17.12.19 Κρυωμένος πάντα και μπέρδεμα με τα φάρμακα. Πήγα σε παθολόγο στο ΙΚΑ της λεωφ. Αλεξάνδρας, διέγνωσε οξεία βρογχίτιδα και μου έγραψε τρεις φορές την ημέρα zithromax κατόπιν πήγα στο φαρμακείο. Η Λίτσα η φαρμακοποιός εξερράγη: δεν τα δίνουμε στους ασθενείς αυτά ούτε στο Νοσοκομείο, θα πάθεις δηλητηρίαση!
- Γεννήθηκε ο Μπετόβεν σαν σήμερα (1770) κι αρρώστησα για τα καλά. Το κρύωμα πήρε διαστάσειςΛέμε όχι στο νέο χρόνο. Αυτή τη θέση λαμβάνουν στο αεί ποτέ περιοδικό Βαβέλ όπου κηρύσσουν την αντιχριστουγεννιάτικη πάλη. Αυτές τι μέρες πάντως πρέπει να σκεφτόμαστε αυτούς που δεν μπορούν να τις χαρούν. Τους ασθενείς, τους φυλακισμένους. Εγώ αισθάνομαι και ασθενής και φυλακισμένος.
Δεν είναι βέβαιο τελικά ότι ο Μπετόβεν γεννήθηκε σαν σήμερα. Βαφτίστηκε σαν σήμερα. Οι ιστορικοί ακόμη το ψάχνουν
18.12.19. Άρρωστος πάντα με ρίγη, αξιολύπητος, κάνω το γιατρό, ήπια μόνο το πρωί ένα πεντακοσαράκι zithromax. Τρίχες βελτίωση.
- Ο Ντίνος Σιώτης γιορτάζει τα 50 του χρόνια στην υπηρεσία της ποίησης. Λυπάμαι αλλά δεν θα μπορέσω να πάω. Είναι κρίμα γιατί αυτό γίνεται κάθε πενήντα χρόνια. Δύσκολο να τα εκατοστίσει, αλλά με λίγη ακόμη προσπάθεια μπορεί να μείνει αθάνατος.
- Γυναίκα ημίγυμνη με κουκούλα στο κεφάλι. Της την έβαλαν οι ματατζήδες στην εκκένωση της κατάληψης στο Κουκάκι. Τι να πεις; Όχι, δεν είναι γυναίκα, είναι άντρας και δεν είναι κουκούλα, είναι το μπουφάν στο κρανίο του συλληφθέντος, απαντάνε οι πολιτσμάνοι. Η Αστυνομία χρησιμοποίησε πλαστικές σφαίρες για να σπάσει την κατάληψη στο Κουκάκι. Όχι, δεν ήταν πλαστική σφαίρα, αλλά ελαστική μπάλα αντιλέγει (και παραδέχεται) η ΕΛ.ΑΣ που είναι πολύ ευαίσθητη σε θέματα βίας.
Θα πεθάνουμε εδώ/ μας εκτρέφουν και μας σφάζουν/ χωρίς καμιά αιδώ. π. σταθάτος (ως σχόλιο για τα τελευταία γεγονότα κρατικής βίας). Πριν μας σφάξουν μας ξεγυμνώνουν, όπως είναι λογικό.
19.12 Το βράδυ σε συνεστίαση κατόπιν προσκλήσεως της Άννας αν και δεν είμαι εντελώς καλά. Μου έσφιξε το χέρι ο Τζανακόπουλος, τιμή μου. Δεν έχω άλλη δύναμη να σχολιάσω περιπαικτικά την άθλια πραγματικότητα.
- Η Ελλάδα κηρύσσει πτώχευση (19.12.1893). Ξεκινήσαμε από τον προ-προηγούμενο αιώνα πτωχευμένοι, μπήκαμε στο Χρηματιστήριο τον προηγούμενο αιώνα κορδωτοί και βγήκαμε ξεπουπουλιασμένα κοτόπουλα Βουλγαρίας this year.
- Πέθανε η Άννα Καρίνα σύντροφος του Γκοντάρ και πρωταγωνίστρια των ταινιών του. Ένας ένας φεύγουν οι εκπρόσωποι του πάλαι ποτέ νέου κύματος του γαλλικού σινεμά. Όπως φεύγουν ακροποδητί και οι εκπρόσωποι του νέου κύματος στο ελληνικό τραγούδι. Ο σπουδαίος Γιώργος Ζωγράφος και η Αρλέτα. Την Αρλέτα την είχαμε γνωρίσει με τον Χάρη λίγο μετά τα μεσάνυχτα σε μπουάτ της Πλάκας. Τραγουδούσε χωρίς ακροατήριο «μια φορά θυμάμαι μ’ αγαπούσες». Είμαστε οι μόνοι θαμώνες και μετά το τραγούδι μας κέρασε ουίσκι για να μας μιλήσει για τη γάτα της. Την ξαναείδα μετά από πολλά χρόνια στο σπίτι του Γιώργου Ιωάννου, που ήταν δικό της σπίτι, στο Μουσείο. Έχω την εντύπωση ότι όλα χάθηκαν σαν να μην υπήρξαν ποτέ.
20.12.19 Το πρωί συνάντησα τον ξάδελφο Μιχάλη Δικαιάκο στο γνωστό καφέ της Βικτώριας. Μιλάμε για Φουκώ (δεν τον πάει), για Μαρκούζε (τον πάει), για την Επανάσταση πώς την θέλουμε και να αποφασίσουμε επιτέλους τον τρόπο με τον οποίο θα θέλαμε να ζήσουμε πριν πεθάνουμε. Προπάντων μας ενώνουν στιγμές από το συγγενικό μας παρελθόν στο νοητό τρίγωνο των οδών Ψαρών, Χαονείας και Κρωπίας.
Το απόγευμα είδα Καίτη Καζάνη. Ραντεβού στο ίδρυμα Θεοχαράκη μετά από 58 χρόνια. Ιστορίες με παιδικούς έρωτες από το Institut Francais de Colonos, οδός Πρεβέζης. Με βρήκε στο face book κοιμώμενο. Ζει μονίμως στο Λουξεμβούργο όπου εργάστηκε στο ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Καταπληκτικός άνθρωπος. Παρεμπιπτόντως στην ίδια καφετέρια κι ο Φίλιππος Πετσάλνικος. Έσπευσα να του δώσω το χέρι, παρόλο που υστερώ σε χειραψία λόγω ψωριασικής αρθρίτιδος στον αντίχειρα. Τον είχαμε φιλοξενήσει στο Σύδνεϋ, την εποχή της δόξης των Γραφείων Τύπου.
21.12. Το πρωί το γάλα χαλασμένο. Τι γίνεται; χτες το πήρα. Δεν έχει ψύξη το ψυγείο! Τα κακάρωσε. Είχε και πάλι δίκιο η σοφή Νένη. Το ψυγείο έφταιγε για τις στομαχικές διαταραχές. Έφαγε τα ψωμιά του, πήγε να φάει κι εμένα. Τι να κάνω τώρα; Να αγοράσω άλλο, να φωνάξω ψυκτικό; Παραμονή Χριστουγέννων φεύγω ταξίδι υπερ-ωκεάνιο.
- Βεβαίως και είμαι ποιητής αλλά δεν γράφω ποιήματα. Δεν γράφω ποιήματα αλλά είμαι ποιητής γιατί μιλάω με τα λουλούδια και τα πουλιά στο μπαλκόνι, με τα δέντρα στο δάσος όπως ο Ντέιβιντ Κούπερ όταν παρ’ ελπίδα βρίσκομαι εκεί. Είμαι ποιητής γιατί μόλις ολoκλήρωσα μία διεξοδική συνομιλία μ’ αυτό τον τύπο που είναι η σκιά του εαυτού μου στην τζαμαρία του βενζινάδικου.
Μερικές φορές τα πράγματα έρχονται πολύ στραβά, αλλά ξαναϊσιώνουν.
Δεν μ’ αρέσει να κοιμάμαι μόνος μου αλλά και η παρέα του άλλου έχει τα όριά της.
Δημήτρης Τζουμάκας