Ξύπνησε νωρίς. Πριν ανοίξει και το δεξί της μάτι πάτησε τυχαία ένα κουμπί στο τηλεκοντρόλ. Ο Πρασινόφρυνος (Bufotes vividis) της Ιθάκης, ένα είδος αμφίβιου που ανήκει στους βατράχους, παρουσιάστηκε σε πρώτο πλάνο παραφορτωμένος στη ράχη του με μορφώματα. Εμετικός, σκέφτηκε κλείνοντας και το δεξί της μάτι. Άρχισε να παίρνει βαθιές εισπνοές και να βγάζει τον αέρα με διακεκομμένες εκπνοές.
Οι ειδήσεις έμπαιναν στα αυτιά της ψιθυριστές κι έφταναν στο εγκέφαλό της συγκεχυμένες. Δεν είχε ιδέα πως η καμπάνια διάσωσης τού Πρασινόφρυνου είχε ξεκινήσει από το 2017. Τότε έλεγαν πως έγινε και η πρώτη προσπάθεια κατασκευής τεχνητών λιμνών για την αναπαραγωγή του. Μετά από τέσσερα χρόνια, μόνο ένας υπολειμματικός πληθυσμός σαράντα συνολικά Πρασινόφρυνων εντοπίστηκε. Όμως η αρχή είχε γίνει. Παρακινήθηκαν και νέες εταιρείες στα πλαίσια της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης και της Αειφόρου Ανάπτυξης. Βρέθηκαν σύμμαχοι, υποστηρικτές και φυσικά χρήματα από προσφορές. Έτσι, δημιουργήθηκαν περισσότερες υδατοσυλλογές, τροποποιήθηκαν γεωλογικοί σχηματισμοί ώστε να κρατούν το κατάλληλο νερό για την αναπαραγωγή των αμφιβίων και εντατικοποιήθηκε η παρατήρηση, η μελέτη αλλά και η προστασία των σημείων αναπαραγωγής, ημέρα και νύχτα. Αν όλα πήγαιναν καλά και επιζούσαν όλο και περισσότεροι Πρασινόφρυνοι μετά από μερικές δεκαετίες θ’ αποδεικνυόταν έμπρακτα η αντοχή τους.
Το ενδιαφέρον των επενδυτών για κάποιες πρώιμες επιτυχίες στη διάσωση των Πρασινόφρυνων έφερε ελπίδες για εξελίξεις και σε άλλους τομείς υπογεννητικότητας. Οι Αρμόδιοι, επεκτείνοντας το πείραμα, έκαναν εξαγγελία και νέου προγράμματος, για τους ανθρώπους αυτή τη φορά. Ήταν γεγονός ότι τελευταία η ανθρώπινη υπογεννητικότητα μάστιζε τη χώρα· τα ποσοστά της ανέβαιναν ανά δευτερόλεπτο. Το πρώτο μέτρο για την αντιστροφή των δεδομένων, που εξαγγέλθηκε μετά από έλεγχο, ήταν η απαγόρευση των εκτρώσεων και το δεύτερο και πιο δραστικό –και άμεσης ανάγκης για την περίπτωση– ήταν η επιβολή καραντίνας στους νέους μέχρι εξήντα πέντε ετών, ώστε να αποφευχθούν οι δυσάρεστες αντιδράσεις.
Ταυτόχρονα, εξαγγέλθηκαν χρηματοδοτήσεις Μ.Κ.Ο. για τη δημιουργία ιδιωτικών λιμνών στις ταράτσες των πολυκατοικιών ώστε οι ένοικοι να γνωρίζονται μεταξύ τους και να μην χρειάζεται να συνωστίζονται σε δημόσιους χώρους διασκέδασης για να βρουν σύντροφο. Παράλληλα, οργανώθηκαν αστυνομικές περιπολίες ώστε να ελέγχονται τυχόν παρεκτροπές. Πυροσβεστικά ελικόπτερα αλλά και στρατιωτικά θα περιπολούσαν την κίνηση στους δρόμους και στις πλατείες και θα διέλυαν τυχόν συναθροίσεις. Κινητοποιήθηκαν μάλιστα ακόμα και ιπτάμενες μη επανδρωμένες συσκευές παρακολούθησης (drones), οι οποίες θα επέβλεπαν τις συνευρέσεις στις ταράτσες, θα επισήμαιναν τυχόν καθυστερήσεις λόγω παράτασης τού χρόνου κολύμβησης ή ηλιοθεραπείας και θα κατέγραφαν παρεκκλίσεις από τα προκαθορισμένα περί αναπαραγωγής.
Παρά τους σχεδιασμούς και τις μελέτες καθώς και τις προγνωστικές εκτιμήσεις το αποτέλεσμα ήταν αποκαρδιωτικό. Δεν είχε καμία σχέση με εκείνο το ελπιδοφόρο της περίπτωσης των Πρασινόφρυνων. Οι νέοι μέχρι εξήντα πέντε ετών δεν κατάφεραν να αποδώσουν τα προβλεπόμενα καθόσον η στενή επιτήρηση δεν βοηθούσε καθόλου το ένστικτό τους για αναπαραγωγή. Πέραν του ότι εξέλαβαν την προστασία ως αστυνόμευση, τα ελκυστικά πρότυπά τους απείχαν κατά πολύ από τα προς διάθεση. Δεδομένου μάλιστα ότι δεν ήταν και επαρκώς κατανεμημένα ανά οίκημα, οι νέοι μέχρι εξήντα πέντε ετών κατέληξαν να μην ελκύονται από το αντίθετο φύλλο. Επομένως, κλείστηκαν στους εαυτούς τους και προτίμησαν να διατηρήσουν τηλεφωνικά κάποιες φιλίες από το παρελθόν ή να περιοριστούν σε ελάχιστες νέες γνωριμίες με ανθρώπους, που δεν είχαν σε καμία εκτίμηση ούτε την ηλιοθεραπεία ούτε τις πισίνες της ταράτσας, αλλά εστίαζαν το ενδιαφέρον τους περισσότερο σε φιλοσοφικές συζητήσεις και σε ψυχολογικές αποτιμήσεις των μέχρι τώρα αποτυχιών τους να προσεγγίσουν συντρόφους.
Απελπισμένη η Κυβέρνηση από το αποτέλεσμα διέταξε να γεμίσουν τις πισίνες με προς εκκόλαψη Πρασινόφρυνους και ανάγκασε τους μεγαλύτερους από τους νέους μέχρι εξήντα πέντε ετών να αναλάβουν εθελοντικά την προστασία του πολλαπλασιασμού τους και παράλληλα την κατήχηση των νεοτέρων προς παραδειγματισμό. Δεδομένου δε του γεγονότος ότι οι μέλισσες είχαν προ πολλού εκλείψει αυτή η μέθοδος θεωρήθηκε ως η πλέον ενδεδειγμένη. Οι αρμόδιοι ακολούθησαν την τεχνική τού καρότου με το μαστίγιο, ελπίζοντας ότι ο συντονισμός τής συνεργασίας αστυνομίας και κράτους θα καταφέρει να συμμορφώσει προς τας υποδείξεις τους νέους μέχρι εξήντα πέντε ετών. Τα αποτελέσματα αυτής της μεθόδου αναμένονται στις επόμενες δεκαετίες.
Όταν άνοιξε τα μάτια της η εικόνα του Πρασινόφρυνου είχε αντικατασταθεί. Τώρα, στο πρώτο πλάνο τής ψηφιακής οθόνης της, μερικά παιδάκια, ντυμένα με στολές παραλλαγής και πρόσωπα βαμμένα πράσινα, έπαιζαν αμέριμνα στο ψηλό χορτάρι, που κάλυπτε την ταράτσα μιας πολυκατοικίας. Στο κάτω μέρος της οθόνης αναβόσβηνε η λεζάντα: «Σε λίγα χρόνια η ταράτσες σας θα γεμίσουν παιδιά». Ο σύντροφός της συμφώνησε από το μαξιλάρι του με ένα κρώξιμο. Τον καλημέρισε και αυτή και έγραψε στο σημειωματάριό της:
«Αν δεν τον φιλήσω πρίγκιπας δεν γίνεται. Δεν ξέρω πότε και αν θα το αποφασίσω. Μέχρι τότε πρέπει να κρατάω σημειώσεις».
Κατερίνα Παναγιωτοπούλου