Απόβραδο Ιούλη, γειτονιά
βασιλικός, τσίκνα και σαπουνάδα
πέρασαν
οι ψεύτικες υποσχέσεις της μπόρας
τα παιδιά ξεμύτισαν
να στεγνώσουν τα πλακόστρωτα
χόρτα ανασηκώνουνε κεφάλια στις φωνές
τείχη τεντώνουν χέρια
πάνω απ’το μπετό καθώς πνίγονται.
Στο σκούρο βιολετί
και το ξεθωριασμένο μαύρο τα ενδόμυχα.
Κατά τα άλλα, ησυχία.
Η εγγενής τάξη αποκαλύπτεται
σαν όλες οι στιγμές
οι φόνοι και οι φάρσες
να καταλήγουν σ’αυτό
το μοναδικό σημείο
το μάτι του κυκλώνα.
Αφουγκράζομαι τις διαπλεκόμενες
αρτηρίες της αλληλουχίας.
Ντουπ, νταπ…
Καύσωνας βασανίζει λευκούς γερο-ευρωπαίους.
Στην Αφρική πεθαίνει ο τελευταίος ρινόκερος.
Κρουαζιερόπλοια περιφέρουν ακριβά χαμόγελα
κόβεται η ανάσα απ’το ντουμάνι τους.
Ντουπ, νταπ…
Τσιμεντένιοι κύβοι αλειμμένοι στις πλαγιές
με γρατζουνάν οικεία.
Στον Ειρηνικό δελφίνια τρώνε σακούλες.
Ροή ζεστών νεφών χαϊδεύει τα μαλλιά
της κακομοίρας γης.
Ντουπ, νταπ…
Τα νιάτα του κόσμου
πεθαίνουν από πείνα στη Χίο.
Γυρνοβολά ο προβολέας του λιμανιού
αναβοσβήνουν λάμπες και οθόνες
ζητώντας μόνο προσοχή.
Ντουπ, νταπ…
Αυτός ο ρυθμός
δεν είναι δικός μου και δικός σου
σε σπάνιες κατανύξεις τον ακούς
μόνο ψυχανεμίζεσαι πού πάει.
Ντουπ, νταπ…
Παύση.
Πάλι απ’την αρχή
18-19/7/22