Ποίηση
Ιάσων Δεπούντης | Η ορατή (οριακή) υπέρβαση
Αν θέλεις ν’ αποδείξεις τη σοβαρότητά σου, βάλε δύσκολους στόχους. ‘Ενας: Υπάρχει πράγματι ΣΗΜΕΡΑ σχέση επιστήμης και ποίησης; Ποια τα όριά τους; Ότι πρόκειται για ένα “διατεταγμένο” ζεύγος, δίπολο, μιας σχέσης που ήθελα να εκφραστεί στα κείμενά μου, αυτό με γοητεύει” και το επιχειρώ χρόνια τώρα, ενώ το ξέρω, συζητήσιμο. Όταν το 1924 στο Παρίσι ο Andre Breton εκτοξεύει σύννεφο ένα ακόμα μανιφέστο για τον υπερρεαλισμό, τον ίδιο χρόνο, και ακριβώς στις 22 Μαρτίου 1924 στις Βρυξέλλες, ο Hostelet, φυσικός και κοινωνιολόγος, επαναφέρει για διάλογο, με τον Paul Valery, στο σπίτι του Deswayte, τη συζήτηση του 1911 , για τα κβάντα και το μέλλον της έρευνας, μεταξύ των Solvay, Poincare, Planck, Einstein, Langevin και Lorentz (των ηλεκτρονίων). Κάποιος από αυτούς τους διανοητές επιστήμονες θυμίζει τον Chr. Marlowe (1564-1593): “Η επανάληψη αυτών των στίχων φέρνει χρυσάφι” / Το χάραγμα αυτού του κύκλου στο χώμα / Φέρνει ανεμοστρόβιλους, θύελλες, βροντές και αστραπές“.
Ιάσων Δεπούντης
Μανδραγόρας, 1997
61 σελ.
ISBN 960-7528-11-5,
ISBN-13 978-960-7528-11-7
Share this Post