ΑΣΠΡΑ ΣΕΝΤΟΝΙΑ
Θα ’ρθει μια μέρα η σιωπή
να τα σκεπάσει όλα
μ’ ένα μεγάλο άσπρο σεντόνι
καθρέφτη να κοιταχτούμε
δε θα βρίσκουμε
κι όλοι αυτοί που αγαπήσαμε
θα ’χουν τα μάτια κλειστά.
Λόγια, υποσχέσεις
λέξεις που γράψαμε χωρίς να τις πιστεύουμε
ποτάμι θα γίνουν
κι όσο κι αν φωνάξουμε
χέρι να μας γλυτώσει δε θα βρούμε.
ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΟΙΗΜΑ
Πείτε μου το ποίημα που αγαπάτε
ρώτησαν κάποτε έναν σπουδαίο ποιητή
κι αυτός δακρύζοντας απάντησε
το πρώτο ποίημα που αγάπησα ήταν
ένα πιάτο ραδίκια βραστά με μπόλικο λεμόνι
απ’ τα χέρια της μάνας μου