Τα εντόνως έμμετρα ποιήματα του Παναγιώτη Βούζη θα μπορούσαν, εκ πρώτης όψεως, να χαρακτηρισθούν ως “αυθάδεις” ερωτικοί πειραματισμοί. Στην ουσία τους πρόκειται για ποιητικές φόρμες μιας σκληρής, καλοδουλεμένης και συνειδητά επιθετικής (και όχι προκλητικής) διατυπωμένης πρότασης, που αποδυκνύει τις συνειδητές επιλογές του δημιουργού. Οι λέξεις και οι φράσεις του Παναγιώτη Βούζη συνθέτουν με ακρίβεια τους στίχους και τα ποιήματα της συλλογής, αναδεικνύοντας μια ποιητική ωριμότητα και μια οικονομία εκφραστικών μέσων. Παρά το έντονα έλλογο του χαρακτήρα τους τα ποιήματα του Βούζη διακρίνονται για τη συναισθηματική τους φόρτιση και τον ερωτισμό τους. Η “Φυσική ατροπίνη” είναι η πρώτη ποιητική συλλογή του μέλους της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού “Μανδραγόρας”, που πρωτοεμφανίστηκε στην ποίηση με την Ανθολογία της γενιάς του ’90: “Η γεωμετρία μιας αθέατης γενιάς”.

«Μ»

Ο Παναγιώτης Βούζης γεννήθηκε στην Αλεξανδρούπολη τον Μάρτιο του 1969. Άρχισε τη φοίτηση στη Φαρμακευτική Σχολή Θεσσαλονίκης, όταν ξαφνικά τον συγκλόνισε η εμπειρία της γυμνής γλώσσας. Από τότε σπουδάζει μέσω των κλασικών σπουδών την ανατομή της, πρώτα στο Βελιγράδι, ύστερα στη Θεσσαλονίκη και τώρα, ως υποψήφιος διδάκτωρ αρχαίας ελληνικής φιλολογίας, στην Αθήνα. Η “Φυσική ατροπίνη” είναι η πρώτη του ποιητική συλλογή.

Μανδραγόρας, 2006
61 σελ.
ISBN 960-7528-64-6,
ISBN-13 978-960-7528-64-3