Χρονογράφημα
11.11.17 Σάββατο. Ταινία που θα την ξεχάσω γρήγορα, επειδή ξεχνάω εύκολα, δυστυχώς είναι και Ροσελίνι, Ο στρατηγός Ντελα Ροβέρε, στη γειτονιά μου. Ίσως επειδή δεν την είδα με την Ευρυδίκη ή με κάποιο αγαπημένο πρόσωπο. Υπάρχουν αγαπημένα πρόσωπα που θα ήθελα να τα βλέπω συχνότερα. Δεν τα βλέπω καθόλου. Πάντως ο Ντε Σίκα ως χρεωμένος τζογαδόρος/στρατηγός Ροβέρε γεμίζει την οθόνη. Μετά μπουκάρουνε στο σινεμά στρουμπουλά πρόσωπα, καλοντυμένα, εξ Ασίας μάλλον ορμώμενα. Ρωτάω. 25 χρόνια Ανεξαρτησίας Ουζμπεκιστάν, μου λένε. Θα τα γιορτάσουνε στην Αλκυονίδα. Ωραίες Κυρίες με χάντρες και Κόρες. Κοιτάζονται στον καθρέφτη, βάζουν κραγιόν, έχουν γλειφιτζούρια στο στόμα. Οι Ήδωνες εξ Ηδωνίδος ερχόμενοι, από τις Ίχνες και τις Εννέα Οδούς.
12.11.17 Κυριακή. Γυφτοπάζαρο. Μία γκλίτσα και δυο σπαθιά Σαμουράι, ένα εικοσάρικο.// Δύο σελίδες Μάρκαρης κι άλλες δύο Παπαβασιλείου για «συγκροτησιακή βία» στην εφ. Συντακτών. Βρε κακό που πάθαμε! Έχουν μεγάλο σουξέ οι «πεφωτισμένοι»!
Στο μετρό ένα μπουκέτο από ανάγωγες δεσποινίδες. Φωνάζουν, βάζουν κραγιόν η μία βάφει τα νύχια της! Παρ΄ όλη την πτώση της θερμοκρασίας έχουν έξω τον αφαλό τους.
Διαβάζω το Νόμπελ Λογοτεχνίας Καζούο Ισιγκούρο The Remains of the Day (Τα Απομεινάρια μιας ημέρας). Μέγας συγγραφέας το είπα: με είχε καθηλώσει με το The Unconsoled (Ο Απαρηγόρητος). Ο Ισιγκούρο, ο Σάμπατο και ο Νιοτιοαφρικανός Κούτσι είναι οι αγαπημένοι μου (φυσικά προηγούνται οι κλασικοί Ουγκώ, Ντοστογέφσκι και Κάφκα).
Εκδήλωση στο Τριανόν για το Λευτέρη Παπαδόπουλο, να μου λείπει. Δίνει συνέντευξη σε ιστό: «Ήμουν και ωραίος (…) αλλά ήλθε η ΑΕΠΙ και μας πήρε τα λεφτά». Τα ρημάδια τα λεφτά Λευτέρη κρέμασαν τον Ιαβέρη.
13.11.17 Δευτέρα. Πέντε ευρώ η πίπα, πέντε κι από μπρος, κι από πίσω δέκα. (Δεριγνύ και Φυλής γωνία, πηγαίνοντας σινεμά, πρόταση από μία απίστευτη ύπαρξη). Στην άλλη γωνία ο ίδιος τύπος πάντα τον χαβά του: «τσιγάρα τσιγάρα». Δεν έχει τσιγάρα στα χέρια του, απ’ ότι θα διαπιστώσω και σε άλλες περιοχές της Αθήνας (οδό Σουρνάρη), τα λαθραία τσιγάρα τα κρύβουν κάτω από τη σχάρα της ΕΥΔΑΠ!
14.11.17 Τρίτη. Εξετάσεις αίματος, όλο μεσήλικες, φρόνιμοι. Χωρίς ίχνος από την επιθετικότητα που βγάζουνε στους δρόμους. «Μόνο όταν γεράσεις και δεν μπορείς να ταξιδέψεις οι χώρες σταματάνε να αλλάζουν. Μένουν στο μυαλό σου σαν ζωγραφιές». Κόλιν Θέμπρον. Σογδιανός έμπορος.
Προστατευτική μαγεία. «Ονομάζομαι Ελήρια και είμαι μάντισσα και ρουνίστρια. Στην πόλη μου έρχονται οι άνθρωποι από όλη την Ελλάδα, οι οποίοι θέλουν να γνωρίζουν το μέλλον τους, να βρουν τα κλεμμένα περιουσιακά στοιχεία καθώς και να συμβουλευτούν για τα συναισθήματα, την υγείας και τα οικονομικά.
Εδώ και 15 χρόνια δέχομαι στο σπίτι μου άτομα, που αντιμετωπίζουν δύσκολη οικονομική κατάσταση. Τους βοηθάω να απαλλαγούν από τα φράγματα που τους εμποδίζουν να αποκτήσουν πολλά χρήματα και να προσελκύσουν καλή τύχη στα τυχερά παιχνίδια.
Έχω ελέγξει πολλές μεθόδους, αλλά μόνο μία επέτρεψε να κερδίσω μέχρι και 120 ευρώ σε τυχερά παιχνίδια κατά τη διάρκεια της πρώτης εβδομάδας και χωρίς πρόβλημα να κερδίσω έξτρα χρήματα.
Με τη μέθοδόμου μερικοί, σε μια δύσκολη οικονομική κατάσταση, κέρδιζαν σε τυχερά παιχνίδια 5000, 25.000 και ακόμα 250.000 ευρώ και περισσότερα!
Μπορούμε εύκολα να προσελκήσουμε καλή τύχη και πλούτο – σε 4 εβδομάδες να αφαιρέσουμε τα μπλοκαρίσματα που σταματούν την σταθερή ροή μετρητών – σε 3 ημέρες να αρχίσουμε να κερδίζουμε σε τυχερά παιχνίδια – αμέσως μετά την τέλεση της τελετουργίας να ανακτήσουμε δανεισμένα ή κλεμμένα χρήματα – σε 4 εβδομάδεςνα βρούμε τρόπο για να αποπληρώσουμε το δάνειο – σε 4 εβδομάδες
Από την στιγμή που θα αρχίσεις να εκτελέσεις το τελετουργικό, ο εμπλουτισμός σου θα ξεκινήσει αυτόματα. Δε θα χρειάζεται να το σκέφτεσαι συνέχεια.
Τι είναι αυτή η ανακάλυψη; – είναι το Κερί Αντίστροφης Δράσης μαζί με το τελετουργικό που προσελκύει έντονα τα χρήματα ..
Τα αμέτρητα αρωματικά κεριά, φέρνουν αμέτρητα χρήματα. Ιδού η σειρά των γεγονότων που θα φέρουν την ευτυχία , την αρμονία στη ζωή σου και ΧΡΗΜΑΤΑ.
Κάνε κλικ στο «Πρόσθεσε στο καλάθι» και συμπλήρωσε την φόρμα στην επόμενη σελίδα. Το Κερί Ανεστραμμένης Δράσης μαζί με την τελετουργία ισχυρής προσέλκυσης χρημάτων θα σου αλλάξει τη ζωή. (Και τα φώτα)».
Γιατί όμως η μάντισσα ρουνίστρια μου θυμίζει το ποίημα με τα κεριά του Καβάφη;
15.11.17 Τετάρτη Μεγάλο κακό πάλι. 15 Νεκροί στη Μάντρα Αττικής από νεροποντή και χείμαρρους που κατεβήκαν σαν τρελοί από το βουνό Πατέρας. Μέσα σε λίγη ώρα χαλασμός Κυρίου. Τόνοι λάσπης μπάζωσαν τη θάλασσα στη Νέα Πέραμο. Δεν είχαν κάνει το τελετουργικό οι υπεύθυνοι και πέρασε το καιρικό φαινόμενο Ευρυδίκη, τα έκανε όλα άνω κάτω. Η Ευρυδίκη όμως δεν είναι εκδικητική.
Κάθομαι και μετριέμαι με το πιεσόμετρο στο εδώλιο του κατηγορουμένου. Σαν τον τερματοφύπλακα πριν την εκτέλεση του πέναλτι, μετά την Ευρυδίκη. Ε, δε θα μετριέσαι όλη την ώρα, ξαναλέει η φαρμακοποιός. Η πίεση είναι άγχος λέει. Πώς να μην έχεις άγχος; Κοιτάξτε τώρα τι τραβάει η daughter Μαρία με την ατροφική γαστρίτιδα. Οι μύγες γεννιούνται για να τις τρώνε οι αράχνες και οι άνθρωποι για να τους τρώνε οι θλίψεις, λέει ο Σοπενχάουερ.
Διαφήμιση: Παράτησα τη δουλειά μου στο φαστ φουντ και βγάζω 1000 ευρώ τη μέρα για πλάκα χάρη σε ένα τελετουργικό.
Μα τι στον κόρακα τελετουργικό είναι αυτό; Αν αρχίσουμε όλοι αυτές τις λατρευτικές «τελετές» θα γίνουμε ιερείς του χρήματος.
Οριάν εξπρές. Έργο στο σινέ Αλεξάνδρεια. Φύγαμε στο διάλειμμα. «Χάσαμε τα λεφτά μας», σαν τον Παπαδόπουλο.
Η ομάδα μπάσκετ του Ολυμπιακού νίκησε την πρωταθλήτρια Ευρώπης, μέσα στο κάστρο της στην Κωνσταντινούπολη. Εκτιμώ όλο και πιο πολύ τον προπονητή του Ολυμπαικού Σφαιρόπουλο. Ξεκίνησε τη συνέντευξη τύπου για τη μεγάλη του νίκη, κάνοντας λόγο για τους πνιγμένους στη Μάντρα και στην Πέραμο.
16.11.2017. Πέμπτη. Πάω να πάρω τις εξετάσεις από το ιατρικό κέντρο Παπανδρέου. Μόλις ξεκίνησα άρχισε να ψιχαλίζει και δεν πήρα ομπρέλα. Αγοράζω κουλούρια από το φούρνο στην οδό Αριστοτέλους, γιατί χτες με εκνεύρισε ο σούπερ φούρνος στην Αχαρνών όπου περίμενα ώρα πολλή μια ταλαίπωρη κοπελίτσα να σερβίρει καφέδες σε κάτι χοντρόμουτρα. Δεν μπορούσανε να πάνε σε καφετέρια; έπρεπε να πάνε στο φόυρνο για τα φρέντο; Κι οι γριούλες και τα παιδιά κι ο Τζούμι στημένοι για ένα καρβέλι. Βλέπεις έκλεισαν οι οικογενειακοί φούρνοι στην Αχαρνών και στην Αριστοτέλους και επικράτησαν οι αλύσιδες, αρτοπωλεία σούπερ μάρκετ που εκτός από ψωμί (που δεν το φτιάχνουν αυτοί) πουλάνε παγωτά καρκινοειδή, αυγά καρκινοειδή, φιστίκια και μόνο μασάζ και πόρνες δεν έχουν αγκαζάρει από τη Φυλής. Όλα τα μικρά μαγαζιά σβήνουν. Μονοπωλιακός καπιταλισμός και εξαφγανισμός καταστημάτων.
Στο Πολυτεχνείο η κεντρική είσοδος είναι κλειστή και πίσω κάτι σπασμένες καρέκλες και δυο αναρχικοί με σκεπασμένα μαντήλια φυλάνε την είσοδο. Δεν θα γίνουν φέτος εορτασμοί γιατί έχει προκύψει κατάληψη. Δεν το καταλαβαίνω. Δεν είναι λίγο εγωϊστικό η αναρχία να ταμπουρώνεται στο Πολυτεχνείο; Θεωρεί ότι έχουμε χούντα (οικονομική) και καλεί σε εξέγερση. Αλλά χρειάζονται κόσμο, χωρίς το λαό πώς θα γίνει επανάσταση; Τέλος πάντων πάω παραπέρα. Στην είσοδο του μετρό θα πέσω πάνω σε νεολαίους με κουπόνια ενίσχυσης του ΚΚΕ. Δώσαμε, δώσαμε, λέω και ρωτάω: Τι έγινε βρε παιδιά δεν έχει εορτασμούς φέτος; Έχει γίνει κατάληψη, μου λένε.
–Καλά σας πετάξανε έξω ολόκληρη ΚΝΕ, οι αριστεριστές;
–Ε δεν τους λες κι αριστεριστές, λέει ένας συμπαθητικός.
–Ε δεν είναι όλοι χαφιέδες, κοντράρω.
–Όχι δεν είναι.
–Αλλά δεν καταλαβαίνω, πέρισυ είχατε κάνει ολόκληρη κατάσταση και φέτος τίποτα.
Φέτος επιτρέψανε, μου λέει ο συμπαθής νεαρός κνίτης, να μπούνε μέσα μόνο μεμονωμένα άτομα. Μαζευτήκαμε έξω και προσπαθήσαμε να κάνουμε κλίμα, φωνάξαμε συνθήματα, μας πέταξαν πέτρες και φύγαμε.
Πάει και η ΚΝΕ μπουντάλεψε. Αναρχικοί-ΚΝΕ 1-0. Η βροχή δυναμώνει χώνομαι σε ένα βιβλιοπωλείο στην αρχή της Μεσογείων. Φραγκίσκα Μεγαλούδη στη χώρα των Κιμ. Δύο χρόνια στη Βόρεια Κορέα. Ενδιαφέρον. Σε κάθε βιβλιοπωλείο θα βρεις και κάποιο εξαντλημένο, κάποιο κρυφό βιβλίο. Ελαφρώς παπάκι ξεφυλλίζω διάφορα κι αγοράζω διάφορα που ίσως δεν θα προλάβω να τα διαβάσω ποτέ.
Πάω στο Ερρίκος Ντυνάν να κλείσω ένα ραντεβού. Είναι επί πληρωμή μου λέει η ρεσεψιονίστρια, βεβαίως το ξέρω. Είναι εξήντα ευρώ. Εξήντα ευρώ; Είναι διευθυντής μου λέει. Εντάξει, έναν «σπεσιαλίστα» θέλω, δεν θέλω διοικητικό. Επιστρέφω για τη μακαρονάδα μου. Βρέχει ακόμη. Περπατάω στο πεζοδρόμιο κι οι δρόμοι κατεβαίνουν ρυάκια στη Μεσογείων. Οι οδηγοί βιάζονται να πεθάνουν και δεν κόβουν ταχύτητα. Τον πεζό τον έχουν χεσμένο και σε κάνουν μούσκεμα στο πιτς φυτίλι. Αλλά ο βρεγμένος τη βροχή δεν την φοβάται. Κι ο πνιγμένος δεν θα σωθεί από έργα και ημέρες κατόπιν αορτής.
Μουσκίδι στο σπίτι, υπάρχουν αγνοούμενοι, στους είκοσι θα φτάσουν τα θύματα της Ευρυ δίκης, κάνω μπάνιο, ανάβω σόμπες. Παίρνω την εφημερίδα και το Αθηνόραμα βάζω και το ραδιόφωνο και κάθομαι μπροστά στη σκορδαλιά μου. Απολαμβάνω τα αθλητικά και να που προκύπτει ο φίλαθλος Φίλιππας και μιλάει για τις καταστροφές στη Μάντρα. «Να δω τι θα κάνουν οι Μικιό για τους Έλληνες τώρα. Μέχρι τώρα τρέχανε για τους μετανάστες, εγώ τους λέω λαθρομετανάστες και τους ξυπόλητους. Αχ βρε Φίλιππα οι μη κυβερνητικές φροντίζουν γι αυτούς που δεν έχουν κυβέρνηση, που δεν έχουν μήτε σημαία. Η αδιαφορία για τον Άλλο δεν είναι καλό πράγμα, είναι βαρβαρότης. Είναι απάνθρωπο να μη σκέφτεσαι τον ανήμπορο. Όσο για τους Έλληνες πρέπει κάτι να κάνουν και οι ίδιοι για τον εαυτό τους.
Παραπληροφόρηση από την εφ. Των Συντακτών. Πήγα στον Ιανό σαν βλαξ να ακούσω Νούτσο, όπως έγραφε η εφημερίδα στα πολιτικά παρασκήνια και έπεσα σε μία κυρία που είχε εκδήλωση για παιδιά κι όλοι σηκώνανε ψηλά τα χεράκια, αλλά δεν ήταν Νούτσος. Μετά από τόση προσπάθεια καθόντουσαν κάτω και πίνανε τον καφέ τους και την γκαζόζα τους.
Εντάξει από κεκτημένη ταχύτητα και προκειμένου να προβάλει τον αρθρογράφο της η καλή εφημερίδα τον έβαλε μια βδομάδα μπροστά. Αλλά εγώ τι φταίω; Αυτά παθαίνεις όταν δεν παίρνεις το μηνιάτικο πρόγραμμα της καφετέριας Ιανού, πάνω από το βιβλιοπωλείο. Πόσους Ιανούς όμως να παρακολουθούμε;
Ανάλογη δήλωση με του Σφαιρόπουλου, για τους πνιγμένους στη Μάντρα και από τον Πασκουάλ, προπονητή του Παναθηναϊκού στο μπάσκετ, που κι αυτός νίκησε στην Τουρκία. Μέχρι εδώ καλές οι νίκες και οι δηλώσεις συμπαράστασης στους κατατρεγμένους. Προσοχή στις ήττες και στο “φταίνε οι άλλοι”(για τους αφανισμένους). Προσοχή στη δημαγωγία και στα ρεπορτάζ του πόνου.
Il Capitale Umano. Το ανθρώπινο κεφάλαιο στην ΕΡΤ. Πολύ καλή ταινία του Πάολο Βίρτζι (Ιταλία: 2013) με κριτική διάθεση. Το τέλος των αξιών στο ύστερο χρηματοπιστωτικό καπιταλισμό.
Δημήτρης Τζουμάκας
Share this Post