………κι εγώ τι να μιλήσω και να γράψω τι ή
τέλος πάντων……… μόλις ένα γράμμα ανάποδα
μπροστά και πίσω χ ά ο ς οχτώ γράμματα πίσω
εγώ και μάχη καμία ….. είναι και άλλο να λες κάπα
κάπα κομμουνιστικό κόμμα κι άλλο αυτού μεγαλειότης
….. είναι άλλο α κ ό μ α και μια ξεχασμένη ξύλινη
κολώνα έστω νάχεις της δεη κατάρτι κι άλμπουρο
άχρηστο να κυματίζει κ ι α ς βρίσκεις σε ξέρα
κι άλλο στους νιόσκαφτους λάκκους μέσα που περιμέναν
την κολώνα να υψωθεί φίδια να φυλακίζεις ….. είναι άλλο
στην πρώτη από τις τρεις σημαδεμένη παλιά και
αιωρούμενη τράπουλα να παίζεις και τάσπρο να χάνεις
φόρεμά της και άλλο ο γέρο-πάππος σου στην μια
λιωμένη και μυριοπαιγμένη τράπουλά του ούτε μια φορά
το μέλλον σου να μην το πετυχαίνει ….. όμως
εκείνο το πιότερα μακάβριο και το παράξενα φριχτό
είναι πως δεν ανταμωθήκαμε ποτέ ίσαμε χτες όταν
μέσα στην νύχτα φεύγεις ο δειλός και τρέχοντας χμ
ίσως γιατί ένα μπροστά κι ανάποδα και πίσω οχτώ
γράμματα χάος στέκουν και μας χωρίζουν
ή ……… αρχή του παντός……… άλλο να λες κάπα
κάπα κομμουνιστικό κόμμα και άλλο
αυτού μεγαλειότης
άλλο μακάβριο
και
άλλο
ερημία
ΘΑΝΑΣΗΣ Γ. ΜΙΧΟΣ