Ακούγοντας τον Θ. Δρίτσα στη Βουλή να λέει πως «Τα εξαναγκαστικά μέτρα δεν είναι το δικό μας πρόγραμμα, αλλά το προϊόν ενός επώδυνου συμβιβασμού» και πως «η ίδια η διαγωνιστική διαδικασία όμως περιλαμβάνει ζητήματα για τα οποία επιβάλλεται διαβούλευση για τη χρήση εκτάσεων και εγκαταστάσεων», σημειώνοντας ωστόσο ότι υπάρχουν ανοιχτά ζητήματα της διαπραγμάτευσης αλλά και δεσμευτικές υποχρεώσεις της Συμφωνίας για την πώληση του 51% των μετοχών του ΟΛΠ και εν συνεχεία του ΟΛΘ…

μου ήρθε στο νου ανάλογη σκηνή με τον Γ. Τσολάκογλου όταν, αντιλαμβανόμενος την απελπιστική κατάσταση του ελληνικού στρατού και προκειμένου να μην υπάρξουν κι άλλες απώλειες, αναγκάστηκε στον επώδυνο συμβιβασμό με το Σύμφωνο παράδοσης της χώρας. Και τότε οι προγραμματικοί στόχοι της Κυβέρνησης ήταν: να απελευθερωθούν οι Έλληνες αιχμάλωτοι, να δοθεί κάθε δυνατή βοήθεια στα θύματα πολέμου (βλ. Μνημονίων σήμερα), να εξασφαλισθεί η σίτιση του πληθυσμού (βλ. Θεανώ Φωτίου), να εξακολουθήσει να λειτουργεί η ιδιωτική και η εθνική οικονομία, να έχουν εργασία όλοι και να ενισχυθεί η αγροτική και βιομηχανική οικονομία της χώρας, να εξασφαλισθεί η τάξη και η ασφάλεια της χώρας (συνεχίζοντας το έργο Πανούση)

Μετά από σύντομες διαπραγματεύσεις, η παράδοση/συμφωνία «με την άλλη πλευρά» έγινε δεκτή με τιμητικούς όρους για τους ηττημένους (Έλληνες). Την 21 Απριλίου 1941 στην Λάρισα, ο Τσολάκογλου, «υπό το κράτος βίας», ή «με το πιστόλι στον κρόταφο» υπέγραψε (ΜΕ ΕΝΑ ΑΡΘΡΟ, όπως θα γίνει και μεθαύριο στη Βουλή) την άνευ όρων παράδοση του Ελληνικού Στρατού, και κατ’ επέκταση της χώρας, στους Γερμανούς. Εκ μέρους των Γερμανών, το πρωτόκολλο της παράδοσης συνυπέγραψε ο αρχηγός των γερμανικών στρατευμάτων στην Ελλάδα, στρατηγός φον Γκράιφφενμπεργκ (von Greinffenberg). Για να πληρωθεί το ρηθέν «πριν αλέκτωρ φωνήσαι τρις», στις 23 Απριλίου 1941 ο Τσολάκογλου αναγκάσθηκε να υπογράψει στην Θεσσαλονίκη και τρίτο πρωτόκολλο (βλ. Τρόικα) με τον Γερμανό στρατηγό Άλφρεντ Γιοντλ (Alfred Jodl) και τον Ιταλό στρατηγό Αλμπέρτο Φερρέρο (Alberto Ferrero).

Δεν κάνω προσωπικά κανένα συσχετισμό αλλά καμιά φορά η φάρσα παραχωρεί τη θέση της στην κωμωδία. Για τους πολλούς (πέραν των κυβερνητικών) αυτό αποτελεί τραγωδία αλλά και το πένθος θέλει το χρόνου του.

Λεπτομέρεια (διόλου ασήμαντη): Με την υπογραφή του Μνημονίου από τον Τσολάκογλου άρχισε ανηλεής βομβαρδισμός του ναυστάθμου της Σαλαμίνας και του Πειραιά από τους Γερμανούς. Στην περίπτωσή μας απλώς ο Δρίτσας τους έχει ήδη (με Μνημόνιο) παραχωρήσει τον ΟΛΠ και ΠΛΘ στο πιάτο. Ας ελπίσουμε να τους φτάνει και να μη χρειαστεί να μας βομβαρδίσουν κι από πάνω. Αρκετά μας έχουν ψεκάσει όπως λέει κι ο συναγωνιστής του ΣΥΡΙΖΑ Π. Καμένος ….

Κώστας Κρεμμύδας