10.1.20 Παρασκευή στον dr Dang. Ο οικογενειακός μας γιατρός που διαδέχτηκε την αξέχαστη γερμανοεβραία δρα Borton (στην οποία πήγαινες στο ιατρείο της και σου έκοβε τις αιμορροΐδες on the spot ή σου άνοιγε το κεφάλι όπως έκανε στον άντρα της), ο κινέζος dr Dang λοιπόν είχε εξαφανιστεί και επανήλθε τώρα, με ωραία χωρίστρα, στο ιατρικό κέντρο που έχει ανοίξει πρόσφατα στην περιοχή. Είχα να τον δω καμιά δεκαετία, χάρηκα πολύ γιατί είναι ευπροσήγορος και λαμπρός επιστήμονας, έλειπε στην αυστραλιανή ύπαιθρο «σε κάποιες περιπτώσεις ήμουν ο μόνος γιατρός Δημήτρη», λέει, έκανε σε νησιά και νησάκια όπου απέκτησε μεγίστη εμπειρία καθώς βρέθηκε μπροστά ακόμη και σε εξωτικές αρρώστιες. Μια χαρά δείχνεις, του λέω, μα κι εσύ μου λέει στέκεσαι εξαιρετικά, όπως όλοι οι Έλληνες άλλωστε, που λέγαμε πως θα χαθούν με την κρίση, δεν βλέπω να έπαθαν τίποτα. Εντάξει, λέω, υπήρξαν και κάποιες αυτοκτονιούλες, αλλά όντως η ελληνική οικογένεια έδειξε ανθεκτικότητα και επέζησε, μέσα στα χάλια της.
Ο δρ Νταγκ δουλεύει παρτ τάιμ τώρα, είπαμε να τα πούμε κι εκτός ωραρίου. Ύστερα με επανέφερε στην πραγματικότητα μετρώντας μου την πίεση και γράφοντας συνταγή εξηγώντας μου ότι ναι, οι γαστρεντερίτιδες μου έριξαν την πίεση μεν, αλλά καθώς ο οργανισμός επανέρχεται, επανέρχεται και η αγωγή δε. Και πάμε και στα αιματολογικά για να έχουμε δουλειά και την άλλη βδομάδα να κάνουμε.
- Το μεσημέρι φαγητό στην οικία των καλλιτεχνών Γιώργου Μιχελακάκη και Ντίνας Τουρβά. Ακολούθως πήγαμε με το Γιώργο να δούμε τις κοινωνικές αντιθέσεις στο κέντρο της πόλης που χτίζεται εκ θεμελίων. Ξεποδαριαστήκαμε κάτω απ’ τη γέφυρα και φύσαγε πολύ. Το καζίνο του Πάρκερ είναι σε σχήμα πυραύλου έτοιμο να εκτοξευθεί, οι κινέζοι τουρίστες πηγαίνουν μπουλούκια μπουλούκια με τους οδηγούς τους. Αγοράζουν τζιτζιριντού και διάφορα αμποριτζιναλικά. Το εμπόριο έργων ιθαγενών ανθεί και η Αυστραλία βγάζει εκατομμύρια από αυτή τη νέα βιομηχανία. Για να ανεβείς στη γέφυρα πληρώνεις αδρά, λέει ο Γιώργος. 400 δολ παρακαλώ και πηγαίνουν ομάδες ομάδες κατά 15άδες σαν τα μυρμήγκια.
- Μικρή βροχή το βράδυ. Μικρή ανάσα.Κακός αέρας πάντα. Όταν φυσάει δεν ανεβαίνουν στην επικίνδυνη γέφυρα με την κατακόρυφη σκαλωσιά. Αυτός ο ανεμοξούρας είναι που δεν αφήνει και τις πυρκαγιές να ησυχάσουν. Αν μάλιστα έχουμε τίποτα ηλεκτρικές καταιγίδες χωρίς νερό, αστροπελέκια δηλαδή που πέφτουν και ξυρίζουν τα δέντρα σαν οδοντογλυφίδες τότε βράσε ρύζι.
- Γράφω ημερολόγιο εν έτει 2020 και ακόμη βλέπω ότι έχω μείνει στο 2019. Δύσκολα ξεσυνηθίζεις, πρέπει να προσαρμοστώ.
11.1.20 Σάββατο. Μια μέρα που να μην την ξαναζήσω Τηλεφώνησε ο μαύρος γαμπρός από τη σουίτα του Νοβοτέλ.: πάει την Μαρία στο Νοσοκομείο του Γούλογκογκ δεν είναι καλά. Ερχόμαστε λέμε, έρχομαι λέει κι ο Αντώνης.
Δημήτρης Τζουμάκας