Ημερολόγιο 232: Μεθύσι με δυο βότκες / Δεμένη και πυρπολημένη πολιτεία / γάτος χωρίς δόντια / έπαιξα τα μυαλά μου και τάχασα | Δημήτρης Τζουμάκας

In Λογοτεχνία, Πεζογραφία, Χρονογράφημα by mandragoras

 

1.1.20 Δυο τρία πράγματα που έγιναν την ημέρα της πρωτοχρονιάς:

Το πρωί στις δύο, δηλαδή σκοτάδι μαύρο και καπνός, γύρισαν τα παιδιά που πήγαν ρεβεγιόν στη Μισέλ, στην παλιά συμμαθήτρια της daughter Μαρίας. Η μικρή έκλαιγε ασταμάτητα και σπαρακτικά για ώρα και δεν κατάλαβα τι γινόταν, γιατί είχα αποσυρθεί (μετά τα βεγγαλικά στην τηλεόραση), στα ιδιαίτερα διαμερίσματά μου, δηλαδή σε κοινή θέα στο σαλόνι του πρώτου ορόφου. Σηκώθηκα, κι από τον κάτω όροφο σηκώθηκε κι η Αρετή, η μικρή συνέχισε να κλαίει γοερά, ήθελε τη μαμά της που έμεινε στης Μισέλ.

–Γιατί έμεινε στη Μισέλ;
–Γιατί ήπιε μια στάλα, είπε ο μαύρος.
Τι μια στάλα; λέει ο Εμ Τζέι, η μαμά μέθυσε.

Τέλος πάντων ανέλαβε η γιαγιά Αρετή να καθησυχάσει την Έρικα αλλά ήταν φουρκισμένη με τον γαμπρό: «αφού παίρνει φάρμακα» του λέει «γιατί την άφησες να πιει;». Κι αυτός δεν ωμίλησε.

Η Μαρία γύρισε στις έξι το πρωί: ξαναξύπνησα φιληθήκαμε ήταν οκέι «δυο βότκες ήπια ρε ντεντ για το καλό του χρόνου κι αυτό ήταν όλο». Χμ.

Μετά έκανε ζέστη έτσι όπως ανεβαίνει ξαφνικά η θερμοκρασία στην Αυστραλία και ζήτησα το αυτοκίνητο, αφού δεν κουνιόταν κανείς, να πάω στη θάλασσα «γιατί θες να πηγαίνεις κάθε μέρα στη θάλασσα;» με ρώτησε η Αρετή. «Γιατί μου κάνει καλό». «Ναι το είδα τόσο χρόνια που πας, όλο κρυωμένος είσαι». Το αυτοκίνητο είναι καινούριο τώρα το πήραν πριν δέκα μέρες, υβριδικό, υπεραυτόματο. Η βενζίνη αποτελεί μόνο το 1/3 της ενέργειας που καταναλώνει.

Τελικά ξεκινάω για παραλία πεζή, βρίσκω τη φίλη μου τη Γαλλίδα για το τρίτο μπάνιο, έχει κι αυτή υπεραυτόματο όχημα και την βλέπω άπαξ του έτους μέσα στους καπνούς.

–Δέσε με σε παρακαλώ.
–Πρωτοχρονιάτικα;
–Έλα για το καλό του χρόνου.
–Ναι αλλά δυσκολεύομαι με τους αντίχειρες.
–Θα βοηθήσω εγώ.
Όλοι έχουμε αγγίξει μια δεμένη ή λυμένη θεά με λίγα ή περισσότερα κιλά στη ζωή μας (με το μυαλό μας)
–Και τώρα τι θα μου κάνεις;
–Τι θα σου κάνω;
–Έλα, γιουζ γιορ ιμαζινέισιον, ορ γιορ τανγκ ατ λιστ
–Ωραία, γύρισε μπρούμυτα.
–Caresse-moi partout.
–Μην ανησυχείς.
–Prends moi où tu veux !
–Μην ανησυχείς.
–Prêt à me faire hurler de plaisir?
–J’adorerais connaître tes fantasmes d’ habord
–J’ai beaucoup d’idées cochonnes à assouvir. Ca te tente ?
…………….
–Tu preferes que je garde mes lunettes ou ma culotte?
–Δεν είναι στο χέρι σου, είσαι ήδη δεμένη.
–Quand est-ce que tu viens me la mettre ?
–Tais toi
–Tu me fais déjà de l’effet mon chou.
–Tais toi
–Demande-moi tout ce que tu veux.
–Je vais te dévorer tout cru.
–Ζαντόρ σλα mon amour. Viens lécher mes seins
–Μον τρεζόρ θα τα βρούμε όλα, μην ανησυχείς
–Je suis toute mouillée !
–Θα στεγνώσεις!
–Je suis trop excitée, tu vois pas? Viens me calmer.
–Ηρέμησε όλα θα τα κάνουμε,
–Les chattes cochonnes, tu aimes ?
–Αμάν βρε κορίτσι μου καλμ τουά. Όλα θα γίνουν στη ζωή. Και η στάση του σκύλου, του ιεραπόστολου, του Απόστολου και του Παντελή ο κόπανος. But close your mouth please!

  • Το βράδυ ο γιος μου εγκατέλειψε το λημέρι του και μπαίνοντας στο σπίτι είδε ότι ο γάτος μας στον κήπο δεν είναι καλά. Βγάζει αίμα από το στόμα του, είπε στην Αρετή, κάνε κάτι. Η Αρετή πήρε το κλουβί άρπαξε το γάτο και πήγε στον κτηνίατρο στην παραπάνω γειτονιά με λαμπιόνια γεμάτα άι Βασίληδες στην κτηνιατρική βεράντα. Του έβγαλαν τα δόντια, θα παίρνει παυσίπονα μέχρι να πεθάνει είναι πια 15 χρονών.

  • Από τον Σεπτέμβριο μέχρι σήμερα, λέει ο Professor,Παξινός έχουν χαθεί 480 εκατομμύρια θηλαστικά, ερπετά και πετούμενα στο καμίνι Αυστραλία. Πρόκειται για Αρμαγεδδώνα.

  • Είδα τον εθνικό συγγραφέα έξω από το ΤΑΒ (ιπποδρομιακά στοιχήματα) του Ντάλγουιτς Χιλ

–Έπαιξες κανα στοιχηματάκι; με ρωτάει
Όχι. 
Καμιά ρουλέτα;
Ούτε
Γύφτικο και μπιρίμπα τουλάχιστον;
Νόου
Ούτε για το καλό του χρόνου;
Ούτε. Ποιο καλό; Έπαιξα τα μυαλά μου και τάχασα
Καλά αυτό το ξέρουμε. 

 

Δημήτρης Τζουμάκας