Ποίηση
Κατερίνα Σημηντήρα | δυτικά της ΣαπφούςΔυτικά η οδός Σαπφούς
Θλιβερές πολυκατοικίες
Εγκαταλειμμένες αποθήκες ξυλείας
Υπόστεγα χειρονομίες σκουπίδια
Στη γωνία δεξιά η καντίνα
«Το ζουμερό λουκάνικο»
Τα τρία γατάκια τρομαγμένα κάτω απ’ τον κάδο
Τα παλιά ανταλλακτικά σάπισαν
Τα εικονίσματα στο πατάρι με τις κατσαρίδες
Στάζουν οι σωληνώσεις στον τοίχο
Αυτός βρίζει συνέχεια και σκαλίζει με το νύχι του
μια το σοβά μια το σπυρί
Στον απέναντι τοίχο η μνήμη
Φτιασιδωμένη γριά πόρνη
κλείνει το μάτι ξεδιάντροπα
Πίσω του μια μοναδική ζωή
που δεν της απόμεινε τίποτα
Κάθε μέρα τώρα
Αυτό το χαλασμένο ρολόι εμποδίζει το θάνατο
Η δεύτερη ποιητική συλλογή της Κατερίνας Σημηντήρα συμπυκνώνει στους στίχους της όλα τα ανθρώπινα συναισθήματα αναδεικνύοντας τις βαθύτερες εσωτερικές διεργασίες –επώδυνες αλλά απαραίτητες τόσο στη ζωή όσο και στην τέχνη. Καλοδουλεμένη στίχο το στίχο, απογυμνωμένη, αληθινή, απλή στην χυτή κατανοήσιμη γλώσσα της αποτελεί αδιάψευστο μάρτυρα στη σχέσης της τέχνης με την πραγματική ζωή. Φαινομενικά εξωτερικά γυρίσματα, στην ουσία της οι καθημερινές σκηνές που συνθέτει η ποιήτρια αποτελούν μαχαιρωμένες αναμνήσεις, ανεπίδοτα όνειρα, αναζητήσεις σε διανυκτερεύοντα φαρμακεία, μοιραίες σιωπές που μεταπλάθονται ποιητικά από μωβ της απελπισίας σε «επιχρυσωμένες ευκαιρίες» μιας μέρας. Ίσως από τα πιο αυθεντικά βιωματικά ποιητικά ενσταντανέ που δεν απαιτούν τόσο την κάθαρση όσο την επαναφορά στη μνήμη ακροβασιών θανάτου, αναγκαία παράμετρος για να πεθαίνει κανείς αναίμακτα.
Όταν το ιδιωτικό συγκλονίζει ως δημόσιο έκθεμα τότε τα στοιχήματα κερδίζονται:[…] Μέσα στην πόλη αυτή κανένας στο πλάι μου// Μα απόψε/ κρεμάω ένα μειδίαμα/ πάνω στο σηματοδότη μιας διάβασης/ και την αποχαιρετώ
Η Κατερίνα Σημηντήρα γεννήθηκε στα Κύμινα Θεσσαλονίκης. Το «Δυτικά της Σαπφούς» είναι η δεύτερη ποιητική της συλλογή.
«Μ»
εκδ. Μανδραγόρας,
Άνοιξη 2015,
σελ. 48,
ISBN 978-960-592-005-0
Share this Post