Η ΕΚΚΟΛΑΨΗ ΤΟΥ ΜΥΘΟΥ, ΑΠΟ ΤΟ ΧΑΟΣ ΣΤΟ ΕΝΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΩΣ ΣΤΟ ΕΤΕΡΟΝ ΚΑΙ ΑΙΕΙ ΚΑΙ ΠΕΡΑΝ ΠΑΝΤΟΥ ΩΣ ΤΟ ΕΠΕΚΕΙΝΑ. ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΩΟΝ ΩΣ ΤΟ ΑΚΡΟΝ ΑΩΤΟΝ ΤΗΣ ΚΟΣΜΙΚΗΣ ΔΙΑΧΥΣΗΣ ΚΑΙ ΕΝΣΑΡΚΩΣΗΣ ΜΙΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΜΥΘΟΠΛΑΣΙΑΣ.
Ε Γ Χ Ε Ι Ρ Ι Δ Ι Ο Ν Κ Ο Σ Μ Ο Ο Ω Λ Ο Γ Ι Α Σ
–& & & & & & & & & & & & &–
ΓΛΩΣΣΟΚΕΝΤΡΙΚΟΙ ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΕΜΠΝΕΥΣΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΣΥΝΘΕΣΕΙΣ του Τάκη Βεκόπουλου. Οκτώβρης 2017
1η φωτό OVO no 6213
Δεν ξέρω ποιο κύμα (με εναπόθεσε) με έβγαλε σε αυτή την ακτή.
Γυμνό κι αποκαμωμένο ναυαγό στο πρώτο ακρογιάλι της δημιουργίας
Πριν από το προτού, πέρα από το πάντα ή το ποτέ
Πρωτόπλαστο στης μοναξιάς την όχθη.
Άραγε ποιός και για ποιό σκοπό με γέννησε
Και με παράτησε
Να είναι ο Υπέρτατος δημιουργός ένας φιλόδοξος τυχοδιώκτης ;
Μια παρουσία αθέατη που η φαντασία μου επινόησε
Στο κρυστάλλινο νερό τρέμουσα η αιωνιότητα καθρεφτιζότανε
Παρηγοριά η μνήμη που ξεθώριαζε με προ αιώνων νιότη.
Το χάδι του αφρού ο παφλασμός με αποκοίμισε. Όταν ξύπνησα στο πλάι μου τρία γιγάντια λευκά αυγά στραφτάλιζαν στον ήλιο.
(ποιό αόρατο χέρι να τα είχε αφήσει εκεί ;). Πέρα βαθειά στο ηλιοβασίλεμα, μια κουκίδα( στίγμα στην μαρμαρυγή του ορίζοντα), η ελπίδα μου ιρίδιζε.
2η OVO no 6233
Μεγάλο το φορτίο
Την αγωνία μου ακούμπησα στο χώμα
Δυσβάσταχτο το βάρος της ύπαρξης
Που σήκωνα στην πλάτη
Βρήκα την δύναμη πριν καταρρεύσω
Το πρώτο γιγάντιο αυγό ( ασβεστολιθικό μεγάλιθο)
να ζαλωθώ κι αποσβολώθηκα .
Έμεινα σαν Άτλας να βαστώ τον ουρανό
Αλλά πριν πέσει πάνω μου και με συνθλίψει.
Στην σπηλιά βρήκα κρυψώνα
Στο βάθος της σπηλιάς – στο βάθος της ψυχής μου
Προσεκτικά το εναπόθεσα
Δεν ήξερα πώς να εκκολάψω ένα τέτοιο αυγό
Γιατί δεν ήμουν τότε παρά ένα μοναχικό εγώ
Μια σύμπτωση ή μια αδέξια κίνηση
Μπορούσε ανά πάσα στιγμή να το συντρίψει.
Σίσυφος εκ φύσεως με τύψεις ενοχής αισθηματίας
Ό τι μου επεφύλασσε η μοίρα
έτοιμος ήμουν με καρτερία να δεχτώ .
3η ΦΩΤΟ OVO no 6299
το αίμα μου ζευγάρωσα από την λάμψη της ψυχής μου
στην αντανάκλαση του ήλιου όπως το ρυάκι ανέβλυζε
κι από το βουνό χύνονταν στην θάλασσα
Έδωσα σάρκα και οστά στο ετερόκλητο μου είναι
Και πανταχού ο Ίμερος τον πόθο φύλλωνε
του έδωσε φύλο και λυγερή κορμοστασιά
και εξόπλιζε τις ματιές της ξόβεργες
Διχάστηκα στα θέλγητρα πριν μέσα της χαθώ
Άδολος στο παραπλανητικό κυνήγι των ειδώλων
Εκείνη με οδήγησε εύκολα στου έρωτά της τον βωμό.
Προσποιούμενος ότι υποτάχτηκα
την σκάλισα στο μάρμαρο την έστησα στο βάθρο
και σποραδικά την λάτρεψα σαν το άλλο άλλοθί μου σώμα,
τοτέμ η ιερό βράχο,
με τον όρο να περιφέρομαι σε αέναη τροχιά
γύρω από το θυμικό ομφαλικό της κέντρο.
κι όταν σε αδιέξοδη περιφορά τριγύρω της
κάποτε ένοιωσα ότι χάνω απλώς τον χρόνο μου μαζί της
άρχισα να μνησικακώ
κι έψαχνα την ευκαιρία να ξεφύγω.
4 η ΦΩΤΟ UOVO no 6306
Τότε χορεύοντας τελετουργικά τραγούδησα :
Ω, μεγάλη θεά της γονιμότητας , ιαματική πηγή της ψυχικής ισημερίας, ώ νικητήριο τρόπαιο της σάρκας και ψευδαίσθησης ,ερωτική πανάκεια της κάθε απελπισίας, γιατί με σένα την ύπαρξή μου θεμελίωσα, με κατακόρυφη αναστροφή τελετουργικά σου υποκλίνομαι στο όνομα της ανάγκης, στο όνομα της επιβίωσης ,στο όνομα της δίκαιας ανταπόδοσης, στο όνομα της αγάπης κι όταν η αιωνιότητα έρθει, μαζί και τους διό μας θα μας πάρει.
Της πρόσφερα ό τι πιο πολύτιμο είχα μέχρι τότε : ένα λευκό αυγό κι εκείνη προθυμοποιήθηκε στα σπλάχνα της να το αποθηκεύσει με την σκέψη αν ήμασταν άξιοι, κάποια στιγμή, κάποια πνοή να το γονιμοποιήσει, ή εναλλακτικά εγώ βάζοντας την πρώτη ύλη να πάρω (πρώτος) την ευθύνη. Στον έναστρο ουρανό ο γαλαξίας στοργικά κοιτώντας αφ υψηλού (με ειρωνεία) λεύκαζε και τα βότσαλα πέτρινα ζώδια αντανακλούσαν τα πανάρχαια αινίγματα παίζοντας με τον αφρό στης νύχτας την σαγήνη.
Αυθόρμητα κι οι δυό συγκινημένοι πρώτα ένα μπάλο κι ύστερα ένα τάνκο κολλητά χορέψαμε και σαν αποχαιρετισμό την συμφωνία μας σφραγίσαμε, χορεύοντας γυμνοί κάτω από τα άστρα ένα μινουέτο.
5 η ΦΩΤΟ UOVO no 6316
Ό τι αποκτάς στον κόσμο για πάντα δεν σου ανήκει
Κόψε το ψωμί στα διό
Όποιος έχει διό αυγά ας κρατήσει όσα έχει ανάγκη
Αν το προσφέρει με αβρή παλάμη
δεν θα το θρυμματίσει τόπο θα πιάσει.
Ο άνδρας δεν τίκτει αυγά
ξέρει όμως πώς να τα πολλαπλασιάζει
αλλά και αδιέξοδα το σπέρμα του ξοδεύει
με πόθο ρεσάλτο στους στόχους του τοξεύει
άπληστος τις ψευδαισθήσεις του λάφυρα σκυλεύει
σφετεριστής που μαύρο πανί κρεμάει στο ξάρτι
με τα κλοπιμαία από τα φανταχτερά του όνειρα
γεμίζει τα αμπάρια
από όσα κατακτά άλλα πυρπολεί
και άλλα για την δόξα μοστράρει σε πομπή
αλλά και φήμη επιπλέον σαν επιβήτωρ αποκτά
πως ξέρει και πως άξιος είναι να κλέβει
και πως τα άγρια θηλυκά να τιθασεύει.
Της ηδονής σιδηρουργός σφυρηλατεί τα ιερά δεσμά
Αλλά ο άγαρμπος ένα αυγό δεν μπορεί
στην παλάμη να χαιδέψει.
Σκορπίζει γύρω του τσόφλια με θυμό
σκορπάει θηράματα στο διάβα του τυφλά
κι όταν σκοτεινιάσει όλα τα ξεχνά.
Σκαρφίζεται εργαλεία από πέτρες και οστά
μένει για πάντα ένα (πρωτόγονο) ορφανό παιδί
χωρίς προορισμό πατρίδα και ψυχή
εξόριστο στην μοναξιά του να απορεί
στης αρχής του κόσμου το απάρθενο ακρογιάλι.
ΔΙΑΛΟΓΟΙ ΚΩΦΩΝ (ΕΝ ΤΩ ΔΙΚΤΥΩ)
–Μα δεν θα πάρεις δάνειο;
–Όχι, δεν έχω κάνει μπάνιο.
–Θα είχατε να μου δανείσετε διό λίρας Αγγλίας;
–Απεχθάνομαι τας απωλείας.
–Καλά, αργότερα δεν σκέπτεσθε να πάρετε ένα δάνειο;
–Όχι, το στερεοφωνικό μου είναι SANYO.
–Είστε παντρεμένος;
–Συγκατοικώ με ένα πουρό
σε κτήμα επουράνιο.
–Μα δεν θαυμάζεις τα επιτεύγματα της αστροναυτικής;
–Ναι, αλλά δεν θέλω να καταντήσω όπως εσείς.
–Υποψιάζομαι ότι είστε λαϊκιστής
–Κι εσύ είσαι φερέφωνο, παπαγαλάκι και διαπλεκόμενος ληστής.
–Έχεις ευρώ;
–Που να τα βρω;
–Μήπως έχεις τότε τίποτε δολάρια;
–Τραγούδα μου μιαν άρια
–Παρεπιπτόντως, σου βρίσκονται τίποτα κορώνες ή δηνάρια;
–Σιγά τα ωάρια.
–Μήπως έχεις ρούβλια;
–Τα μυαλά σου πρόσεχε τα κλούβια.
–Θα ήθελα να μου δανείσετε ολίγα φράγκα
–Έτσι κι αγριέψω, θα σε φάει η μαρμάγκα.
–Αναρωτιόμουν αν έχεις καθόλου μετοχές;
–Άι παράτα με και χες!
–Καλά δεν σε ικανοποιούν τα επιτόκια;
–Βρε καρχαρία, με πέρασες για φώκια;
–Δεν σκέπτεσαι επιτέλους να εκσυγχρονισθείς;
–Βεβαίως, στήσου και θα δεις.
–Ήρθε λοιπόν το πλήρωμα του χρόνου να εκσυγχρονισθείς
–Καθόλου, πάω περίφημα από στυς.
–Μήπως ενδιαφέρεστε για αγορά λιρών Αγγλίας;
–Ευχαριστώ, αλλά προτιμώ της φίλης μου Λιλής τας παρειάς τας λείας( φιλοκαλώ μετ’ ευτελείας)
–Γνωρίζετε ότι σας συμφέρει να προμηθευτείτε λίρας Αγγλίας;
–Γιατί θέλετε να γίνω εγκληματίας;
–Είναι ασύλληπτη η σημερινή πρόοδος της τεχνολογίας.
–Λόγω αναιμίας προτιμώ σοκολάτα υγείας.
–Μήπως σας βρίσκονται καθόλου γεν;
–Πέρδεστε εκκωφαντικώς και ασυστόλως με εμβατήρια της ΑΣΔΕΝ.
–Κι ας ήσουν μια αναλφάβητη κι αλλήθωρη κουφή,
–Εμένα με ενδιέφερε μόνο το σημείο G
–Και πως έγινες/κατάντησες προγάστωρ,
–Καημένε Άστορ ;
–Πού να στα λέω, τυραννισμένη ιστορία
–Παράπλευρες συνέπειες από την διαμονή μου στην Νεφελοκοκκυγία
–Από εσωστρέφεια, αφέλεια και ματαιοδοξία
–Αλλά κυρίως εξ αιτίας αυτών των ποιημάτων !
ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΜΕΝΕΣ ΗΔΟΝΕΣ
Αν και με δεσμεύει η αιδώς
το ερώτημά μου θα σας εμπιστευθώ
Μήπως πνίγετε κατ’ ιδίαν το κουνέλι;
–Ερωτικόν κόνικλον αν εννοείτε, ασφαλώς,
αν και το κόστος είναι υψηλόν
άνευ διεγερτικών ή αφροδισιακών
σε στρώμα με ξύλα εις φούρνον παραδοσιακόν,
παραγγελίας μόνον επιλεγμένων πελατών
και όσο για επιδόρπιο χρεώνεσθε σαδομασάζ –παστέλι.
ΛΑΪΚΑ ΒΟΥΤΗΜΑΤΑ
–Γιατί γυναίκα άμυαλη
Μιας άλλης έκλεψες το σάμαλι;
–Και πως κυκλοφορείς έτσι αφρόντιστος χωρίς τατουάζ και piercing;
–Καλά, εσύ και την γυναίκα σου έδωσες για leasing!
–Κι εμπιστεύεσαι την γυναίκα σου στην κρεβατοκάμαρα μονάχη με έναν νέγρον;
–Ναι, αλλά έχει να επιδείξει έργον
–Αχ βρε Στράτο, πώς φτάσαμε στον πάτο!
Από επιβήτορες καταντήσαμε καστράτο!
Και τι απώτερον σκοπόν να είχε ο έκφυλος εκείνος γέρων
όταν προσέλαβε θαλαμηπόλον πρακτικόν
τον εύσωμον ετούτον νέγρον;
Άλλο ζαχαροκάλαμο κι άλλο εξοχικό στον Kάλαμο
Στην αμορφωσιά καλό το life style
Δοκίμασε από την άλλη δίοδο
Τώρα διαβάζω Ησίοδο
Αμορφωσιά και πτυχιοκατάνυξη
Ή σκιά από τον Άδη;
Των φαλλών ημών συρρικνωμένων
Υμείς αιδιολειχείτε!
–Και γιατί βρε βλήτο
να βρίσκεσαι στο απυρόβλητο;
–Γιατί μπορώ σε όποιον μου φέρνει αντίρρηση
θανάσιμα να πλήττω.
ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΜΕΛΑΝΙΝΗΣ
Όλα σου είχαν έρθει μαύρα στην ζωή
Κι ευνόητο να προσδοκείς καλύτερες ημέρες
Αν και το μαύρο τελικά σου πήγαινε πολύ
Μαύρο ταγιέρ, μαύρο μαντό, μαύρο καπέλο, μαύρες πλερέζες,
κυρίως όμως όταν φόραγες τις μαύρες σου ζατιέρες.
ΣΥΝΥΠΑΡΞΗ
Εσένα σου αρέσαν τα ξυνά
κι εμένα τα γλυκόξυνα,
όμως γι αυτό την σχέση μας
ποτέ μου δεν την όξυνα.
Φυσικά αναφερόμαστε στον Άλμπερτ Αϊνστάιν!
Από το άπειρο της ανθρώπινης βλακείας μέχρι το μυστικό της ευτυχίας, σας παρουσιάζουμε τις 15 αλήθειες που γνωρίζουμε χάρη σε αυτό!
Για το «άπειρο» της ανθρώπινης βλακείας…
Μόνο δύο πράγματα είναι άπειρα: το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία, και ως προς το σύμπαν διατηρώ κάποιες αμφιβολίες.
Για την σχετικότητα…
Όταν κάθεσαι με ένα ωραίο κορίτσι για δυο ώρες, σου φαίνεται σαν δυο λεπτά. Αν καθίσεις σε μια αναμμένη σόμπα για δυο λεπτά, σου φαίνεται σαν δυο ώρες. Αυτό είναι η σχετικότητα.
Για την εκλαΐκευση της επιστήμης…
Αν δεν μπορείς να το εξηγήσεις με απλά λόγια, ούτε εσύ ο ίδιος το έχεις καταλάβει πολύ καλά. Θα έπρεπε να ήταν δυνατό να εξηγήσουμε τους νόμους της φυσικής σε μια μπαργούμαν.
Για τη σημασία της φαντασίας…
Η φαντασία είναι πιο σημαντική από τη γνώση. Η λογική θα σε πάει από το Α στο Β. Η φαντασία θα σε πάει παντού.
Για το φόβο του θεού…
Η ηθική ενός ανθρώπου πρέπει να βασίζεται στη συμπάθεια, στην παιδεία, στις κοινωνικές σχέσεις. Καμιά θρησκευτική θεμελίωση δεν χρειάζεται. Είναι πολύ μικροπρεπές να πρέπει να παρακινείται ο άνθρωπος από το φόβο της τιμωρίας του ή από την ελπίδα για ανταμοιβή μετά θάνατον.
Για τον χρόνο…
Ο χρόνος δεν υπάρχει, είναι ανθρώπινη ανακάλυψη κι εξυπηρετεί ανθρώπινες ανάγκες.
Για τη σχετικότητα…
Ο καθένας είναι μεγαλοφυΐα, αλλά αν κρίνεις ένα ψάρι από την ικανότητά του να σκαρφαλώσει σ’ ένα δέντρο, θα περάσει όλη του τη ζωή πιστεύοντας πως είναι ηλίθιο.
Για τον γάμο…
Γάμος είναι η αποτυχημένη προσπάθεια να δώσεις διάρκεια σε ένα τυχαίο γεγονός.
Για το μυστικό των επιτυχημένων ιδεών…
Αν, στην αρχή, μια ιδέα δεν φαίνεται τρελή, τότε δεν υπάρχει καμιά ελπίδα γι’ αυτήν.
Για το μυστικό της ευτυχίας…
Αν θες να ζήσεις μια ευτυχισμένη ζωή, εξάρτησέ την από ένα στόχο, όχι από
ανθρώπους ή αντικείμενα.
Για την εξουσία…
Ο χωρίς σκέψη σεβασμός προς την εξουσία είναι ο μεγαλύτερος εχθρός της αλήθειας.
Για την πραγματική μόρφωση…
Η μόρφωση είναι αυτό που απομένει, όταν κάποιος ξεχάσει αυτά που έμαθε στο σχολείο.
Για το μοναδικό πράγμα που είναι πιο ανεξήγητο και από το χάος…
Το πιο δυσνόητο πράγμα στον κόσμο είναι ο φόρος εισοδήματος.
Για την πραγματική «ευφυΐα»…
Δεν είναι ότι είμαι και τόσο έξυπνος. Είναι που “μένω” με τα προβλήματα περισσότερο. Δεν έχω ιδιαίτερα προσόντα. Απλώς είμαι παθιασμένα περίεργος.
ΠΟΝΗΡΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΠΑΝΟΥΡΓΟΥ ΚΑΙ ΑΜΑΡΤΩΛΟΥ ΓΡΑΙΑΣ
Όψιμα το αποφάσισες να ανακαινισθείς
πώς να σε φαντασιωθεί έστω και ένας τυφλός σε τέτοιο χάλι;
Κι αν στα πιασίματα έδινε ψήφο ανοχής
Πες μου, δεν θα κινδύνευε σε περιπτύξεις να εμπλακεί
μ’ ένα άγαρμπο βουβάλι;
Για τις χαρές της καλλονής θυσίες πρέπει να υποστείς
Για ν’ ανάψει η φωτιά μες το μαγκάλι πάλι.
Με αχ βαχ μυρωδικά
να αναβαθμίσεις το νηστήσιμο μπριάμ
σε γκουρμέ Σατωμπριάν ακράτου ηδονής
ώστε σε πελάη στεναγμών και λαβυρίνθους βογγητών
θα μετατρέψεις το σαράβαλο Sunbeam σε ποθητή Ferrari.
Όμως προέχει να εκσυγχρονισθείς:
αφού με πικρό αφέψημα Θιβέτ τα χείλη σου δροσίσεις
στον κλίβανον της λιποδιάλυσης να μπεις.
Κι εκεί τις νήσους να εξερευνήσεις των Ινδιών.
Να μελετήσεις τις μυστικές ιδιότητες των μπαχαρικών.
Περίεργη ως ο κάπτεν Κουκ οριστικά να αλλάξεις λουκ.
Να απέχεις αλλαντικών κι εν γένει χοιρινών σουτζούκι μακρυνάρι.
Γαλέτες –με μέτρο-μόνον ολικής
Να αλλάξεις φυρ και κουαφίρ ως ζωντοχήρ
Να απισχναθείς κι αφού σφίξει το κορμί
όταν θα είσαι πλέον ικανή σαν όφις να τυλίγεσαι
γύρω από το ανδρικό κοντάρι
ξένοιαστη τότε για έρωτες ας βγεις σαφάρι.
Το βράδυ μόνο γιαουρτάκι ή κεφίρ.
Με βότανα να περιποιηθείς την ξυρισμένη σου μασχάλη.
Να αποτάξεις τσόκαρο κι αρχαιολογικό σανδάλι.
Κι όσον καιρό διάγεις υγιεινή ζωή κάλλιο απόφευγε τη γαϊδουρινή.
Παρθένος ιερόδουλος τρέφε τις φαντασιώσεις των ανδρών
άφοβα την μπούργκα φόρεσε ή φερετζέ ή κρύψε το πρόσωπο με σάλι.
Αλλά και τα κρυμμένα σου να δείχνεις κάλλη με φειδώ
Αρκεί το ένα ημισφαίριον για να οπλίσεις την σκανδάλη.
Αλλά στον άνδρα να βάζεις πάντοτε προφυλακτικό σαμάρι.
Με βλέμμα αφηρημένο κι αισθησιακή αφέλεια.
Να τουρλώνεις τους τορνευτούς γλουτούς με χάρη.
Και ερυθριούσα με αιδώ φαιδράς συνενοχής
λίγο, μόλις, σαν υπαινιγμό αναστολής
σε σορτς άγριων περικοπών με ημισέλινον δέλεαρ στο ύψος της σχισμής.
Εκτεθειμένον να αφήνεις σ οφθαλμόν
ρος άγραν υγρών και στεναγμών για βιολοντσέλα οργασμών.
Ώστε ο τολμών να επιβραβευθεί της μετρητής
με μια κουταλιά υπόξυνο φεγγάρι.
Τήρα κόρη μου τις οδηγίες αυτές, δοκιμασμένες και σοφές.
Με άπαξ μηνιαία συντήρηση ελαίου, κράμβης, οίνου, μελισσόχορτου και δάφνης
κι κλείσε ραντεβού για μια νέα συνεδρία στη βάβω πάλι.
ερωτικόν
ΜΙΑ ΞΑΝΘΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΦΥΣΙΚΗ ΞΑΝΘΙΑ
Μια ξανθιά που δεν είναι φυσική ξανθιά
κι αν έχει ερωτικά εξανθήματα
δολώνει ερωτικά διλλήματα
συσσωρεύει δεκάδες θύματα στην αγκαλιά
Τον έρωτα μπορεί να αξιώνει
εάν συμπεριφέρεται σωστά
μπορεί τον παγετό να αλλάξει σε λιοπύρι
κι αφού μια χούφτα χρυσόσκονη ρίξει στο πρόσωπό μας
τότε της φαντασίας μας περνάει τα δεσμά
Μια ξανθιά που δεν είναι φυσική ξανθιά
σαν καταιγίδα μπορεί να εναλλάσσεται με την γαλήνη
να μας αποπροσανατολίσει σ εφήμερη σαγήνη
για να μας σημαδέψει ανεξίτηλα την μνήμη
ώστε να την σκεπτόμαστε καθημερινά
Μια ξανθιά που δεν είναι φυσική ξανθιά σε ηλικία που φθίνει
μπορεί στο ένστικτό μας ένα λυσσαλέο πάθος να αναμοχλεύσει
αλλά ταυτόχρονα να αφυπνίσει την μητρική οδύνη
εάν σ όποια περσόνα ενστερνισθεί αναλάβει την ευθύνη
εάν αισθησιακά υποδυθεί αυτό που ξέρει να προδίνει
όταν παίζοντας την τυφλόμυγα
στα σκοτεινά ξέρει πώς να αποπλανά
Μια ξανθιά που δεν είναι φυσική ξανθιά
δεν είναι πάντοτε η μοιραία της φαντασίας μας γυναίκα
αλλά μπορεί να υπερτερεί από μια φυσική ξανθιά
ή μπορεί να είναι μια περαστική τυχαία
όπου περίσταση και στέρηση εκτάκτως αναγορεύουν σε θεά,
αρκεί της Αφροδίτης την μάσκα να φορέσει
και για το θύμα της να καιροφυλακτεί στο ακρογιάλι
χυμών και οίστρου χείμαρρος ή χιμαιρική Αφαία
με όσφρηση θηρευτή και θράσος με θηλυκή ρομφαία
το αίμα του έρωτα επί τόπου να απαιτεί
με αγγελικό αγκάλιασμα διασταύρωση στο χώμα
τις ηδονές των πιστωτών της ν αποπληρώνει ιδανικά
έστω κι αν αργά ή γρήγορα μέλλει να αλλαξοπιστήσει
μια ιαματική αφρισμένη θάλασσα να αλλάζει χρώμα
λευκός κύκνος να ζευγαρώνει με αόρατους θεούς στο στρώμα
μια ξανθιά που δεν είναι φυσική ξανθιά
μπορεί να γίνει απείρως πιο γλυκιά
όσο η περιέργειά της δεν έχει ικανοποιηθεί ακόμα
κι απ όσο ξέρω ανέκαθεν της αρέσαν τα ξινά.
ΥΣΤΕΡΟΣ ΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟΣ
Νιός απεχθανόμουν τον ορθολογισμό
Μα η ανάγκη μ έβαλε στης λογικής την πρέσα
Τα λόγια του πατέρα μου τώρα αντηχούν σοφά
Κι η σκληροτράχηλη διευθύνων σύμβουλος
Εκ φύσεως αντιπαθής σαδιστική μετρέσα
Μια σέξυ κυνική ανδρογυναίκα
που όλους μας έβαλε στο βρακί της μέσα
μου φάνταζε μια σύγχρονη ύπαρξη χαρισματική
η ιδανική ρομαντική του κεφαλαίου πριγκηπέσα
σ’ ένα αύριο απηλλαγμένον επαχθών χρεών
καθότι αχανών ιδιοκτήτρια γαιών
διέδιδαν κι ότι φορούσε στρινγκ από καθαρόν χρυσόν.
Ώστε σε ονειρώξεις off shore τρυφής παράδερνα
σ’ ατέλειωτα έγια-μόλα έγια-λέσα
take it all right in, baby”
Κοντολογίς είχε αυτό το κάτι τις να την ερωτευθείς
Παρότι το μουστάκι της εθύμιζε Βαλέσα.
Πάτροκλος Λεβεντόπουλος