Βιωμένη βαθειά και τραυματικά η πραγματικότητα περνά άλλοτε σαν οργή, κάποτε σαν τετελεσμένη παραδοχή, σπανίως ως απειροελάχιστη ελπίδα (Και σε περιμένω/ στην άκρη της αφής/ να ταράξουμε τους υφάλους της ζωής/ να περάσουμε τις ξέρες να αφήσουμε τους αφρίζοντες ωκεανούς/ Σε περιμένω να μου δείξεις το όνειρο/ στον δρόμο για την πατρίδα), …μέσα από την πένθιμα λυρική ποίηση του Γιάννη Αλεξανδρόπουλου στο τέταρτο ποιητικό του βιβλίο: Άφωνοι ποιητές μασουλούν εισοδηματικές ενισχύσεις/ από υπουργεία και ευαγή ιδρύματα/ για συγγραφή εμπνευσμένων έργων/ Και ένας λαός άθυρμα/ να παίζεται στις χρηματαγορές του κόσμου.
Ερωτικές στιγμές από χαμένες κόγχες που προστάτευαν κάποτε τη ζωή, ενώ τώρα παραμονεύουν στο μισοσκόταδο: «Τα όνειρά μας φενάκη». Αίτημα να αφήσει τις λίγες λέξεις του Σ’ ένα χαρτί λευκό/ στίγμα το στίγμα/ κουκίδα τη κουκίδα, με μόνο ένα
Μαρία σ’ αγαπώ.
Παρόλα αυτά στο σώμα της ποίησης και της ζωής παραμένουν βαθιά τα λίγα ρινίσματα της απόφασης να ξανασταθεί όρθιος ο άνθρωπος:

Δεν φοβάμαι αυτό που έρχεται
θλιβερό και σκοτεινό
Μια αμπούλα αίμα
χυμένη στα μάτια μας
Δεν φοβάμαι το σκότος
Τα τοπία και τα χρώματα
τα ’χω περισώσει μέσα μου
Τραβώ την κουρτίνα
Σταυροδρόμι εποχών
Η επιλογή δική μας
Ο Γιάννης Αλεξανδρόπουλος γεννήθηκε στην Πάτρα το 1972. Σπούδασε οικονομικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Πατρών. Από το 2000 ζει και εργάζεται στη γενέτειρά του. Από τις εκδόσεις «Μανδραγόρας» κυκλοφορούν ήδη τρία βιβλία του: Tο στόμα της φάλαινας, (2000), Διάλογοι σε αναμονή, (2006) και ο Πληθυντικός των συλλαβών, (2009). Ποίησή του παρουσιάστηκε στο 21ο Συμπόσιο Ποίησης στο Πανεπιστήμιο Πατρών και συμπεριλήφθηκε στην Ανθολογία νέων ποιητών του περιοδικού «Μελωδία» (2000) και στην ανθολογία ποίησης της γενιάς του ’90, Η γεωμετρία μιας αθέατης γενιάς, εκδ. «Μανδραγόρας» (2002). Συνεργάζεται με λογοτεχνικά περιοδικά.

«Μ»

έργο εξωφύλλου Βαγγέλης Δημητρέας,
εκδ. Μανδραγόρας,
Αθήνα 2016,
αριθμ έκδοσης: 255,
ISBN: 978-960-592-036-4