Για το ταξίδι υπέμεινες και την επιστροφή
Για μια παρένθεση του χρόνου που υπήρξε
Όλη σου η ζωή
Για να ριζώσει μια ανάμνηση στο θέατρο του
Νου
Να χεις τροφή στην επανάληψη που θάβει
Κάθε απρόσμενη στροφή
Ήταν απλά το καταφύγιο
Των γκρι εκείνων ρόλων που σου φόρτωσαν
Ενώ το παιχνίδι ακόμη αγνοείται.