Κρύβεται στο δάσος. Ακούει τις φωνές τους που ανακατεύονται με τους ήχους απ’ τα δέντρα και τα σουρσίματα των ζωντανών. Όλα λουφάζουν στο μισόφωτο. Δεν τρυπούν οι ακτίνες του ήλιου τα φύλλα τα παχιά, τις κορυφές των ψηλών δέντρων, το στρώμα από τις ρίζες και τους κορμούς.
Είχε ξεκινήσει το ταξίδι της μαζί με όλους τους άλλους. Πώς ξέκοψε, πώς κατάφερε να το σκάσει από τους φύλακές της κανείς δεν ξέρει. Ούτε αν είδε ψηλά στον ουρανό το χελιδόνι να πετάει ελεύθερο ή αν δάκρυσε προς στιγμή, ξέρουμε. Όμως τον αγρότη[i], αυτόν που αυστηρά της έδειχνε τη θέση της – το μαστίγιο, το μαστίγιο, σφυρίζει δυνατά στον αέρα, το μαστίγιο – αυτόν αρνήθηκε να τον υπακούσει.
Είναι μέρα ακόμη, πρωί του χειμώνα. Θα νυχτώσει όπου νάναι, δεν θα τη βρουν στο σκοτεινό δάσος οι περίπολοι, δεν θα τη βρουν.
Άκου τις σειρήνες πώς σφυρίζουν, πώς σκίζουν τον αέρα υστερικά και τρομάζουν τον κόσμο! Βγείτε στα παράθυρα, ανοίξτε τους δέκτες!
Μαζεύτηκαν άνθρωποι στις πλατείες.
Ελευθερία! λένε. Ελευθερία!
Όμως δεν ξέρουν πού κρύβεται για να της την προσφέρουν. Να την βάλουν σε γυάλα. Να την δείχνουν στις εκθέσεις, να γράψουν τραγούδια.
Κρύβεται πίσω από τα φύλλα. Ο ήλιος δεν τρυπάει το σκοτάδι.
Να μείνει ελεύθερη, φωνάζουνε οι πλατείες πιο δυνατά. Θέλουν πολλοί, τώρα, να σωθεί. Να μην ακολουθήσει τον δρόμο της σφαγής, το δρόμο της φυλής της.
Ελευθερία, ελευθερία, φωνάζουν.
Μαζεμένη στα τέσσερα, κρυμμένη γερά στη μεγάλη της χαίτη, δεν έχει επίγνωση της πράξης που μόλις δείχνει στον κόσμο. Κάθεται τρομαγμένη και ανίδεη για το μεγάλο αλισβερίσι που ετοιμάζουνε γύρω της, αυτοί, που ξέρουν ότι κανείς δεν είναι πιο δυνατός από τούτη την δική της μοναχική επανάσταση.
Ελένη Γ.
____________________________________________________________
* Αναφορά στην αγελάδα Ερμιέν που ξέφυγε (2018) καθώς την πηγαίνανε για σφαγή και κρύφτηκε στο δάσος.
[i] Αναφορά στο παραδοσιακό τραγούδι Donna-donna, που το τραγούδησε μεταξύ άλλων και η Τζόαν Μπαέζ: ένα μοσχάρι που το πάνε για σφαγή βλέπει στον ουρανό ένα χελιδόνι να πετάει και κλαίει. Ο αγρότης όμως του λέει να μην παραπονιέται γιατί δεν έχει φτερά για να πετάει στον ουρανό, αλλά η δική του μοίρα είναι η σφαγή.
“…Stop complaining”, said the farmer
Who told you a calf to be
Why don’t you have wings to fly with
Like the swallow so proud and free…»