ΑΙΘΟΥΣΑ ΥΠΟΔΟΧΗΣ

Έλα

την ώρα που δε γράφεται
στις πέτρες των ρολογιών

έλα

στην απολογία του γιασεμιού
επιτύμβιο απάνω στο τραπέζι
για τον αγέρα
που μας νότισε τα κόκαλα

γυμνοί πως παίζαμε
ενάντια τ’ ουρανού
ενάντια του επιλόγου

έλα

όταν τα βράδια
περνά σκυφτός ο φόβος
από τις γρίλιες του κορμιού

έλα

σαν να μην είσαι εσύ
με τσαλακωμένο το στέρνο
που κάθεται η καρδιά όπου βρει
και χτυπάει

 

 

ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ 

 

Ύψος στην καρδιά σου
το φως από τα μελτέμια
πορτοκαλιάς σπίθα

του Πόρου
πέρασμα

νησί

της παλάμης

να γράψει στο ξημέρωμα
το ουρλιαχτό της πέτρας

πεσμένη στο περβάζι
από το φευγιό της θάλασσας
κάτω από τα πόδια σου

το καράβι

αφήνοντας απόνερα
στα κοπίδια της ιστορίας
σου

το ταξίδι

σε θυμίζει

 

 

Παναγιώτης Δήμου