Χωρισμένο σε τρεις ενότητες, Αναζήτηση δικτύου, Δυνατότητες δικτύου,Εργασία με σύνδεση, το πρώτο ποιητικό βιβλίο της Μαρίας Τρανού, πλαισιωμένο από το έργο του Δημήτρη Φωτίου screenshot, (Web Biennale 2007, Κωνσταντινούπολη), απηχεί την αμηχανία του ανθρώπου μπροστά στη δυναμική της διαδικτυακής περιπλάνησης. Μέσα από σύντομα αδιέξοδα στην τραγικότητά τους ποιήματα, ιδέες ή περιληπτικές σημειώσεις του ίδιου πάντα θεατρικού μονόπρακτου, η Τρανού μοιάζει να απορεί αλλά και να αποδέχεται τα νέα δεδομένα, ελπίζοντας να μεταφερθεί με υπερηχητικό/ να πάρει την επόμενη κλήση/ για άλλο πλανήτη.

Εικόνες, τηλεοπτικές, κινηματογραφικές, θεατρικές, εικόνες ενός αστικού τοπίου που έχει προ πολλού δια φύγει από τα στενά εθνικά όρια, εξακτινωμένο σε πόλεις και περιοχές όπου οι άνθρωποι εξακολουθούν να αναρωτιούνται και να απορούν. Σχέσεις (αν και όπου υπάρχουν) γονιών με παιδιά, αδελφών, σχέσεις συντρόφων, κατοικιδίων, υποκύπτουν στις νομοτελειακές συνήθεις του μέλλοντος, που είναι πλέον παρόν: το ψάρι λουφάζει, το κατοικίδιο αποσυναρμολογείται, τα σκουπίδια πλένονται στους δρόμους κάθε που βρέχει, το ψεύτικο τεντωμένο πόδι, τα καινούργια παιδιά που μαλώνουν με ξένους φθόγγους. Μια απόγνωση διατρέχει τα ποιήματά της, κοφτή όπως οι λέξεις της επικοινωνίας μέσω κινητού, μοναχική σαν τα μηνύματα σε τηλεφωνητή, λεπτομερής, όπως η καταγραφή της κάμερας, σιωπηλή όπως η τηλεοπτική εικόνα μιας ξεχασμένης συσκευής που ανοίγει απλώς για να ζωντανέψει την ψευδαίσθηση μιας ανύπαρκτης παρουσίας, ή να ξορκίσει το φόβο της μοναξιάς. Με φράσεις όπως: κι εμένα δε με φοβούνται, το ψάρι λουφάζει, Είχαμε από εκείνες τις κουβέντες/ Που δεν τελειώνουν ποτέ/ Αφού ο καθένας λέει τα δικά του/ Και λίγο ακούει,/ Ενώ εκνευρίζεται όσο δε μιλάει… η Μαρίας Τρανού, δεν πασχίζει να αποκρύψει την ερημιά της πόλης και των ανθρώπων της, αντίθετα τη βγάζει στο φως σ’ όλη την τραγικότητά της: Όλα/ γυαλίζουν/ καθαρότερα/ για λίγο.// Μόνο τα σκουπίδια/ λιώνουν σιγά/ κι απλώνονται στο δρόμο/ κάθε φορά/ που τα βάζουν να πλυθούν.

«Μ»

Η Μαρία Τρανού σπούδασε αγγλική φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και Critical and Cultural Theory στο Πανεπιστήμιο του Cardiff. Έγραψε τα κείμενα για το έργο του Δημήτρη Φωτίου [d y s t y p : A] που παρουσιάστηκε στη Web Biennale 2007 της Κωνσταντινούπολης. Τον Ιούλιο του 2005 η ποιητική της δουλειά παρουσιάστηκε από τον Ανδρέα Φλουράκη στο 25ο Συμπόσιο Ποίησης, στο Πανεπιστήμιο Πατρών. Τον Ιανουάριο του 2006 κέρδισε το 1ο βραβείο του ΥΠ.ΠΟ. στην κατηγορία «Συγγραφή Θεατρικού Έργου για Παιδιά», για το έργο της «Εκεί που φυτρώνουν οι Λιρόμιοι». Αποσπάσματα από το έργο της «Πέρα από τη σοκολάτα» δημοσιεύτηκαν στο ανοιξιάτικο τεύχος της επιθεώρησης Theatron, 2006 (Washington University). Τον Μάιο του 2007 το έργο της Cows ανέβηκε στο Θέατρο του Νέου Κόσμου από την ομάδα Dead Candinsky . Ζει στην Αθήνα και εργάζεται στη δημόσια εκπαίδευση.

Μανδραγόρας, 2008
45 σελ.
ISBN 978-960-7528-79-7