Ελευθερία

Μην κοροϊδεύεσαι
ο λύκος είναι ελεύθερος μονάχα όταν δαγκώνει
Κι αν απελπισμένος ζεις σε βροχερή έρημο
κοίτα στο αντίο σου να κρύψεις το φόβο και τη λύπη

Μην ξεγελάς τη συνήθεια
Αν πεθάνεις νεκρός θα χεις ζήσει νεκρός
Ο προορισμός, ως γνωστόν, δεν υπάρχει
κι η ουσία είναι ένα κακόγουστο αστείο

Το ανθρώπινο ον αγωνίζεται,
κρατιέται ζωντανό,
με διεσταλμένες κόρες
βαριανασαίνοντας
κοιτώντας στο κενό.
Κόβει τις φλέβες του
μονάχο του
σ’ ένα διαμέρισμα
Δεν καταλαβαίνει
Δεν υποψιάζεται πολύ

Το ανθρώπινο ον αγωνίζεται,
κρατιέται ζωντανό,
από σάρκες που κρέμονται
κολυμπάει στο αίμα που χύνεται.
Τουρίστας στη σφαγή του πολέμου
Προσκυνητής στο τέμενος του μίσους
Αυλικός στο ναό της τυραννίας

Το ανθρώπινο ον αγωνίζεται,
κρατιέται ζωντανό,
αγοράζοντας ευδαιμονία με ημερομηνία λήξης.

Η ελευθερία είναι θάνατος συνεχής· δεν είναι αγάπη
Χωρίς αντίκρισμα και φειδώ· βουτιά στο έλος του κενού·
Βορά στο ασύλληπτο τίποτα

~~~

Πώς γίνεται

Πώς γίνεται ο άνθρωπος να αγαπά έτσι
Ένα πουλάκι
Μια πέτρα
Και τη θάλασσα
Πώς γίνεται ο άνθρωπος να δακρύζει έτσι
Όταν θυμάται
Όταν κοιτά τον πεθαμένο που αγάπησε
Πώς γίνεται ο άνθρωπος να σβήνει έτσι
Μόνος του στο απογευματινό μετερίζι ενός κενού
βλέμματος
Πώς γίνεται ο άνθρωπος να είναι της χαράς του έρμαιο
και της λύπης του κρύα γροθιά
Πώς γίνεται ο άνθρωπος να είναι ακόμα αυτός που
φοβόμαστε

(από τη συλλογή Τα σκισίματα της σάρκας)

Ο Κώστας Μπακόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1985. Σπούδασε οικονομικά αλλά ασχολείται με τη μουσική. Τα “σκισίματα της σάρκας” είναι η πρώτη του ποιητική συλλογή με ποιήματα που γράφτηκαν το χρονικό διάστημα 2007-2011.