Τρίτο βιβλίο από τις εκδόσεις Μανδραγόρας του Θεσσαλονικιού Βασίλη Φαϊτά, μετά την ουσιαστική επανεμφάνισή του στο χώρο της ποίησης με τις συλλογές «Υστερόγραφα για το αύριο» (2010) και «Συνάντηση με το σύμπαν» (2011). Με την πρόσφατη εύηχη συλλογή του «Ρους και Ροή» όπου ακόμα και στον τίτλο κυριαρχεί το υγρό σύμφωνο «ρ» ο Φαϊτάς επιλέγει να μιλήσει για τα υπαρξιακά εσώτερα θέματα που τον απασχολούν (πασχίζοντας «για τον επαναπατρισμό του θαύματος») αξιοποιώντας κυρίως το νερό, από τα τέσσερα φυσικά στοιχεία^. είτε ως ροή αέναη στο χρόνο, είτε ως πόνο/ «δάκρυ του παντός» συνυφασμένο με την υπόσταση του ανθρώπου: ρίζα της κοίτης, μακρινός καταρράχτης και γύρω/ της αιωνιότητας ο αφρός, αίσθηση της ροής σε μια άδεια θάλασσα, τρικυμία φιμωμένη και πέρα/ οι ξέρες του πεπρωμένου…

Μέσα από αλλεπάλληλες ποιητικές εικόνες: πάνω από ένα θλιμμένο παράδεισο, ο χειμώνας κατεβαίνει άπληστος, τόση αθωότητα περιμένει να γεννηθεί ο ουρανός μετέωρη γέφυρα, το θαύμα που αέναα συσσωρεύει σκόνη ονείρων/ τώρα που η διαφάνεια των μύθων φθάνει ανέπαφη κ.ά, ο ποιητής παρά το αναπόφευκτο των συγκοινωνούντων δοχείων από τη ζωή προς το θάνατο (από τις αφίξεις στις αναχωρήσεις σ. 11), παρά το δεδομένο της θλίψης του, αγωνιά, απελπίζεται, αναρωτιέται (Ο άνθρωπος που νομίζαμε πως πέρασε από δω/ ίσως να μην υπήρξε) κι ενίοτε ελπίζει στον «επαναπατρισμό τού θαύματος». Ακόμα κι αν υπάρχει μια ημερομηνία στο θαύμα.

Η ποίηση του Βασίλης Φαϊτά είναι μια οικουμενική και ταυτοχρόνως συμπαντική ποίηση, κινείται μεταξύ χρόνου και φωτός, αιώνων και στιγμών, ενώ βρίθει συνθέσεων και αντιθέσεων όπως ακριβώς και η ζωή μας: ο θάνατος βαρκάρης της αθανασίας, ή: και η αιωνιότητα αέρινη σκέψη περαστική, ή ακόμα: τόσο όμοιος και τόσο διαφορετικός/ με το ελάχιστο τίποτα.

Μια ποίηση μεστή σε ουσία, ομορφιά, πάθος και συναίσθημα όπου συναντιούνται ο λυγμός του αύριο/στο κύτταρο του μηδενός. Στόχος και συνέχεια της γραφής, μέσα από την ποιητική του τριλογία, η αναζήτηση της καταγωγής της εφηβείας προκειμένου «η αθωότητα του πεπρωμένου [να ξαναγίνει] ιστορία.» Δηλαδή γεγονός που πιστοποιεί την ανθρώπινη ύπαρξη.

«Μ»

Ο Bασίλης Φαϊτάς γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1942. Σπούδασε νομικά στο Aριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης χωρίς να πάρει το πτυχίο του. Eργάστηκε στην Τράπεζα της Eλλάδος ως το 2002. Παρουσιάστηκε πρώτη φορά στη λογοτεχνία στο περιοδικό «Nέα Eστία» το 1966.

Έργο εξωφύλλου: Απόστολος Γιαγιάννος

εκδ. «Mανδραγόρας», σελ. 46, ΙSBN 978-960-9476-75-1