Μετωπική
Μου φώναζαν
«Θα σκοτωθείς»
Μα εγώ έτρεχα
Με ιλιγγιώδη χρώματα
Και μια τρέλα καρφωμένη στο πόδι
Για το αναπόφευκτο
Μετωπική σύγκρουση μ’ ένα άστρο
Διαπραγματευτήκαμε τις ζωές μας
Κράτησα το σώμα μου
Κράτησε το κεφάλι μου
Μισή στο φως μισή στο σκοτάδι
Κι αν κάποτε σε ξανασυναντήσω
Κάτω από κείνο το φεγγάρι που έτρεχα να σου φέρω
Θα παραδώσουμε τα όπλα
Θα δώσουμε τα χέρια
Ηττημένοι μαζί
***
Η Μίκα Ντάκα γεννήθηκε και ζει στη Ρόδο. Γράφει ποίηση και πεζογραφία. Έχει εκδώσει την ποιητική συλλογή Μνήμες και Φάσματα (2016, Βερέττα) Ποιήματά της έχουν δημοσιευτεί και στα περιοδικά:Νέα Εποχή της Κύπρου (τχ. 335, 2018), Κυπριακή Εστία(τχ. 1, 2019, τχ. 7, 2022),Ποιητικά Τοπία(τχ.3, 2020) Έχει, επίσης, συμμετάσχει σε τέσσερις συλλογές διηγημάτων (Βερέττας, 2014-2017) και στο συλλογικό έργο Μετά το σκοτάδι το φως με θέμα τη γυναικεία κακοποίηση (Κομνηνός, 2020-υπό την αιγίδαΌμιλο για την UNESCO Νήσων και Πειραιώς). Το 2019 βραβεύτηκε από τον Όμιλο για την UNESCOΝήσων και Πειραιώς ως συγγραφέας για τη θεατρική παράσταση «ΟΜΝΙΑ» (Χίος, σκηνοθ. Σ. Σπυράκη) που βασίστηκε σε διηγήματα και ποιήματά της. Είναι Δρ. Παιδικής Λογοτεχνίας (Παν/μιο Αιγαίου) με θέμα την ποίηση για παιδιά των Γιάννη Ρίτσου και Κώστα Μόντη. Σπούδασε στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης στη Ρόδο με μεταπτυχιακές σπουδές στο «ΠΜΣ Παιδικό Βιβλίο και Παιδαγωγικό Υλικό» (Παν/μιο Αιγαίου). Κριτικές και άρθρα της έχουν δημοσιευτεί στα περιοδικά Κείμενα,Κυπριακή Εστία, Ο αναγνώστης, Φρέαρ, Fractal.
- Παρακάτω μπορείτε ν’ ακούσετε σε ηχητικό την απαγγελία από την ίδια την ποιητρια