Ημερολόγιο ασημάντων 199: Η γεύση του ανθρώπινου κρέατος | Δημήτρης Τζουμάκας

In Λογοτεχνία, Πεζογραφία, Χρονογράφημα by mandragoras

 

13.10.19 Κυριακή Συνεχίζεται ο τουρκοκουρδικός πόλεμος μετά την εισβολή Ερντογάν στη Συρία. Καταγέλαστος ο Τραμπ. Ήξεις αφήξεις, κι άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε και να πολεμάμε στο twitter. Άφησε τους Κούρδους, τους πιο φανατικούς υποστηρικτές των ΗΠΑ εντελώς αβοήθητους καθώς αποσύρει και τους χίλιους φαντάρους που είχε στη Συρία. Άρα κάνει πλάτες στον Ερντογάν.

Χτες Σάββατο ήταν η σειρά του Ιμπραχίμ Τσολάκ να μας σπάσει τα νεύρα. Ο Τούρκος αθλητής χαιρέτησε στρατιωτικά κατά τη διάρκεια του Εθνικού Ύμνου της χώρας του μετά την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στους κρίκους στο Παγκόσμιο της Ρυθμικής Γυμναστικής.

Άσχημη σκηνή την ώρα που καθόμαστε με την Μπέμπα σ’ ένα καφενείο, ιμιτασιόν παραδοσιακού, στο Μοναστηράκι, σ’ ένα στενό πίσω από την πλατεία Αβησσυνίας: Μία μοτοσυκλέτα σταματά απέναντί μας μπροστά σε κατάστημα, οδηγός ένας χοντρομπαλάς εξηντάρης και πίσω ιππεύει μία ιδίου μεγέθους ξανθιά. Κάνει νόημα σ’ ένα άνθρωπο της διπλανής καφετέριας που πηγαίνει κοντά του. Kάτι λένε και μετά ο μηχανόβιος βάζει τις φωνές, γκαρίζει κανονικά: «Δεν ακούω τίποτα, δικό μου είναι το μαγαζί, θέλω τα λεφτά μου τώρα, χτες γιατί αλλοίμονο σου». Όλοι κοιτάμε σύξυλοι αυτόν που θέλει τα λεφτά του τώρα «μη στα κάνω όλα λαμπόγυαλο και σε ξεσκίσω». Μαρσάρει τη μηχανή, ενώ οι κώλοι τους κρέμονται σαν γλώσσες στο πλακόστρωτο. «Το βράδυ τελευταία διορία αρχίδι».

Στις 13 του Οκτώβρη του 1972 ένα αεροπλάνο στο οποίο επιβαίνει μία ομάδα ράγκμπι της Ουρουγουάης συντρίβεται στις Άνδεις. Αρκετοί από τους επιβάτες θα εντοπιστούν σώοι μετά από 72 μέρες και θα ομολογήσουν ότι κατέφυγαν στον κανιβαλισμό προκειμένου να επιβιώσουν. Ένα χρόνο αργότερα, ευρισκόμενοι πάντα στο Παρίσι με την Αρετή παρακολουθούμε στην ασπρόμαυρη τηλεόραση Pathe΄ Cinema μια ομάδα των επιζησάντων που συνεντευξιάζονται. Οι Άνδεις ήταν χιονισμένες και το ανθρώπινο πτώμα μπορούσε να διατηρηθεί, οπότε ετίθετο θέμα επιβίωσης δια της πτωματοφαγίας. Μία ερώτηση θεατή παρακαλώ: «πώς ήταν η γεύση του ανθρώπινου κρέατος;» Κομσί κομσά είναι η απάντηση.

Ίσως αν ήταν βραστό ή ψητό με λίγη μουστάρδα να ήταν καλύτερο.

 Πρέπει να κοιτάξουμε λίγο και τη ζωώδη καταγωγή μας. Το λένε και οι ζωολόγοι. Αρκετά με τον «ανθρωπισμό» της πολυθρόνας.

14.10.19 Μόλις ξυπνάω κάθομαι μπροστά στον υπολογιστή. Οφείλω να απαντήσω καταρχήν σε μερικούς που σχολιάζουν το Ημερολόγιο κι είναι μια ευχάριστη ρουτίνα πια κι ένα είδος υποχρέωσης μαζί, σε όσους παίρνουν σοβαρά τα ασήμαντα. Πρώτα έστελνα το Ημερολόγιο σε πέντε φίλους, μετά οι παραλήπτες έγιναν δεκαπέντε, τώρα ετσιθελικά έφτασα τους 150.

Σήμερα είναι μια άχαρη μέρα. Συνεχίζεται το καλοκαίρι αλλά βλέπω μια κιτρινίλα παντού.

Κλείνω ραντεβού για ενδοσκοπήσεις στο Ιατρόπολις στις 23.10.19 κι αρχίζω να κάθομαι σε αναμμένα κάρβουνα, ενώ η κοπέλα με πληροφορεί μια ώρα για τις έξτρα χρεώσεις για βιοψίες , μέθη κλπ. λες κι αυτό είναι το θέμα.

 Με τον καιρό είναι φυσικό να χάνεις τα φτερά σου και το πέταγμα, είναι φυσικό να μιλάς για τις επιτυχίες των άλλων, κι όχι για τις δικές σου.

Με σφαίρα στα πλευρά και με αίμα στο τζιν κι ας της είχα πει χτες ότι πεθαίνω. (Στους τοίχους του αναρχικού Βόλου το αλίευσε ο ξάδελφος Μιχάλης)

Το 1863 στις 14 Οκτωβρίου ο Άλφρεντ Νόμπελ πατεντάρει την παρασκευή της νιτρογλυκερίνης. Από την εφεύρεσή του αυτή θα κερδίσει πολλά χρήματα ικανά για να συντηρούν μέχρι σήμερα το Ίδρυμα Νόμπελ που απονέμει τα ομώνυμα βραβεία. Βραβεύσεις που στηρίζονται σε χρήμα από εκρηκτικά. «Στο μεροκάματο του τρόμου» ο Υβ Μοντάν υποδύεται ένα νταλικέρη που μεταφέρει βαρύ φορτίο νιτρογλυκερίνης σε επικίνδυνη περιοχή. Η κατάληξη είναι τραγική. 

15.10.19 Τρίτη. Ο Πούτιν χάρισε γεράκι στον άραβα βασιλέα Σελεϊμάν κι αυτό τους κουτσούλησε. Αυτός ο Πούτιν πάει γυμνός στα αγκάθια και στα χιόνια, κάνει ελληνορωμαϊκή, ιππεύει ημίγυμνος , πετάει με ελικόπτερο κατεβαίνει στα τάρταρα με υποβρύχια, παίζει μονά ζυγά. Τι ηγέτης, τι στιλ, τι κορμοστασιά! Η Γκεπεού ως μοντέλο. Από την άλλη έχουμε λίγο Τραμπ, πολύ Ερντογάν και το σνομπ Νάρκισσο της γηραιάς Αλβιόνος που πειραματίζεται και ηδονίζεται με τη χρεοκοπία. Ο κόσμος σε καλά χέρια, η πατρίς σε ακόμη καλύτερα, εξόχως ικανά βεβαίως.

Διοργανώνεται το Σ/Κύριακο διήμερο στην Ύδρα για τα 100 χρόνια από τη γέννηση του σπουδαίου ποιητή Μίλτου Σαχτούρη (Αθήνα, 29 Ιουλίου 1919). Θα ήθελα να πάω αλλά δεν τραβάει η ομάδα.

Στις 15 του Οκτώβρη του 1837 ιδρύεται η Σχολή Καλών Τεχνών στην Αθήνα. Εκεί παρακολουθώ τακτικά τις εκθέσεις ζωγραφικής των τελειόφοιτων ενώ στην Πειραιώς διοργανώνονται συχνά πολυεθνικά Φεστιβάλ με ωραία κονσέρτα.

 

Δημήτρης Τζουμάκας