνει.
ο έτερος, ωστόσο, θα ’θελα να ’ναι
οπωσδήποτε κυρτός φακός.
λίγη αντικειμενικότητα δε βλάπτει
στο, έτσι κι αλλιώς, υποκειμενικό μου βλέμμα.
θα καταφέρω, λέτε, να κρατήσω
ταυτοχρόνως
και τα δυο μάτια μου ανοιχτά;
χρειάζομαι τη συμβουλή σας.
πώς είπατε;
αδυνατείτε διά τηλεφώνου
να μετρήσετε τα κέντρα μου;
θα προτιμούσα, αν δεν έχετε αντίρρηση,
να αποφύγω κάθε συμμετρία,
θέμα ιδιοσυγκρασίας, καταλαβαίνετε.
όσο για τους βαθμούς διόρθωσης,
το αφήνω στη διακριτική ευχέρειά σας.
αντιλαμβάνομαι μια κάποια
ανησυχία στη φωνή σας, οπτικέ μου.
φοβάστε μήπως απολέσω
διά παντός την όρασή μου;
παρακαλώ, μη θορυβείστε,
δηλώνω εκ πεποιθήσεως τυφλός.
πώς; αν είστε σύμφωνος με τα υπόλοιπα,
δεν πρόκειται να τα χαλάσουμε στο σκελετό.
είμ’ ανοιχτός σ’ όλα τα χρώματα, φύσει και θέσει.
πάντως, να ξέρετε, τον προτιμώ κοκάλινο
με dna επαναστάτη.
Share this Post