ΤΟ ΓΟΒΑΚΙ
Είναι μεσάνυχτα.
Ο πρίγκιπας περιμένει στο τζάκι
Φτύνω με μανία το τζάμι και ύστερα το τρίβω
Ο πρίγκιπας περιμένει στο τζάκι
Καθαρίζω το αίμα απ’ το πάτωμα
Πλένω σχολαστικά το μαχαίρι
κι ετοιμάζω βραδινό.
Ο πρίγκιπας περιμένει στο τζάκι
Σερβίρω κολοκυθόσουπα στις αδερφές και την μητριά μου
Τρώω μόνη
Στο βαθύ μου πιάτο επιπλέει ένα γαλάζιο μάτι
Ο πρίγκιπας περιμένει στο τζάκι
Τον συλλέγω στο βάζο.
Αύριο θα τον σκορπίσω στη λίμνη.
Το γοβάκι δεν ήταν στο νούμερό μου.
ΧΙΟΝΑΤΗ
Όλα είναι ψέματα
Δεν βρήκα καταφύγιο σε κανένα παραμύθι
Το μήλο από χρόνια μοιραζόμαστε
κόρες, θείες, μανάδες, ανιψιές
Μοναδικός καθρέφτης
το γυάλινο φέρετρο πάνω στο άσπρο χιόνι
με ταριχευμένα κεφάλια γυναικών.
Ξύπνημα δεν θα φέρει το φιλί
αλλά οι πάγοι που θα λιώσουν
Ως τότε, θα ’χουν πεθάνει οι βασιλιάδες
κι οι μητριές θα ’χουν γεννήσει παιδιά δικά τους.