Τα όρια (απεριόριστα και πεπερασμένα) του λόγου, της φαντασίας και του παιχνιδιού που η γλώσσα αλλά και η αναζήτηση-πειραματισμός προοιωνίζουν, αποτυπώνονται στο πρόσφατο ποιητικό πείραμα της Ελίνας Χ. Μαρμαρίδου. Ο λόγος, δίχως περιορισμούς και απαγορεύσεις, ενδεχομένως και χωρίς συμβάσεις μιας κάποιας παραδοχής κανόνων και περιεχομένου, με μόνη φροντίδα την ακουστική ρυθμική αντήχηση, με παρηχήσεις και ομοιοκαταληξίες, με μουσικότητα κατατίθεται και υποβάλλεται προς έγκριση και αποδοχή. Λέξεις (οι περισσότερες), συλλαβές (συχνές), φράσεις (λιγότερες), συνδυασμένες σε ολιγόστιχα ποιήματα λειτουργούν ως συνέχεια και ως όλον, αλλά και ενυπάρχουν αυτοτελώς στις σελίδες του τελευταίου βιβλίου της ποιήτριας. Από κει και πέρα τα πάντα «παίζουν», υπάρχουν ως ενδεχόμενα, κρυφογελούν και συνθηματολογούν: γραμματική συντακτικό/ χτύπα μου την πόρτα/ τη δράση μου εκλιπάρησε/ πολύτιμη σαν πρώτα/ διάδραση στον ήχο σου/ παράγραφο συνδράση/ στη φράση να ’βρω συνοχή/ με τη δική μου κράση.

«Μ»

Μανδραγόρας, 2008
62 σελ.
ISBN 978-960-7528-85-8