Τρυποκάρυδος | Βαλέρια Κουδουμογιαννάκη

In Λογοτεχνία, Ποίηση by mandragoras

 

Ο τρυποκάρυδος τρυπάει τα δέντρα
Ο τρυποκάρυδος τρυπώνει τα νερά
Ο τρυποκάρυδος τρυπάνι τη Σκιά
Ο τρυποκάρυδος τρυπώνει φωλιές.
στο δάσος της δικής σου αμφιβολίας.
Κάθε φορά που χτίζεις μνημεία ξύλινα.
Πολιτικής
Φοβίας
Φτίαχνει κουφάλες να χώσει μέσα τα παιδιά του.

Όταν φυτεύεις σκέψεις
που θρέφουν τον διωγμό σου
και την επίμονη επανάληψή του.
φτιάχνει κουφάλες να χώσει μέσα τα παιδιά του.

Όταν ποτίζεις τα άνθη σου φτυσιές
όλων εκείνων που σε θέλουν να σκύβεις
γιατί είσαι αλλόκοτο,
κείνος μαζεύει τα πέταλα
και κάνει φωλιές στα ακροδάχτυλά σου.

Όσο κι αν θρέφεις κοράκια
με τον θάνατό σου
ο τρυποκάρυδος τρυπώνει φωτιές
Και τα κοράκια τού φυλάν τα νώτα

Ο τρόπος τρυπώνει φωτιές
Ο τόπος τυπώνει φωλιές
Φωλιάζοντας
Φωτιές
Δασώνει
Καρύδια

Τώρα που ο νους σου είναι όλο τρύπες
γέμισέ τες στοργή και πούπουλα.