ΓΙα ό,ΤΙ ΔεΝ ΜΠΟΡώ Να ΠΡάΞΩ
ΣΤη ΓάΖΑ ΤηΣ ΖΩήΣ ΜΟΥ
Μεταλλεύματα μνήμης
Εξορύξεις ονείρων
Εκτίναξη ορυμαγδός –
Σπανίζει στην ερείπια σκόνη
Το άνθος Έ λ π ε ρ ω ς
Στο υπέδαφος άνυδρες
Απογνώσεις αυτο
Υποσκάπτονται
Εν συστόλως –
Α! η εργατική τάξη
Των μεταμελειών
Οι τόσοι δουλοπάροικοι
Των διαψεύσεων
Ε, ναι λοιπόν
Εδώ ας δια τρανωθεί
Η νέα επανάστασις του Πόθου
Έως εσχάτου
Θάνατον πατήσας
ένδυση
παρενδυσία
απέκδυση –
και σας οφείλω μια φωνή
χοίρου εν σφαγή! ]
STAND UP
στον Πάνο Ιωαννίδη
Stent –
Η ένδον πρόσθεση Η επίθεση
Γλίσχρος χτυπά ο σφυγμός
Στην άκρη της ανάσας
Μετρά ακόμη η καρδιά
Να πλάσει αγγεία
Και στεφάνια αιμάτινα –
Stand up
Stent –
Η ένδον στένωση Η απόφραξη
Τι κι αν αλώβητη ακόμη
Ἡ περισπωμένη τῆς καρδιᾶς
Μαύρο μου βήμα εσύ
Και θ’ ανεβείς ξανά
Του φεγγαριού την κλίμακα –
Stand up
Stent –
Ανάγκη της κραυγής μου
Με το δάκρυ –
Stent –
Θυμάται πάντα ο παλμός
Κι όλο επιστρέφει ώσπου –
Stand Stand up
Άρον την καρδιά σου και κατέβα
Στο θέατρο που ξέρει
Να ζει και να χτυπά για πάντα
Stand Stand up
Pick up your heart
And go οn the stage
Stand
ΤΡΑΝΤΑΓΜΑ
στον Νικόλα Ευαντινό
Είναι εμφύλιο Το βλέμμα σου εν ριπή οφθαλμού με αφοπλίζει Είναι Εσύ Η φωνή σου μιμείται την ανάγκη μου με ξένια έγνοια Είναι εμφύλιο Το ιδρωμένο σου μουστάκι χαζογελά σε όλους γύρω Είναι Εσύ Ο λυγμός πνίγει βουβά την έρημη αποφώνηση Είναι εμφύλιο Η λεπίδα της σκέψης σου μ’ αγγίζει τάχα τυχαία Είναι Εσύ Το δάκρυ στον κανθό ανθίζει ρε αμάραντο τσογλάνι! Είναι εμφύλιο Η γλώσσα σου λαλεί τα σκοτεινά μελλούμενα Και το σεκλέτι του σπασμού μας
Είναι Εσύ Ο Άη Μηνάς του κάστρου μου Κι ο Καβαλάρης Στου χάους μου Τον Χάνδακα
Είναι άγρια τρυφερό Το πάθος της Αγάπης
Καιρός του σιγάν