Mιλώντας ο Σωκράτης Σκαρτσής για την προηγούμενη συλλογή της Μαρίας Τσιράκου επιΣτροφή από την απόΣταση, (Μανδραγόρας, 2012) έκανε λόγο για μια «επιστροφή σ’ έναν εαυτό για κάποιο διάστημα αφημένο ή ξεχασμένο και επιθυμητό που η ποιήτρια έβλεπε πριν από μακριά, όπου είχε βρεθεί και της άνοιξε ή της ανοίχτηκε ένα τούνελ εξόδου και επανόδου, όπως το έδειχνε το εξώφυλλο [εκείνης της συλλογής]. Η ποίηση αυτή λοιπόν γράφτηκε μέσα από τη βίωση της επιστροφής και της επανεγκατάστασης στον οικείο ψυχικό χώρο, αλλά αφομοίωσε και όλα τα στοιχεία διάψευσης, προπαντός έντονα ερωτικής, ή και φθοράς. Άρα η ποίηση της Μ. Τσιράκου είναι μια ποίηση υπαρξιακού μεταιχμίου που τείνει προς τη γαλήνη ή την ελπίδα της». Μια παρατήρηση που σαφώς ισχύει και στη νέα δουλειά της με τον τίτλο Ανακωχή. .Εδώ πια η Τσιράκου αποκτά το δικό της αναγνωρίσιμο στυλ γραφής, επανακαθορίζει τα εκφραστικά της μέσα, τα υλικά αλλά και το περιεχόμενο των ποιητικών της θραυσμάτων, στίχοι που μοιάζουν με υπονοούμενα και μοιράζονται μεταξύ της ενσυνείδητης γραφής και της υποσυνείδητης σκέψης άλλοτε αισθαντικής, κάποτε τραυματισμένης αλλά πάντα επώδυνης ακόμα και ως νοσταλγία ή και πραγματικότητα: πολλαπλάσιο το κενό του καιρού μας/ που μας συνθλίβει […] βαθιά –ποιο κάτω δεν γίνεται–/ κατάντια να μπουσουλάς σ’ αυτήν την ηλικία/ νοσταλγώ την αποτοξίνωση// νοσταλγώ μια ίσως ζωή.

Ποίηση ερωτικής λιτότητας και αισθαντικότητας στην αποκορύφωση της αλήθειας όπως η δημιουργός την αισθάνεται και την εκστομίζει απλά και διάφανα: μετά από κάθε παράδοση/ ψηλαφίζω το πάτωμα// ανταλλάσσω θερμότητα/ κάθε που σπέρνεις στο σώμα μου το σώμα σου// ονειρεύομαι/ ή ερωτεύομαι;

Η Μαρία Τσιράκου γεννήθηκε στην Πάτρα το 1973. Παρακολούθησε μαθήματα στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο της Παβία (Ιταλία) και τέλειωσε Σχολή Δημοσιογραφίας. Γράφει ποίηση και ασχολείται με τη φωτογραφία. Ποιήματα και φωτογραφίες της έχουν δημοσιευθεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά περιοδικά. Η Ανακωχή είναι η τρίτη ποιητική της συλλογή.

«Μ»

Φθινόπωρο 2015,
σελ. 64,
ΙSBN: 978-592-014-2