Μεροκάματο εξορίας
Τραβάω λαχανιασμένος πάλι
από τη μοίρα μου τον νέο κλήρο
Η ώρα επτά Να θυμηθώ να ξαναβάλω ήλιο
και ν΄ αλλάξω το νερό στα οστά μου
Ξημερώνει κι είμαι ακόμη ένας σακάτης εαυτός
που τα όνειρα τον κλώτσησαν με λύσσα στο καλάμι
και κουτσαίνει αγκομαχώντας
στον περίπατό του στις καρδιές των άλλων
Εντός του εντός μου ξηρασία
Ας κυλάνε απέξω δέκα Ιλισσοί
Χρόνια ζω χωρίς μισθό
με ψίχουλα κλεμμένα απ΄ τα πουλιά
κατά συνθήκη εξόριστος
πανηγυρίζω ταπεινά
τον κάθε μου σεισμό
την ηφαιστείωση της γραφής
το λίγο αλλά εγκαυστικό της μάγμα
Πορτρέτο ποιητή
Στον Ε. Μύρωνα
Πολιτισμένα άγριος φίλε μου
Στο χέρι σου είναι άγιος φόνος
Σκότωνε αυτό που μας κοιμίζει
Με τα κόκκαλά σου όρθια
ξιφολόγχες
Τρώγε από το αίμα που κυλάει
Μοχθηρός με βλέμμα αρνιού
Βελάζοντας σα λύκος
Με τη νεφραμιά του αρνιού που σε νομίζανε
στα δόντια
Με παραβάσεις και με πρόστιμα
Που θα σου κόψουν όσοι βλέπουν τη ζωή
χασμουρητό
Ή κρύβονται στον κρότο
από το χτύπημα του τσεκουριού σου
-τσεκουριού τους
Επιζών στα αποκαΐδια
βάλε πλώρη για τα εγκαύματα
του έσχατου βαθμού
Μη περιμένοντας να στα φυσήξει άλλος
από κάποιον νέο Μαγιακόφσκι
***
O Κώστας Τσιαχρής είναι φιλόλογος , ποιητής και κριτικός . Γεννήθηκε στη Γερμανία και μεγάλωσε στο Σχηματάρι Βοιωτίας. Ποιήματα, διηγήματα και κριτικές του έχουν δημοσιευθεί κατά καιρούς σε διάφορα ηλεκτρονικά λογοτεχνικά περιοδικά. Διατηρεί το προσωπικό ιστολόγιο Φιλολογικές Ματιές
Μπορείτε ν’ ακούσετε στο παρακάτω ηχητικό απαγγελία από τον ίδιο τον ποιητή: