Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ
I.
«Έλα να δεις». Βγήκε τότε ένα άλλο άλογο, κόκκινο σαν τη φωτιά·
στον καβαλάρη του δόθηκε ένα μεγάλο σπαθί με την εντολή
να αφαιρέσει την ειρήνη από τη γη,
και οι άνθρωποι να σφάξουν ο ένας τον άλλο.
Αποκάλυψη 6: 3-4
Οι καρέκλες, τα τραπέζια, οι πόρτες, οι δίσκοι είναι από ξύλο· είναι δέντρα, είναι δάσος. Οι θαμώνες είναι από γυαλί, εσύ είσαι από καθαρό χρόνο. Μέσα στο κεφάλι μου αναβοσβήνει μία μπλε neon επιγραφή:
Εδώ το οξυγόνο απαγορεύεται.
Σε περίπτωση φωτιάς σπάστε τον χρόνο.
Εσύ έχεις ήδη αργήσει. Μετά τα μεσάνυχτα οι περισσότεροι κοιμούνται· το ασυνείδητο τους τιμωρεί και τους ανασταίνει. Μετά τα μεσάνυχτα ποιος μπαίνει στον κόπο του άλλου; Όταν θα έρθεις, θα έχω φύγει. Σε πέντε, σε δέκα λεπτά θα σηκωθώ. Δεν το περίμενα να τελειώνει έτσι ο κόσμος και να μην είμαι καν εκεί για να το δω. Νόμιζα θα ήμουν σε ρόλο καταστροφέα / σε ρόλο μεσσία και εσύ μία ολόκληρη ανθρωπότητα που θα με περίμενε.
II.
Και νύχτα δεν θα υπάρχει πια,
και δεν θα έχουν ανάγκη ούτε από το φως του λύχνου
ούτε από το φως του ήλιου.
Αποκάλυψη 22: 5
Είναι χειμώνας, είναι Τρίτη και περπατάω πάνω στον ήλιο. Ένας κύριος παίζει με τον σκύλο του μουσική μέσα στο δικό τους χρονοχαρτόκουτο. Στην αποκάλυψη του Ιωάννη κάθε άλογο λευκό, κόκκινο, πράσινο, μαύρο φορτώνεται στη ράχη του έναν πόλεμο μαέστρο και καλπάζοντας διαλύονται μαζί σαν ακορντεόν. Η αλήθεια είναι ότι κανονικά κανείς δεν νοιάζεται να ακούσει για ένα άλογο πολέμου: κανείς δεν μπορεί να το δει. Έχει γίνει αόρατο από τις ίδιες του τις πληγές. Ξέρω πώς νιώθει 1. Και κανείς δεν καταλαβαίνει γιατί το τέλος του κόσμου να εξαγγέλλεται με ένα χλιμίντρισμα, ένα αλογίσιο σκάψιμο της οπλής στο χώμα, με έναν λαιμό που δύει σαν φως εξόριστο στις στέπες. Κανείς δεν καταλαβαίνει γιατί να χρειάζεται η εξημέρωση πριν τη σφαγή, γιατί να διακόπτεται για εξαγγελίες η σιωπή λίγο πριν σιγάσουν οι αιώνες. Κανείς δεν καταλαβαίνει εκτός από τον κύριο μπροστά μου: πρώτα ταΐζει τον σκύλο, τρώνε το ίδιο κρέας, από το ίδιο χέρι, το ίδιο θαύμα, τρώνε τον ίδιο ήλιο, τον ίδιο χειμώνα, την ίδια Τρίτη. Περπατάω και αναρωτιέμαι αν οι δυο τους έχουν ποτέ διαφωνήσει για τον πόλεμο και για τα άλογα.
1 Από το ποίημα «War Horse» της συλλογής Loading Mercury with a Pitchfork του Richard Brautigan.
***
Η Έλενα Λιαποπούλου Αδαμίδου γεννήθηκε το 1996 στη Θεσσαλονίκη, όπου και ζει. Είναι πτυχιούχος του Τμήματος Αγγλικής Φιλολογίας του ΑΠΘ. Πρόσφατα ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό της στη Δημιουργική Γραφή στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας. Κείμενα της έχουν δημοσιευθεί σε λογοτεχνικά περιοδικά και ιστοσελίδες.