«ΟΙ ΠΟΛΕΙΣ δεν έχουν πύλη/ έρχεσαι από παντού/ και φεύγεις» έγραφε σε ένα από τα ποιήματά του ο Στέφανος Μεσσήνης στην ποιητική του συλλογή «Ίνα ως…» που κυκλοφόρησε το 2006 από τις εκδόσεις ΤΥΠΩΘΗΤΩ. Ένας σεμνός, διακριτικός και ζεστός άνθρωπος έφυγε ξαφνικά τα ξημερώματα της Τετάρτης 17 Μαρτίου 2021. Δημοσιογράφος και ποιητής και Ολυμπιακός ο Στέφανος Μεσσήνης ήταν πάντα έτοιμος για επαίνους στον Μανδραγόρα τη δουλειά μας και τις εκδόσεις μας. Κουβεντιάζαμε συχνά στο τηλέφωνο καθώς λόγω συνθηκών δεν μπορούσαμε να βρεθούμε. Τον κάλεσα στο κινητό, για τελευταία φορά. Το σήκωσε ο γιος του. Προς στιγμήν νόμισα ότι θα μου μιλούσε με τη γνωστή του φράση «Γεια σου ποιητή μου». Ωραίες και νωπές οι αναμνήσεις μας από το τελευταίο ταξίδι μου στη Λευκάδα. Μαζί με τον Σπύρο Κατσίμη βρεθήκαμε στα αγαπημένα του μέρη.
Ο Στέφανος Μεσσήνης γεννήθηκε στη Λευκάδα το 1943, πήγε στο Παρίσι για να σπουδάσει Ιστορία στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης, με την επιστροφή του στην Ελλάδα ξεκίνησε την δημοσιογραφική του σταδιοδρομία από την «Αθλητική Ηχώ». Από το 1975 εργάστηκε στο Β’ Πρόγραμμα της ΕΡΑ και στο συγκρότημα Λαμπράκη. Την περίοδο 1977-1981 εργάστηκε στις εφημερίδες «Αυριανή», «Καθημερινή», «Μεσημβρινή» για να επανέλθει το 1982 ως αρχισυντάκτης της πρωινής ζώνης στο Ραδιόφωνο της ΕΡΤ μέχρι τη συνταξιοδότησή του. Εργάστηκε επίσης στο ΡΙΚ και για ένα χρόνο ως διευθυντής στον ραδιοφωνικό σταθμό «Αιγαίου» στη Μυτιλήνη.
Το κακό με τη ζωή είναι πως παραμένει λειψή. Χάνεται ξαφνικά κι απρόσμενα ενώ νομίζουμε πως την έχουμε άπλετη μπροστά μας. Με τον Στέφανο πάντως δεν σταμάτησε η αμοιβαία αγάπη μας. Συνεχίζεται και θα εξακολουθεί να υπάρχει. Ακόμα και στο τηλέφωνό μου. Ξέρετε, δεν διαγράφω ποτέ καμιά επαφή. Είναι γι’ αυτό που όλοι οι νεκροί μου παραμένουνε παρόντες.
Κώστας Κρεμμύδας