26.12.18. Τέλος μαρτυρίου υποδοχή, στο αεροδρόμιο του Σύδνεϋ συν γυναιξί και τέκνοις. «Καλπάζοντας τρεις μέρες και τρεις νύχτες έφτασε στον τόπο, αλλά πήρε την απόφαση ότι ο τόπος δεν αφήνει να τον φτάσουν. Τότε σκέφτηκε: Τίποτα σπουδαίο δεν πρόκειται να συμβεί. Αλλά ίσως και να μην έφτασα ποτέ εδώ. Η κανείς δεν είναι εδώ κι είμαι απλώς του τόπου! Ή ίσως αυτός δεν είναι ο τόπος κι εγώ δεν είμαι εδώ, άρα…». Λεόν Μπλουμ.
Τρομερή ζέστη. Πώς ήταν το ταξίδι; Το δεύτερο σκέλος, το 14ωρο, ήταν εξοντωτικό, ήμουν σε μεσαίο κάθισμα και ταλαιπωρήθηκα. Το θέμα τώρα είναι να στρώσει λίγο το βιολογικό μου ωρολόγιον.
27.12.18 Απολαμβάνω τη συναυλία των πουλιών στο πάρκο που πιάνουν δουλειά από τις πέντε το πρωί. Λες κι είμαστε στον Αμαζόνιο. Το ένα πουλί σφυρίζει μελωδικά το άλλο απαντάει, το τρίτο γιοκ. Τα μαγκπάι που μπορoύν να μιμούνται 35 φωνές ζώων μεταξύ των οποίων και του αλόγου. Άλλα πτηνά που δεν κατέχω συνάδουν, χορωδία Τρικάλων.
Έχασα το κινητό μου! Δεν ήταν σπουδαίο, το γνωστό σαράβαλο που δεν μ’ άκουγε κανένας όταν του μιλούσα. Αλλά είχα τις επαφές μου κι άντε πάλι απ’ την αρχή. Προνοητικά είχα σημειώσει κάποια ονόματα σε ένα μπλοκάκι, αλλά όχι του Τιμ, gamwto mou.
Πήγαμε με Μαρία και παιδιά και γαμπρό στον … Ωκεανό για μπάνιο αλλά η θάλασσα ήταν τόσο παγωμένη παρά τον καύσωνα, που μήτε τον αστράγαλο δεν μπορούσες να βάλεις μέσα. Μόνο τα πιτσιρίκια μπήκανε στη θάλασσα του Coogie που παραλίγο να τα καταβροχθίσει. Είχε φοβερό κύμα, πάνω από ένα μέτρο. Από πάνω πετούσε ένα ελικόπτερο κι έσερνε ένα διαφημιστικό τραπεζομάντηλο Amazon.com
Στο χορτάρι οι λουόμενοι τρώγανε fish and chips κάτω από τα δέντρα μαζί με γλάρους.
28.12.18 Σήμερα ήταν να πάμε στην κοντινή θάλασσα αλλά προέκυψε μητέρα ιδιοκτήτρια Γραφείου Τελετών που αφήνει το παιδί της εδώ σε μας διότι της έτυχε εκτάκτως κηδεία, οπότε αναβλήθηκε η κολυμβητική εξόρμηση. Ίσως πάρω το αυτοκίνητο κατά τις τρεις και πάω μόνος μου.
Το παίρνω. Μ’ αρέσει να οδηγώ στο Σύδνεϋ. Πρώτο μπάνιο μόνος μου στο Μπράιτον 37 βαθμοί. Το βράδυ έντονη αντιπαράθεση θυγατέρας και μάνας για ασήμαντον αιτία. (Από πίσω υπάρχουν πολλά σημαντικά). Είμαι στο σπίτι στο Σύδνεϋ πάλι, λες και έφυγα χτες. Τα ίδια προβλήματα. Θα τα βλέπουμε συνέχεια. Φοβερή αντιπαλότητα μάνας και κόρης. Η Μαρία πάντα εύθικτη και υπερευαίσθητη, η Αρετή κλειστή και απόλυτη, τούβλο. Αργά σκάκι με τον εγγονό σε μια σκακιέρα που την έχει φτιάξει ο ίδιος με τα κομμάτια ενός Λέγκο. Βαρέθηκε και το διέλυσε.
29.12.18 Δεύτερο μπάνιο επίσης στο Μπράιτον, πάλι μαύρος γαμπρός, Μαρία, παιδιά. Ζεστή, αλλά όχι καθαρή θάλασσα κλεισμένοι μέσα στο φιλέ για τον φόβο του καρχαρία που τριγυρνάει πεινασμένος πάντα, όπως όλοι οι καρχαρίες του κόσμου.
Η τυφλή μάντισσα Baba Vanga που είχε προβλέψει την πτώση των δίδυμων πύργων και το Brexit προβλέπει ένα μίζερο και καταστροφικό 2019. Η επονομαζόμενη «Νοστράδημος των Βαλκανίων» γεννημένη στη Βουλγαρία και αποδημήσασα εις Κύριον το 1996 σε ηλικία 85 έχει προφητεύσει πτώση Πούτιν εκ των έσω και πως ένα νέο τσουνάμι θα πλήξει την Ασία όπως το 2004. Ο Τραμπ θα κουφαθεί και θα πάθει ζημιά στον εγκέφαλο κλπ.
Οι κυνικοί λένε ότι όλα αυτά είναι «μπούρδες» και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τι θα γίνει στον κόσμο. Οι οπαδοί της όμως, οι οποίοι ανέρχονται σε εκατομμύρια, πιστεύουν ότι είχε υπερφυσικές ικανότητες και επικοινωνεί ήδη με εξωγήινους.
30.12.18 Απόγευμα στο σπίτι του Μιχελακάκη. Φιλοξενεί ένα φίλο από τη Μελβούρνη έχει έλθει κι ο Κώστας ο Μυτιληναίος, παλιά γνωριμία από το Πανεπιστήμιο Μακουώρυ, μαζί με το γιο του ένα θαυμάσιο παιδί που σπουδάζει ιατρική στην Κρήτη. Ωραία βραδιά, αλλά εγώ ήμουν ήδη κρυωμένος κι έγινα χειρότερα καθώς καθόμαστε στην ωραία ταράτσα κι από κάτω οι χουρμαδιές, τα μαγκόδεντρα και τα ολάνθιστα φράτζι πάνι.
31.12.18 Φουλ του άσου στο κρύωμα. Νομίζω ότι θα βγάλω τα εντόσθιά μου από το βήχα. Τι πράγμα είναι αυτό; κρυώνω με το που αναπνέω. Έπαιξα μερικές παρτίδες σκάκι στον υπολογιστή, αλλά κετεβλήθην. Η Αρετή έκανε κοτόσουπα αλλά μάλλον δεν την πέτυχε. Έριξε χαλάζι ένα σωρό. Φοβούνται για τις σκεπές των αυτοκινήτων. Γύρω από την πισίνα βουνό το κορόμηλο από χαλάζι λες κι είμαστε στο Καρπενήσι. Ο Αντώνης κινηματογράφισε το φαινόμενο και το ανέβασε στο φουμπού.
Παρά την κακοκαιρία η έλευση του νέου χρόνου ήταν και πάλι άκρως εντυπωσιακή με τα βεγγαλικά στη γέφυρα του Σύδνεϋ. Νομίζω ότι αξίζει κανείς να δει μια φορά στη ζωή του τον καταρράχτη αυτών των πυροτεχνημάτων να βυθίζεται στο λιμάνι του Σύδνεϋ
01.01.19. Τ’ αυτιά μου βουίζουν, ο βήχας ατέλειωτος, το ανοσοποιητικό μου διαλυμένο, ευτυχώς δεν έχω πυρετό. Η Οικογένεια πήγε στο Μπράιτον για ψαράκια κι εγώ μέσα πρωτοχρονιάτικα με τα τσάγια και 40 β. Και αντιβίωση μετά από πολύ καιρό. Αύριο έχει γενέθλια η κόρη πάλι μέσα θα μείνω απ’ ό,τι βλέπω, να κοιτάζω πεθαμένα γουέστερν.
Με τσαντίζει που χάνω τα μπάνια και μετά να δείτε θα χαλάσει κι ο καιρός, όπως χάλασα κι εγώ κι έμεινα στον άσο με το βήχα μου. Τι να κάνουμε; Δεν υπάρχει έρως αν δεν θέλεις να φας τον άλλον. Κι απ’ την άλλη ο άνθρωπος δεν μπορεί να αγαπηθεί πέρα για πέρα αν δεν αυτοκαταδικάζεται (L’ homme ne peut pas s’ aimer jusqu au bout s’ il ne se condamne pas.George Bataiile La littérature et le mal)
Ο Λακάν έδειξε ότι το Υποκείμενο είναι προϊόν του «Άλλου» και ότι συγκροτείται και ανασυγκροτείται μέσα από τον Άλλο. Πώς η ζωή μας είναι χτισμένη στα μάτια των άλλων που κάνουν πρωτοχρονιά στο λιμάνι
Δημήτρης Τζουμάκας