2.9.19 Δευτέρα. Έτοιμοι για επιστροφή. Θα πάμε στο λιμάνι του Πόρου Κεφαλονιάς και θα περάσουμε στην Κυλλήνη απέναντι. Υπολογίζουμε 50 λεπτά διαδρομή. Πολλές εικόνες όσο έχουμε τα μάτια μας, δεν προλαβαίνω να γράψω όλα τα ασήμαντα. Φεύγουν τα καημένα. Νεόνυμφοι δίπλα μας παρκαρισμένοι στο φέρυ. Τι είδους ζευγάρι κι αυτό; Ένας γιγαντόσωμος Καλαματιανός με καχεκτική βρετανίδα. Υπάρχει μία ανθοδέσμη στο πίσω κάθισμα του αυτοκίνητου τους κι ένα αρκουδάκι σε ένα καλάθι με μπομπονιέρες.
Παίρνω εφημερίδα να μην είμαι και τελείως ανημέρωτος. 1843 σαν Σήμερα: Η πτωχευμένη Ελλάδα αναγκάζεται να υπογράψει μνημόνιο που συντάσσουν οι τρεις πρέσβεις των μεγάλων δυνάμεων για τα οικονομικά του κράτους. Την επόμενη ημέρα θα ξεσπάσει η Επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου.
–Τι εφημερίδα παίρνεις; –Όταν ήμουν στο Υπουργείο τις διάβαζα όλες, τώρα παίρνω μόνο την εφημερίδα των Συντακτών. «Αυτή υποστηρίζει τους μπαχαλάκηδες και τους τρομοκράτες», μου λένε.
Καμάν φίλοι της πεφωτισμένης δεξιάς! Διαβάστε σήμερα την «Πρωϊνή κουβεντούλα με όμορφη φοραδίτσα» του Πέτρου Μανταίου, τη συμπύκνωση σημαινόντων και σημαινομένων σε ένα χλιμίντρισμα, διαβάστε στην ίδια έκδοση τη «Λαιμητόμο» της Σταυρούλας Μαντζώρου για έναν ταπεινό αλλαντοπώλη που γράφει ποιήματα και μυθιστόρημα. Επίσης ένα σύντομο σχόλιο του Ανδρέα Δανού: «Θα αφήσουμε τελικά τον καπιταλισμό να καταστρέψει το θαύμα της ζωής;» Η «ανάπτυξή» τους είναι μια συμφορά χωρίς προηγούμενο, μια άμεση απειλή για τη συνέχιση της ζωής στον μοναδικό – στο ηλιακό μας σύστημα τουλάχιστον – πλανήτη Γη, τη μάνα Γη. Μόλις το είπα αυτό ένιωσα ότι λέω κοινοτοπίες. Αλλά γιατί είναι κακό αυτό; Αν όντως είναι κοινός τόπος υπάρχει ελπίδα. Ορίστε αυτός είμαι κι εγώ! Γιατί, όταν διαβάζουμε μία εφημερίδα (και τη βάζανε κάτω από τη μασχάλη), όταν ψηφίζουμε ένα κόμμα, όταν φοράμε ή δεν φοράμε ένα ρούχο, μία στολή, υπερηφάνως, χωρίς συστολή, δηλώνουμε κάτι, ποιοι είμαστε, δείχνουμε την ταυτότητα μας. Άνευ ταυτότητος δεν πας πουθενά, θα σε σταματήσει έτσι κι αλλιώς η αστυνομία. Ειδικά αν κυκλοφορείς στα Εξάρχεια, όπως εγώ.
Πολιτικά σχόλια γράφει τηλεγραφικά σ’ αυτή την εφημερίδα και ο Γιώργος Βέλτσος που τον έχω ειρωνευτεί αρκετές φορές για τη ναρκισσο-γραφή του, αλλά δεν είναι Γιανναράς, δεν σ’ αφήνει αδιάφορο, απεναντίας, είναι ίσως ο μόνος πανεπιστημιακός δάσκαλος που κατάλαβε και μετέφερε σωστά το πνεύμα των νέων γάλλων φιλοσόφων στην Ελλάδα. Για να μην ξεχνάμε και τα πολύ καλά αθλητικά της εφημερίδας των Συντακτών.
3.9.19 Τρίτη. Αθήνα, τα εγκαταλειμμένα φυτά μου! Οι ορχιδέες οκέι, οι ορτανσίες σουρωμένες στο μπαλκόνι. Δεν μου παραβίασαν το διαμέρισμα οι ληστές. Χτυπάνε τους φτωχούς συνταξιούχους, τους προσωρινούς όμως όχι ακόμη. Προσωρινός θα πεθάνω έτσι κι αλλιώς.
Οι πολιτικοί ανέβηκαν στην Έκθεση Θεσσαλονίκης να βγάλουν λόγους ανέβηκε κι η Μπέμπα να πουλήσει ζυμαρικά. Δεν θα ’χω με ποιον να πάω για μπάνια. Χώρια το μαγείρεμα-μαρτύριο ή τα παστωμένα με αλάτι φαγητά των μαγέρικων.
Νέα «εισβολή» 300 αλλοδαπών στη Λέσβο. Αναπτύσσονται 17 πολεμικά πλοία του ΠΝ για να σφραγίσουν τα θαλάσσια σύνορα», γράφει «Ο ένοπλος» και αναπαράγει ο Κυπραίος. Α ώστε από σένα ένοπλε τα παίρνει ο Κυπραίος. Μπράβο ρε ένοπλε τους τρομάξαμε τους πεινασμένους!
Βελόπουλος (σε κανάλι υψηλής θεαματικότητας για να τον καμαρώνει πολύς κόσμος): «Στείλτε τους πρόσφυγες στα ξερονήσια». Όχι παίζουμε. Εκφράζει το κοινό αίσθημα: Δεν θέλουν τους ξένους, ακόμη κι ο φίλος μας ο ζωγράφος, ένας μετανάστης καλλιτέχνης.
To κρεσέντο των ηλιθίων συνεχίζεται: Ο κύριος Θεόδωρος Γιάνναρος, μέλος Τομέα Υγείας της Νέας Δημοκρατίας αποκάλεσε «Πίθηκο» και «απόβρασμα» πρόσφυγα που τόλμησε να ανεβάσει αντιφασιστικό σχόλιο στο τουίτερ.
«Άμα τρέξει και λίγο αιματάκι κανενός μπαχαλάκη δεν χάλασε ο κόσμος», λέει ο βουλευτής και δημοσιογράφος (τρομάρα του!) της Ν.Δ Δ. Μαρκόπουλος. Όλα αυτά μέσα σε μια μέρα!
Τι άνθρωποι είναι αυτοί Θεέ μου μέσα στο Ναό της Δημοκρατίας;
Δεν αξίζει καν να επιχειρηματολογείς. Να μην αναπτύσσουμε καμία επιχειρηματολογία, το λέει ο Ντελέζ. “Ne pas faire le point” Προτιμότερο να σύρουμε τις γραμμές που σπρώχνουν από το κέντρο. Είμαστε πάντα στο κέντρο κάποιου πράγματος (Δεριγνύ) όπως το χορτάρι. Ένα γεγονός επαναστατικό είναι πιο σημαντικό από το μέλλον ή το παρελθόν της επανάστασης. Όσο πιο πολύ παίρνουμε τον κόσμο όπως είναι, τόσο πιο πολλές πιθανότητες έχουμε να τον αλλάξουμε. Αν εξακολουθούν να μιλούν για «πιθίκια» οι παράγοντες της παράταξης που κυβερνάει τόσο πιο γρήγορα θα έλθει το τέλος τους. Είμαστε πλέον στον ιδεολογικό πυρήνα της μετεμφυλιακής Ελλάδας. Κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια. Εβδομήντα και πάμε. Ακούσαμε και στη Κεφαλονιά την άλλη όψη, με παιδάκι που «βγάζει νύχια».
Γι αυτό: Σχέδια για ελληνικό επαγγελματικό στρατό. Καλή λύση για την ανεργία στους νέους.
Πάρε ένα όπλο και προχώρα στη ζωή σου. Επίσης σκέψεις για εθελοντική στράτευση γυναικών. Να φωνάξουμε σε λίγο και τη μαύρη εγγονή μου για την καψοπατρίδα μας και τα πετρέλαιά τους ρε γαμώτο!
Mαύρος Σεπτέμβρης του 2004, 3 του μηνός. Τραγωδία στο Μπεσλάν της Βόρειας Οσετίας. Ρωσικές δυνάμεις ασφαλείας εισβάλουν σε σχολείο που έχουν καταλάβει Τσετσένοι αντάρτες. Οι νεκροί θα φτάσουν τους 344, ανάμεσά τους και 174 παιδιά.
Δημήτρης Τζουμάκας