Ερωτεύτηκα έναν μηχανικό
που θα ήθελε ίσως να βάφομαι λίγο περισσότερο
και να μ’ απασχολεί η διατροφή μου
Μοιάζει με ροκ σταρ τα πρωινά που πηγαίνει στη δουλειά
κι έχει λύσεις για όλα μου τα προβλήματα
Δεν του αρέσει η ποίηση
παρά μόνο όταν συνοδεύεται από μουσική
και δεν έχει διαβάσει λέξη από τα γραπτά μου
Η σκέψη του είναι συστηματική και σίγουρη
Τα χέρια του αναπάντεχα δυνατά
και λέει πως μ’ αγαπά
Ο μηχανικός κι εγώ
μαγειρεύουμε παρέα στην κουζίνα
Κόβει εκείνος τα κρεμμύδια γιατί δεν θέλει να μυρίζουν
τα δάχτυλά μου
Έπειτα πίνουμε μπύρες σε κάποιο μπαρ
ακούγοντας Rory Gallagher
Η ζωή μας μαζί μοιάζει με ζωή πραγματική
Σε χώρο αληθινό με προοπτικές επέκτασης
(Μικροί ίσως ροκ σταρ που θα πάρουν τα μάτια του)
Στο κρεβάτι ο μηχανικός με αγκαλιάζει σφιχτά
και λέει πως μ’ αγαπά
Δεν ξέρω αν γνωρίζει τι αγαπά
τι ακούει
όταν του λέω πόσο φοβάμαι τον θάνατο
Πρόσω ολοταχώς
Αυτό εδώ το σπίτι δεν είναι καράβι
Κι αυτό το σώμα δεν ανήκει σε κανένα πλήρωμα
Δε θα απολογηθώ σε καμιά σημαία
Για πεπραγμένα κι άπρακτα
Κρύβω την πίκρα μου στη μαξιλαροθήκη
Δεν είμαι ξύπνια ποτέ και δε φυλάω βάρδια τον εαυτό μου
Ο εαυτός μου φεύγει και δεν ξέρει πού πάει
Δε φωνάζω τις νύχτες και δε βλέπω τους φάρους
Εδώ που είμαι είναι μόνο πέτρα και καπνός
Τα δάχτυλά μου δε λύνουν κόμπους
Είναι μακριά κιτρινισμένα και άπληστα
Οι ώμοι μου πειθήνιοι κι ο λαιμός μου πρόθυμος
Αυτός με πάει και με φέρνει στον κόσμο
Δε λαχταρώ τίποτα πέρα απ’ τη λαχτάρα
Κι αυτό που λένε ζωή δεν είναι ζωή
Είναι μια χαλασμένη πολυκαιρισμένη πυξίδα
Το βέλος δείχνει τρικυμία
Πρόσω ολοταχώς
Γράμμα σε μία υπάλληλο
Η Αγγελική θέλει να πεθάνει
Μα δεν το αποφασίζει
Γιατί αγαπάει τον Βασίλη
Κάθε μέρα στέκεται
Μπροστά από τα φάρμακα
Πίσω από την ταμειακή
Κανονίζει τις παραγγελίες
Εξυπηρετεί πελάτες
Ονειρεύεται την ανυπαρξία
Αγγελική
ίσως κάποτε πάμε μαζί στον Τίβερη
ίσως δούμε τα φώτα
όλα θα παραμείνουν μάταια
μα ίσως
Αγγελική
να είναι όμορφα
***
Η Κατερίνα Ασημακοπούλου γεννήθηκε το 1990 στην Θεσσαλονίκη. Αποφοίτησε από την Νομική Σχολή του ΑΠΘ το 2014. Η ποιητική της συλλογή “Μια σακούλα καραμέλες” (Μελάνι, 2016) ήταν υποψήφια για το κρατικό βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Λογοτέχνη και το Βραβείο Γιάννη Βαρβέρη για πρωτοεμφανιζόμενο ποιητή. Ποιήματά και κριτικές της αναγνώσεις έχουν δημοσιευτεί στα λογοτεχνικά περιοδικά Bibliotheque, Intellectum, Αναγνώστη και Θράκα. Τα τελευταία χρόνια ζει και εργάζεται στην Χίο.
Μπορείτε παρακάτω ν ακούσετε ηχητικά με την απαγγελία των τριών ποιημάτων από την Κυριακή Δούδη.
ΥΓ η φωτογραφία με τίτλο “Desconfianza/Mistrust”είναι του Hernan Pinera.