7.8.18. Τρίτη, 34 βαθμοί Κελσίου και ζέστη απίστευτη στο διαμέρισμα. Τρία μαζεμένα ντουζ από τις εφτά το πρωί κι είναι ακόμη μεσημέρι. Άρχισε το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα στίβου στο Βερολίνο, βλέπω λίγο από τους προκριματικούς. 1753 επίλεκτοι αθλητές από 51 κράτη Ευρώπης σε ένα φοβερό στάδιο. Θα ρίξουν σφαιροβολία, μαντέψτε πού; Μέσα στα πάρκα της πόλης για να διαφημίσουν το ευρωπαϊκό. Εξωστρέφεια και γερμανική φαντασία. Θα ήθελα να ήμουν εκεί.

 

Το βράδυ συνάντηση στην Κυψέλη με Τάκη Σπετσιώτη και Άννα Συρίβλη. Η συνάντηση είναι στην πλατεία του Αγ. Γεωργίου όπου όλος ο κόσμος έχει βγει έξω για να πάρει αέρα. Παρά το στριμωξίδι στις καρέκλες της πλατείας υπάρχει έξω από την εκκλησία μία ομάδα παιδιών που παίζει μπάλα, ενώ περνάνε βολιδόν τα ποδήλατα πιτσιρικάδων, μια μπαλιά ρίχνει κάτω ένα κοριτσάκι, αλλά σηκώνεται. Ένα δυνατό σουτ στην πόρτα της εκκλησίας και γκοοοολ ουρλιάζει έξαλλος ένας πιτσιρικάς: «Πάρτε το, πάρτε το ρε», λέει. Τρέχουν, τον αγκαλιάζουν οι μικροί συμπαίκτες, άλλοι βρίζουν, οι μεγάλοι που τρώνε πατάτες τηγανιτές και σουβλάκια εκνευρίζονται από τη φασαρία και το τόπι που γκελάρει στα τραπεζάκια. Πηγαίνετε ρε αλλού να παίξετε. Πού να πάνε; Το ποδόσφαιρο παραμένει το πιο δημοφιλές παιχνίδι, παίζουν και τα κορίτσια «παίζω καλά» λέει μία, «πάρτε με στην ομάδα», είναι πλέον κάτι περισσότερο από ένα παιχνίδι. Κάποτε κρεμόμαστε από τα χείλη του σπίκερ στο ραδιόφωνο όταν ετοιμαζόταν να χτυπήσει ένα φάουλ ο Παπαεμμανουήλ, τώρα με την εμπορευματοποίηση είναι στην τηλεόραση γκρο πλαν το τσουλούφι του Ρονάλντο. Γι αυτό σε όλες τις πλατείες-κλουβιά των εκκλησιών παίζονται ματσάκια, μονότερμα συνήθως. Στον Άγιο Παντελεήμονα, στη Βάρκιζα, στον Άγιο Γεώργιο της Κυψέλης, στον Άγιο Κωνσταντίνο Ομονοίας, η αθηναϊκή πιτσιρικαρία αναστενάζει. Εμείς παίζαμε στην πλατεία του Άγιου Παύλου, αλλά τότε υπήρχαν περισσότεροι ελεύθεροι χώροι, υπήρχε ένα ωραίο οικόπεδο κοντά στο σταθμό Λαρίσης και κάτω από τη γέφυρα του σταθμού «στα σίδερα» γινόντουσαν μεγάλα παιχνίδια και πιο παλιά στην αυλή του 51^ου δημοτικού σχολείου του Μεταξουργείου με ένα κεραμίδι, στα διαλείμματα. Το ποδόσφαιρο ήταν και παραμένει ο βασιλιάς των σπορ.

 

Πέρασαν και οι τρεις ελληνίδες επικοντίστριες στον τελικό του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος που διεξάγεται στο Βερολίνο. Αθλητικός συντάκτης ήθελα να ήμουν. Δεν είμαι και τόσο βέβαιος ότι οι επιτυχίες των κοριτσιών αυτών στηρίζονται στη συνδρομή της Πολιτείας. Η ολυμπιονίκης Στεφανίδη σπουδάζει και προπονείται χρόνια στην Αμερική, η Νικόλ Κυριακοπούλου έχει ξενικό μικρό όνομα, ξενικό επίθετο η Κατερίνα Πόλακ, όλα αυτά δείχνουν εκτός Ελλάδας ειδίκευση στα ξένα, σε ένα πολύ τεχνικό αγώνισμα.

Αύριο ένα έργο που το κυνηγώ χρόνια, στην ταράτσα του Nosotros τώρα. «Ιστορία Έρωτα και Αναρχίας» (1973).

 

8.8.18 Τετάρτη. Απίστευτη ζέστη Αυγουστιάτικη, στο διαμέρισμα. Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα Βερολίνου: Ο Τσάκωνας έχει περάσει στον ημιτελικό των 200 μέτρων. Να δούμε αν θα μπει στον τελικό, δεν μπαίνει. Σπάω και δεύτερο ποτήρι, γαμώ την καταδίκη μου δεν φταίω εγώ, λίγο γέρνει απάνω στο μαρμάρινο νεροχύτη και σπάει. Καλύτεροι οι τσίγκινοι νεροχύτες. Έκοψα και το χέρι μου. Δεν έχει μπάνιο στη Βάρκιζα ούτε σήμερα, άλλωστε η Μπέμπα πάει στη Ρόδο να πουλήσει τυριά σε μιά έκθεση και χάνω και την παρέα για μπάνια. Χτυπάει η πόρτα. Η Λουσιάνα! Πού είσαι εσύ; Εδώ είμαι, έκανα εγχείριση καταρράκτη, και το Σεπτέμβρη θα πάω για το άλλο μάτι. Μόνη σου; Μόνη μου, γιατί θέλω και παρέα; Έχει μάστορα τώρα και βάφει. Του είπα να καθαρίσει και να βάψει τον αγωγό γιατί θα μας φάνε οι κατσαρίδες, η διαχειρίστρια δεν έχει λεφτά, κάντα μόνη σου, μου λέει. Όλα μόνη μου τα κάνω. Τώρα του είπα να φτιάξει το ασανσέρ, να το βάψει λίγο, να φτιάξει και το φως, αλλά μου είπε ότι θέλει 140 ευρώ. Θα του τα δώσω εγώ, είμαστε 14 οικογένειες ενεργές, αν βάλουμε όλοι από ένα δεκάρικο θα είναι εντάξει. Να βάλουμε. Ορίστε δέκα λίρες. Επιτέλους μίλησα με έναν άνθρωπο και πλήρωσα.

-Στην κορυφή της Ευρώπης ο Μίλτος Τεντόγλου από τα Γρεβενά, ο οποίος στην πέμπτη του προσπάθεια πήδηξε 8,25 μέτρα στο μήκος στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα στίβου που διεξάγεται στο Βερολίνο. Ο Τεντόγλου είναι μόλις 20 χρονών έκανε μία πιρουέτα, άκρως χαριτωμένη, πριν αρχίσει τα άλματα και σε κέρδισε από την πρώτη στιγμή λέγοντάς σου προσέξτε με σε λίγο τι θα κάνω. Κλείνω την τηλεόραση και φεύγω να δω την ταινία μου στα Εξάρχεια.

Στην πλατεία Βικτωρίας κοντοστέκομαι στη μικρή οθόνη που είναι αρκετά μεγάλη και δεσπόζει στην υπαίθρια καφετέρια τη στιγμή που ο τερματοφύλακας Πασχαλάκης του ΠΑΟΚ αποκρούει πέναλτι των Ρώσων της Σπάρτακ στα τελευταία λεπτά. Ο ΠΑΟΚ κερδίζει 3-2 και συνεχίζω. Στο κατάστημα ΟΠΑΠ στην αρχή της Λεωφόρου Αλεξάνδρας έχει αρχίσει το παιχνίδι Σέλτικ-ΑΕΚ για τα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ και η κουτσουρεμένη ΑΕΚ δέχεται άγριο σφυροκόπημα κι ένα γκολ στο 17^ο λεπτό. Θα τη συντρίψουν οι Σκωτσέζοι. Συνεχίζω, έχω αργήσει και με πιάνει ίλιγγος στη σιδερένια σκάλα της ταράτσας του Νοσότρος, η οποία στριφογυριστή μου θυμίζει την αεί ποτέ δική μας, την εξωτερική, στην οδό Ψαρών, σήμερα πλατεία Καραϊσκάκη. Το έργο έχει αρχίσει εδώ και ώρα η ταράτσα είναι τίγκα στον αναρχιλίκι, δεν βλέπεις κάν την οθόνη, φεύγω απογοητευμένος.

Στο Οπαπατζίδικο της Λεωφόρου ξανακολλάω στο παιχνίδι της ΑΕΚ, η οποία έχει ισοφαρίσει και παίζει καλά. Τρώει όμως μία αποβολή τραβηγμένη στην αρχή του ημιχρόνου ο Γαλανόπουλος και υποχρεώνεται να παίξει με παίκτη λιγότερο. Ο μπροστινός μου χτυπιέται για την αδικία και η ΑΕΚ κλείνεται στα καρέ της. Η ώρα περνάει το σκηνικό δεν αλλάζει η κουτσουρεμένη ΑΕΚ δείχνει να αντέχει, μπήκαμε στις καθυστερήσεις ο μπροστινός μου δείχνει να κάθεται σε αναμμένα κάρβουνα. Εντάξει φίλε τόβγαλε το πρόγραμμα. Έχω παίξει ένα χιλιάρικο ρε άνθρωπε, μου λέει και δίνει 3.8, θα πάρω τέσσερα χιλιάρικα μόλις σφυρίξει και μείνει έτσι το σκορ κι ένα το δικό μου πέντε. Γι αυτό δεν μιλάω. Πέντε χιλιάρικα! Ορίστε 1-1. Μπράβο σου σε καλή μεριά.

92 οι νεκροί από την τραγωδία στο Μάτι. Πέθανε κι ένας εγκαυματίας 85χρονος στο Νοσοκομείο. Συνεχίζεται η άθλια πολιτικολογία για τις ευθύνες. Αν θες να μην καταλάβεις τίποτε από μία μεγάλη καταστροφή ριξ’ την στο μύλο της κομματικής αντιπαράθεσης, λέει ο Αντώνης Λιάκος. Τα μεσάνυχτα αρχίζει μία αστυνομική σειρά που φαίνεται να έχει ενδιαφέρον, καρφώνομαι και καπάκι άλλη μία πάει δύο η ώρα.

Μετά τα δύο αστυνομικά δεν νυστάζω και βάζω να δω στο lap top την ταινία που έχασα, και τόσο πολύ θέλω να δω.

 

9.8.18 Πέμπτη Είναι ακριβώς δύο το πρωί κι αρχίζει μία «Ιστορία Έρωτα και Αναρχίας – Film D’ Amore E d’ Anarchia» (1973) της Λίνα Βαρτμίλερ. ). Έχει ελληνικούς υπότιτλους, ακόμη καλύτερα, κι από την αρχή μία υποβλητική μουσική σε πιάνει από το μανίκι και σε πέντα λεπτά βάζω τα κλαμματα με τα πρώτα λόγια ενός πιτσιρικά

–Μαμά τι σημαίνει αναρχικός;

–Κάποιος που σκοτώνει βασιλιάδες και ρίχνει βόμβες. Κάποιος που πεθαίνει μ’ ένα σχοινί γύρω από το λαιμό του.

 

Όπως είπα, η μουσική του Nino Rota είναι συγκλονιστική κι είναι ντροπή που δεν είχα δει την ταινία. Canto per me, cantoper rabbia questa luna, contro di te, contro chi e ricco e non lo sa, chi sporchera la verita cammino e canto la rabbia che mi fa. Τραγουδάω για μένα, τραγουδάω για τούτο το φεγγάρι με οργή, κόντρα σε σένα, ενάντια σ’ εκείνον που είναι πλούσιος και δεν το ξέρει, που την αλήθεια λεκιάζει, περπατώ και τραγουδώ για την οργή που με πνίγει. Η Βάρτμιλερ είναι ίσως η πιο πολιτικοποιημένη σκηνοθέτις το είδαμε στο «Η κυρία και ο Ναύτης» (1974) και στο «Μίμη το σιδερά». Και στις τρεις της ταινίες πρωταγωνιστούν η Μαριάντζελα Μελάτο και ο Τζιανκάρλο Τζανίνι. Είναι μοναδικό δίδυμο η πρώτη εντελώς εκρηκτική, είτε παίζει την πόρνη ή τη μεγαλοαστή, ο δεύτερος εκφραστικότατος, είτε παίζει τον αναρχικό ή τον κομμουνιστή.

Εδώ ο Τονίνο ένα απλό αγροτόπαιδο, μαθαίνει ότι ο φίλος του λιντσαρίστηκε από τους φασίστες σε απόπειρα δολοφονίας κατά του Μουσολίνι. Παρόλο που είναι εντελώς άπειρος και ανοργάνωτος, αποφασίζει να τελειώσει την αποστολή.

Ο Τονίνο φτάνει στη Ρώμη και σε έναν οίκο ανοχής καταστρώνει σχέδια με τη βοήθεια μιας ιερόδουλου, η οποία δραστηριοποιείται στο χώρο της αναρχίας. Μέσα σε μια μέρα, ερωτεύεται ένα άλλο κορίτσι του οίκου ανοχής και ζει δύο ευτυχισμένες μέρες μαζί της, πριν έρθει η ώρα της δράσης. Ο έρωτας όμως μπαίνει εμπόδιο στο αυτοκτονικό σχέδιο. Τι αξίζει περισσότερο οι ιδέες ή η ζωή; Ο αναρχικός τότε πήγαινε να σκοτώσει τον τύραννο ξέροντας ότι δεν έχει ελπίδες, θα χάσει τη ζωή του. Σήμερα οι αναρχικοί στέλνουν γραμματάκια ή πυροδοτούν βόμβες εξ αποστάσεως. Πιο κυνικοί, πιο επαγγελματίες, πιο δειλοί.

93 οι νεκροί από τις πυρκαγιές. Κατέληξε 78χρονη εγκαυματίας.

Σορός γυναίκας, ηλικίας 25 με 30 ετών, εντοπίστηκε και περισυλλέγη από το Λιμενικό στη θαλάσσια περιοχή της Βάρκιζας. Με μαγιό και μάσκα. Πνιγόμαστε, καιγόμαστε, σκοτωνόμαστε στην άσφαλτο.

Βαριέμαι να πάω για μπάνιο μόνος μου. Έχουμε λεφτά, έχουμε χρόνο, έχουμε ιδέες και καύλες, αλλά όχι ωραία παρέα κι όχι αυτοκίνητο (λόγω ιδεολογίας αλλά και αδεξιότητας). Κάτι πρέπει να γίνει, αλλιώς θα καταντήσω σαν τους ώριμους κυρίους που ρωτάνε «έχετε καμιά φίλη»; Ζητείται παρέα. Ή μάλλον παρατάω τα μπάνια, θα κάτσω να δουλέψω την Αμνησία.

Έπταθλο γυναικών. Τι εξωγήινα όντα είναι αυτά στο Βερολίνο; Θα ήθελες να είχε γνωρίσει μία υπεραθλήτρια; Μπα. Θα μου καταβρόχθιζε το χώρο και το είναι. Πηδάει, πετάει κοντάρια και σφαίρες και τρέχει. Πηδάνε σαν ελατήριο τώρα στο ύψος με τον παλμό Φώσμπερυ (φλοπ) που έχει επικρατήσει και θεωρείται η καλύτερη τεχνική του άλματος τη στιγμή αυτή. Παλιά πηδάγαμε με παλμό ψαλίδα, μετά με παλμό Μπρούμελ, στο στρατό με τα όπλα πηδάγαμε έτσι, κι είχα κάνει 1.30. Αλλά αυτές οι γυναίκες είναι φοβερές. Προτιμώ μια γλυκιά κοπέλα να την ακούω και να με ακούει κι αν κάνει κορμοψαλίδες δεκτό, δεν θα τα χαλάσουμε. Ας μας πηδήξουν τώρα οι κοπέλες.

 

Δημήτρης Τζουμάκας