Το περασμένο καλοκαίρι, τρεις νέοι καλλιτέχνες διοργάνωσαν μια εικαστική έκθεση, συνεχίζοντας το νήμα που έχει ξετυλίξει η Ένωση Πτυχιούχων Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών στην Πλάκα, με πλήθος εικαστικών εκθέσεων από την αρχή του καλοκαιριού. Το όνομα της φρέσκιας αυτής ομαδικής έκθεσης: «M.I.L.F» (Masters In LyingForms), την επιμελήθηκαν ο πρόεδρος της Ένωσης, κ. Γιάννης Σταμούλης μαζί με τους συμμετέχοντες καλλιτέχνες Αλέξη Αντύπα, Αντώνη Ριζόπουλο και Νάσο Φρατζεσκάκη, όλοι τους απόφοιτοι της Ανωτάτης Σχολής τα τελευταία χρόνια . Η έκθεση συγκέντρωσε τη δουλειά των παιδιών στους δυο κύριους εκθεσιακούς χώρους του κτιριακού συγκροτήματος. Ο χώρος τα τελευταία χρόνια χαίρει μεγάλης επισκεψιμότητας και καλλιτεχνικού ενδιαφέροντος από ανθρώπους κάθε ηλικίας καθώς προσφέρει ένα βήμα στους νέους αποφοιτήσαντες καλλιτέχνες και όχι μόνο να παρουσιάσουν τη δουλειά τους, να οργανωθούν εκδηλώσεις ή συζητήσεις , παρουσιάσεις ή προβολές ταινιών, ντοκιμαντέρ κ. α.

Στην συνέχεια, παρατίθεται μια μικρή συνέντευξη που παραχώρησαν στην Πηνελόπη Ζαρδούκα οι συμμετέχοντες, τόσο για τη δουλειά τους και τη συνεργασία τους, όσο και για την ευρύτερη επικαιρότητα των ημερών.

Πηνελόπη Ζαρδούκα :Πώς σχετίζεται το όνομα της έκθεσης με τον εκθεσιακό χώρο και τη δουλειά σας; Αποκτά δυναμική το έργο σας όταν συνδιαλέγεται με τα έργα των υπολοίπων καλλιτεχνών της έκθεσης;

Αλέξης Αντύπας: Το όνομα της έκθεσης σημαίνει «άρχοντες σε ψευδείς φόρμες». Όλα τα έργα που εκτίθενται απεικονίζουν κάτι ψεύτικο, μη πραγματικό, με μοναδική εξαίρεση την παραστατικότητα που χαρακτηρίζει κάποια απ τα στοιχεία που συνθέτουν το ψέμα. Χρησιμοποιώντας τον συμβολισμό, το τυχαίο, τη σάτιρα και τη μυθοπλασία, το ψέμα παίρνει μορφή. Η δουλειά και των τριών μας, σε ένα χώρο, δημιουργεί μια ποικιλία στην εφαρμογή του ψεύδους, διευρύνοντας έτσι τα όρια του. Κατά παρόμοιο τρόπο τα αρχικά του ονόματος της έκθεσης υποδηλώνουν κάτι διαφορετικό απ’ αυτό που σημαίνουν.

Νάσος Φρατζεσκάκης: Ο χώρος είναι οικείος, πάντα, σε φοιτητές και αποφοίτους της Καλών Τεχνών. Η απόφαση για την έκθεση ήταν αποτέλεσμα συνεργασίας. Κοινό στοιχείο των εργασιών μας είναι ότι «πλάθονται φόρμες» μέσω της φαντασίας μας.

Πηνελόπη Ζαρδούκα : Υπάρχει αναγκαιότητα της τέχνης σήμερα; Πόσο το θέμα επηρεάζει την ποιότητα και την επικαιρότητα του έργου; Η Τέχνη χρειάζεται την ανάγκη της ιστορικής συνθήκης;

Αλέξης Αντύπας : Σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, υπάρχει ανάγκη για κάθε δραστηριότητα που διευρύνει το πνεύμα. Τα θέματα των έργων, καθότι αναφέρονται σε ανθρώπινες καταστάσεις και όχι σε συγκεκριμένα γεγονότα, δεν θεωρώ πως χάνουν σε επικαιρότητα κι αυτό είναι κάτι που συνεισφέρει στην ποιότητα τους. Πιστεύω πως και χωρίς τη συμβολή κάποιου ιστορικού γεγονότος, η τέχνη πάντα θα έχει κάτι να πει, αφού αποτελεί προέκταση του ανθρώπινου συλλογισμού και ψυχισμού που είναι διαρκώς εν κινήσει.

Νάσος Φρατζεσκάκης : Η τέχνη από τη θέση του καλλιτέχνη είναι η ανάγκη του να επικοινωνεί με θεατές και να εκφράσει τα προσωπικά του ερεθίσματα που λαμβάνει από το περιβάλλον του. Ο θεατής είναι ο δέκτης και το στοίχημα του κάθε καλλιτέχνη να κερδίσει τους δέκτες του. Η ιστορία θα κρίνει τους πάντες.

Αντώνης Ριζόπουλος: Aναγκαιότητα της τέχνης υπάρχει σε κάθε εποχή. Η τέχνη ήταν και είναι μέρος της ανθρώπινης έκφρασης και η μορφές της επηρέαζαν και επηρεάζονταν από κοινωνικές, πολιτισμικές, οικονομικές και πολιτικές συνθήκες της κάθε εποχής. Υπάρχουν θέματα διαχρονικά και επίκαιρα όμως το θέμα από μόνο του δεν κάνει ένα έργο ποιοτικό. Η ποιότητα του έργου εξαρτάται από το πώς θα το αποδώσει ο καλλιτέχνης. Η τέχνη επηρεάζεται από την ιστορική συνθήκη.

Πηνελόπη Ζαρδούκα :Δημιουργούνται κίνητρα σε νέους καλλιτέχνες για διεξόδους στην αθηναϊκή αγορά τέχνης από γκαλερί και φορείς ή είναι μονόδρομος το εξωτερικό;

Αλέξης Αντύπας : Δυστυχώς, θεωρώ πως η αθηναϊκή αγορά παρέχει ελάχιστα κίνητρα για την επιδίωξη επαγγελματικής καριέρας στο χώρο των εικαστικών τεχνών. Το εξωτερικό μοιάζει όντως, ο μόνος δρόμος.

Νάσος Φρατζεσκάκης : Δυστυχώς δεν γνωρίζω κατά πόσο είναι λύση ακόμα και το εξωτερικό…

Πηνελόπη Ζαρδούκα :Πόσο εμπλέκεται το οικονομικό background του καλλιτέχνη για να δημιουργεί απρόσκοπτα και χωρίς περιορισμούς στα υλικά του;

Αλέξης Αντύπας : Σίγουρα, ένα εύπορο οικονομικό background θα βοηθούσε αρκετά στην εκπλήρωση μεγαλόπνοων έργων, αλλά η αλήθεια είναι πως έχω δει ανθρώπους να τα καταφέρνουν και χωρίς αυτό.

Νάσος Φρατζεσκάκης : Σαφέστατα αρκετά, αν και η ανάγκη για τέχνη του καλλιτέχνη είναι η κινητήριος δύναμη. Το θέμα είναι ότι οι ακριβοί προϋπολογισμοί είναι και πιο αποδεκτοί από την «ελίτ», ή αλλιώς «τα λεφτά στα λεφτά πάνε»!

Αντώνης Ριζόπουλος: Η δυνατότητα πρόσβασης σε υλικά και η δυνατότητα να έχει κανείς τον προσωπικό του χώρο δουλειάς είναι σημαντικά για την δημιουργικότητα ενός καλλιτέχνη. Κάποτε όμως οι οικονομικές δυσκολίες και η πίεση οδηγούν τον καλλιτέχνη να αναζητήσει άλλα μέσα(υλικά)και οικονομικότερες λύσεις και η δουλειά του να γίνει πιο δυνατή και πιο ουσιώδης.

Πηνελόπη Ζαρδούκα : Ως νέοι καλλιτέχνες, πιστεύετε ότι έχει καλλιτεχνικό όραμα η νέα γενιά και τι θυσίες θα έκανε για να τα πραγματοποιήσει;

Αλέξης Αντύπας : Πιστεύω πως υπάρχει η θέληση για όραμα αλλά όχι το όραμα. Αν παρόλα αυτά υπήρχε, δεν θεωρώ πως κάποια θυσία θα ήταν ανέφικτη.

Νάσος Φρατζεσκάκης : Πιστεύω ότι βρισκόμαστε σε ένα τέλμα πολιτισμού και ότι το επόμενο βήμα θα είναι μία ρήξη από μία αυθόρμητη ανατροπή του. Η νέα γενιά θα είναι σαν τον Frankenstein.

Αντώνης Ριζόπουλος: Πιστεύω πως η νέα γενιά (σε γενικές γραμμές)δεν έχει καλλιτεχνικό όραμα, επειδή η πλειονότητα έχει παρασυρθεί από τα προϊόντα της υποκουλτούρας, του καταναλωτισμού και του lifestyle και έχει σαν πρότυπο την μετριότητα. Μεγάλη ευθύνη στα πιο πάνω έχει και η προηγούμενη γενιά που απέτυχε να δώσει στους νέους όραμα και αξίες.

Πηνελόπη Ζαρδούκα :Πώς και πόσο συνδέεται το θέμα της έκθεσης με την ελληνική πραγματικότητα; Πιστεύετε ότι λειτουργεί ως καυστικό σχόλιο στη νοοτροπία του νεοέλληνα ή είναι κάτι πιο συνολικό, πέρα από τα μικρά μας χωρικά σύνορα;

Αλέξης Αντύπας : Πιστεύω πως λειτουργεί ως καυστικό σχόλιο σε θέματα ευρύτερα από την Ελλάδα, απ’ τα οποία όμως η Ελλάδα πάσχει ιδιαίτερα αυτήν την εποχή. Όταν αναφέρεσαι σε έννοιες, τείνεις να ξεφεύγεις από συγκεκριμένα γεγονότα

Νάσος Φρατζεσκάκης : Μάλλον είναι κάτι πέρα από τον τόπο. Είναι φανταστικά θέματα, αλλά και αν διακρίνει κανείς κάποιους συμβολισμούς δεν χρειάζεται να είναι Έλληνας.

Πηνελόπη Ζαρδούκα :Η επιρροή της comic αισθητικής πόσο επηρεάζει τη δουλειά σου;

Αλέξης Αντύπας : Πάρα πολύ θα έλεγα. Τα comics απευθύνονται σε ένα ευρύτερο κοινό, απ’ ότι η τέχνη της «κουλτούρας». Η τεχνική και η θεματική τους δεν περιορίζονται σε προνομιούχους διανοητές της τέχνης, αλλά σε κάθε έναν που το συγκεκριμένο μήνυμα μπορεί να τον ενδιαφέρει. Θέλω η τέχνη μου να είναι το ίδιο ευανάγνωστη και ανοιχτή σε όλους.

Νάσος Φρατζεσκάκης : Αρκετά ανησυχητικά.

Αντώνης Ριζόπουλος: Το comic μπορεί με απλές γραμμές και μέσα από την υπερβολή να είναι άμεσο, ευανάγνωστο και περιεκτικό. Αυτό που ήθελα ήταν να περάσω τα comics μου στην ζωγραφική μου.

Πηνελόπη Ζαρδούκα :Περιέγραψέ μου την καθημερινότητά σου.

Αλέξης Αντύπας : Δουλειά, σπίτι, εργαστήριο. Γενικά μου αρέσει να σπαταλάω χρόνο σε διάφορα πράγματα, αλλά δυστυχώς οι συνθήκες δεν το επιτρέπουν πάντα.

Νάσος Φρατζεσκάκης : Μπα, δε θέλω.

Πηνελόπη Ζαρδούκα : Μια πρόσφατη έκθεση στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης είχε θέμα «Τhe Politics of Art» Η Πολιτική της Τέχνης. Εσύ, πόσο πιστεύεις ότι είναι η τέχνη σου πολιτική πράξη; Χωράει μια τέτοια συζήτηση στη σημερινή εποχή;

Αλέξης Αντύπας : Δεν θεωρώ πως αυτό που κάνω έχει κάποια σχέση με την πολιτική, πέρα από κάποιο συμβολικό σχολιασμό ίσως, παρόλα αυτά δεν το αποκλείω για το μέλλον. Προς το παρόν και μόνο η λέξη πολιτική με κάνει να νιώθω βρώμικος.

Νάσος Φρατζεσκάκης : Πιστεύω ότι η πολιτική με οδήγησε να κάνω την τέχνη που εκθέτω. Η διάθεση μου είναι να κάνω μία κοινωνική πράξη μέσω της τέχνης. Πάντα η τέχνη διαπραγματεύεται και την πολιτική.

Αντώνης Ριζόπουλος: Πολιτική σημαίνει ασχολούμαι με την δημόσια ζωή, τις δημόσιες υποθέσεις, τα κοινά, επηρεάζω, ασκώ, παρεμβαίνω σε δημόσια ζητήματα με ένα σύνολο ενεργειών και πρακτικών. Εγώ προσπαθώ μέσα από την δουλεία μου κριτικάρω, να στιγματίσω, να αντιδράσω και να πάρω θέση απ