Ημερολόγιο σημαντικών 206: Μπερεδήμα ακούς; / Επίθεση στη σύνταξη | Δημήτρης Τζουμάκας

In Λογοτεχνία, Πεζογραφία, Χρονογράφημα by mandragoras

 

29.10.10 Άγριος Καυγάς με την Μπέμπα. Solo καυγάς, αν υπάρχει τέτοιο πράγμα δηλαδή, μονομερής, μονοσήμαντος και υστερικός. Έβαλα φωνές για ψύλλου πήδημα, σαν πεινασμένος ελληνομουσουλμάνος έκανα κι εγώ. Tι μου φταίει η κοπέλα και γιατί να ανέχεται τις δικές μου εκρήξεις και ελλείψεις;

Σε βγάζει όμως απ’ τα ρούχα σου κι αυτή η ριμάδα, με τις ζήλειες της και τις εμμονές της!

Ήρθε η στιγμή. Είσαι εσύ κι όχι άλλος. Είσαι ο αναμενόμενος που ανατρέπει την τάξη του κόσμου. Μια νέα οργάνωση με τον διαβήτη της καρδιάς, ό,τι ονειρεύτηκα παράφορα περνώντας σαν έπιπλο από χέρι σε χέρι… Είμαστε οι καταγέλαστοι του κόσμου αυτού. Διψάμε ο ένας τον άλλο τόσο αλλόφρονα που μόνο μες στην απάρνηση θα ολοκληρωθούμε. Nίκος Αλέξης Ασλάνογλου

Ο γιατρός Παναγιώτης Στάικος και επικεφαλής της δημοτικής Παράταξης Αναζωογόνηση Ξηρομέρου Αστακού έκανε φλεβοκέντηση και ράντισε με το αίμα του τον τοίχο στην αίθουσα, αιφνιδιάζοντας τους πάντες. Ο τοίχος πιτσιλίστηκε με αίματα και μία νεαρή γυναίκα λιποθύμησε. Αυτό θα πει τοπική αυτοδιοίκηση και βαλκάνιος ακτιβισμός. Αίμα και λάσπη.

Τουλάχιστον δεν έφτασα στο σημείο να κόβω φλέβες. Κάτι είναι κι αυτό.

J’aimerais être un autre, un qui ne fait pas peur, un qui sache être doux, pour que mes bras trop grands s’enroulent autour de toi, bel ange abandonné, j’aimerais changer pour toi. Ven Yam

Αεροσκάφος της Ολυμπιακής Αεροπορίας που εκτελούσε το δρομολόγιο Αθήνα-Θεσσαλονίκη συντρίβεται σαν σήμερα το 1959 μόλις πέντε λεπτά μετά την απογείωσή του από το αεροδρόμιο του Ελληνικού την απογείωσή του. Είχε 18 επιβάτες όλοι νεκροί.

30.10.19 Συνεχίζω να τρώω τρεις μέρες παστίτσιο από τη γιορτή και το κοτόπουλο που περίσσεψε και βγήκα να βγάλω λεφτά από την τράπεζα. Με φρίκη διαπίστωσα λεηλατημένη μισθοδοσία κατά 35 ευρώ. Why? «Διότι παίρναμε μισθό», λέει, «που δεν είχε υπολογιστεί σωστά» και τώρα ξαφνικά θυμήθηκαν να κάνουν περικοπές από το 2013! Νέα μνημόνια τσέπης. Λιγότερα 420 ευρώ το χρόνο. Αυτά δεν παίζονται στις τηλεοράσεις. Τι να τους πεις; Ότι διανύω τον πέμπτο χρόνο ως προσωρινός συνταξιούχος κι ότι δεν με αφήνουν να υποβάλω αίτηση για το εφάπαξ που δίνεται στους δημοσιογράφους της Γραμματείας, αφού δεν έχει ολοκληρωθεί λένε ακόμη η διαδικασία για την έκδοση της σύνταξης μου. Ο δικηγόρος με προειδοποιεί ότι μπορεί να βρουν πάτημα μετά και να χάσω εντελώς το δικαίωμα αυτού του ειδικού εφάπαξ, επειδή δεν έκανα εμπρόθεσμα την αίτηση που …δεν με αφήσανε να κάνω!

Και μία παρόμοια επίσης περίπτωση για το πόσο βάρβαρο είναι το κράτος: Έχω κερδίσει δύο δικαστήρια από οφειλόμενες πληρωμές του Υπουργείου κι αυτοί με πάνε στον Άρειο Πάγο, προσωρινά συνταξιούχο άνθρωπο, για να τρενάρουν μια οφειλή που έπρεπε να έχει πληρωθεί εδώ και δύο δεκαετίες. Τι σκατά Πολιτεία είναι αυτή; Άραγε δεν θα μπορούσα κι εγώ να μπω στον… τραπεζικό λογαριασμό της Πολιτείας και να της πάρω τα λεφτά που μου κατακρατεί όπως κάνει αυτή, ένα κράτος-δολοφόνος στους δύσμοιρους που έφτασαν στο αμήν;

Τηλεφωνώ στο σπίτι στην Αυστραλία, κουλουβάχατα κι εκεί. Μου ανεβαίνει πίεση. Έχω και την αγωνία για τις ιατρικές εξετάσεις.


Δημήτρης Τζουμάκας