22.1.18

Πάμε στο Ιατρικό Κέντρο Μαρούμπρα για δικό μου τσεκ απ και γιατί η Αρετή πάτησε ένα παιχνίδι στην είσοδο του σπιτιού έπεσε επί του εδάφους και κάτι έκανε στο μηνίσκο της. Πανέξυπνα τα πιτσιρίκια, όπως όλα τα μικρά σήμερα, αλλά κακομαθημένα κάνουν άνω κάτω το Ιατρικό Κέντρο. Μας βλέπει ο γιατρός, δίνει σταγόνες για το ους και γράφει εξετάσεις αίματος αύριο για σίδερο και Β12, ο μηνίσκος είναι εντάξει. Ναι μπορώ να κολυμπάω αλλά με το κεφάλι έξω, αλλιώς έχω μάθει να πάρει η ευχή. Από κοντά σαν κολιτσίδα κι ο Εμ Τζέι, λέει ότι πονάει δήθεν κι αυτός εις το στομαχάκι του, τον εξετάζει ο ντόκτορ, φυσικά δεν έχει τίποτα. Στον α πάνω όροφο είναι η θυγατέρα και βλέπει τους αλλόφρονες. Ανεβαίνουμε να δούμε το ιατρείο της, φοβάμαι το υπεραυτόματο ασανσέρ και γκρινιάζω, είναι οι γραμματείς και μία ασθενής ξαπλωμένη στον καναπέ και μαδάει μαργαρίτες. Κι ο γαμπρός μέσα. Πώς βρέθηκε εδώ ο μαύρος; ρωτάω την Αρετή. Αυτή στραβομουτσουνιάζει και βάζει χώμα σε ένα τροπικό φυτό, κάνε πιο πέρα, με ενοχλείς μου λέει, μα τι έκανα λέω, σουςςςςς λέει η Μαρία, βλέπεις, μου ξαναχώνεται η Αρετή, ενοχλείς τους πελάτες, πηδήξου της λέω και πάω από τις σκάλες κινδύνου, οι οποίες αρχίζουν να βαράνε ένα συναγερμό φρικιαστικό.

 

Το απόγευμα αποφασίσαμε με το Mαύρο να πάμε τα παιδιά στη θάλασσα μα δεν αποφασίσαμε με ποιο αυτοκίνητο. Βαριότανε να βγάλει τα καρεκλάκια από το αυτοκίνητο της Αρετής και να τα βάλει στο δικό του οπότε του είπα έλα να πάρουμε το δικό της αυτοκίνητο ως έχει, και το πήραμε. Πριν περάσουνε τρία λεπτά, και μόλις περνάγαμε τη γέφυρα του Μπέξλεϋ με το γραφείο Κηδειών μπροστά μας, «φέρτε πίσω το κάρο τώρα αμέσως» ουρλιάζει η πεθερά στο τηλέφωνο και γυρνάμε πίσω στεγνές γάτες με τα βατραχοπέδιλα στο χέρι. Μας «δίνει» και στην κόρη της όταν εκείνη θα τηλεφωνήσει, αλλά και στο γιο της όταν πηγαίνει να τον πάρει.

Ο Αντώνης κι η Μαρία τσακώνονται, μετά ο Αντώνης φωνάζει κι εμένα που έχω πάει να ξαπλώσω ειρηνικά και μου λέει δεν είμαστε οικογένεια, σκοτώθηκα με την αδελφή μου εγώ για σας τους δύο, δεν καταλαβαίνω του λέω, «ήρθες να δημιουργήσεις προβλήματα» μου λέει «τσακώνεσαι με τη μαμά μπροστά στους ασθενείς», α δεν πας καλά, πότε τσακώθηκα;

 

23.1.18.

Με τα πόδια στο Μιχελακάκη 5.1 χιλιόμετρα σε 55 λεπτά. Μπέξλεϋ–Ταρέλα πλάι από τις γραμμές μέσα από το δάσος. Δεν ξέρω πολλές πόλεις που να έχουν, όχι απλώς πάρκα, αλλά δάση ολόκληρα μέσα στην πόλη.

Όλη μέρα στο Μιχελακάκη. Ο καλλιτέχνης βάζει βιτρό στα παράθυρα σε ένα ξύλινο σπίτι και γίνεται ωραίο. Η Ντίνα και ο Γιώργος μου λένε ότι ανακαλύψανε το ζωγράφο Γεράσιμο Λυμπεράτο. Μα αυτός γράφει ποιήματα λέω, όχι λέει ο Γιώργος τα ποιήματά του δεν λένε τίποτα μπροστά στη φοβερή ζωγραφική του, είναι σπουδαία επιβεβαιώνει και η Ντίνα και πάμε να δούμε το Γεράσιμο γραμματέα πολλών επιτροπών, τον οποίο έχω χρόνια και ζαμάνια να δω. Αγκαλιές φιλιά. Όλη η οικογένεια είναι καλλιτέχνες στο παραθαλάσσιο Ramsgate αλλά τα κατορθώματα του Γεράσιμου εντυπωσιάζουν. Παλιά είχε γράψει ως καλός κομματικός ένα κειμενάκι κατά το σουρεαλισμού και τώρα σουρεαλίζει αριστοτεχνικά. «Ζωγράφιζα τις ατέλειωτες ώρες των συνεδριάσεων στην Κοινότητα, ιδίως στις εκκλησιαστικές επιτροπές», θα πει. Καθόμαστε στην αυλή του που είναι όλα στην εντέλεια, το χορτάρι παχύ, τα τροπικά φυτά σε ακμή, τα παλμ τρι ψηλά και ευσταλή σαν τσιμέντο, ωδικά πουλιά άδουν στο κλουβί, κονσέρτο για πολυβόλο και η αξιαγάπητη οικοδέσποινα σερβίρει τσίπουρο Τυρνάβου μάγκο, κεράσια και καρπούζι.

 

-Στις 23 Ιανουαρίου του 1783 γεννιέται ο σπουδαίος γάλλος συγγραφέας Σταντάλ. «Η πιο χρήσιμη ιδέα για κάθε τύραννο είναι η ιδέα του Θεού» («Το κόκκινο και το μαύρο»)

 

Απερίγραπτα όντα και ακατανόητα φαινόμενα παραμένουν κρυμμένα στο διάστημα και εκατομμύρια παίκτες κινούνται στους γαλαξίες κι ο Εμ Τζέι, ο εξάχρονος εγγονός με το φονικό του όπλο των ερυθροπράσινων ακτίνων, δεν αφήνει κανένα εξωγήινο να σηκώσει κεφάλι. Όλη την ήμερα κολλημένος στο βίντεο κοπανάει αμείλικτα, αριστερούς και δεξιούς, ενώ οι τιμές των ψαριών και των σπιτιών στο Σύδνεϋ έχουν φτάσει στα ύψη.

 

24.1.18 

Αναχώρηση από τις εφτά το πρωί για αιματολογικές εξετάσεις στο Ντάλγουιτς Χιλ, 7 χιλιόμετρα δρόμο με το πόδι, μετά τον προχτεσινό οικογενειακό χαμό. Παντού, χτισίματα, οικοδομές, γερανοί, μπουλντόζες , γρήγορα γιατί ο ήλιος αρχίζει να καίει μέσα από τα σύννεφα. Ελάχιστοι άνθρωποι στους δρόμους έως καθόλου, να μια γυναίκα γεροδεμένη, πάει κάπως παράξενα, γέρνει, διασταυρωνόμαστε, τα μάτια της είναι λαδερά και λυπημένα.

Ιατρικό Κέντρο η Ιερή Οικογένεια. Holy family Medical Centre. Ποιο είναι το σουρνέιμ σας; με ρωτάει η ρεσεψιονίστρια και μετά την ελληνοπρεπή υπαγόρευση εγκαθίσταμαι στη ρεσεψιόν μαζί με το «σουρνέιμ» μου, δίπλα σε μία λυμφατική ύπαρξη σκεπασμένη μέχρι το λαιμό με τατουάζ που βλέπει τένις γυναικών στο γκραν σλαμ Μελβούρνης. Η ασιάτις αιμολήπτρια φωνάζει τον αριθμό μου και ρουφάει με το καλαμάκι αίμα μετεμφυλιακό, της παλιάς πατρίδας.

Στο Καφέ Χαρούμενο Φλιτζάνι του Μπανκστάουν στο Happy Cup Cafe έπινε ησύχως τον καφέ του γνωστός Βιετναμέζος εγκληματολόγος. Και ξαφνικά μπουμ μπουμ, πάρτον κάτω. Ο υπόκοσμος καθαρίζει χωρίς πολλά πολλά. Διάβαζα την είδηση στο καφέ του Αντώνογλου όπου είχε εγκατασταθεί έναν γκρουπ ψυχοθεραπείας κι έκανε meditation.

 

25.1.18

Ωσάν σήμερα φτάνει το 1833 ο βασιλεύς Όθων στο Ναύπλιο. Αποκατάσταση της οικογενειακής γαλήνης. Αβρότητες από όλες τις μεριές. Μόνο η Μαρία περιμένει ένα συγνώμη, ένα συγνώμη κι ακόμη δεν έρχεται, πώς δεν έρχεται ρε Μαρία; για το επεισόδιο παρουσία ασθενών (εννοεί την ξαπλωμένη με τη μαργαρίτα)

 

26.1.18

Ημέρες οικογενειακής γαλήνης. Το μόνο ανησυχητικό είναι ότι όλα είναι τόσο ιδανικά! Το Χρηματιστήριο σε ανοδική κίνηση, ακόμη και η Βόρειος Κορέα έστειλε αθλητές στη Νότιο Κορέα. Παιδιά στην πισίνα. Μία μεγάλη σαύρα στο γρασίδι αναστατώνει τον παιδόσκοσμο. Νάτη πάλι, λέει η Έρικα κι αρχίζει να κλαίει.. Μη φοβού, είναι άκακη κι ένα μέτρο. Είναι η γνωστή αυστραλέζικη πράσινη ιγκουάνα, δεν έχει δόντια, αυτή είναι η μαμά και τα παιδάκια της είναι τα σαυράκια. Ο βρετανικός 1^ος στόλος φτάνει το 1788 στο Σύδνεϋ για να ιδρύσει την πρώτη ευρωπαϊκή αποικία στην Αυστραλία. Έκτοτε ζούμε σε αποικία και γιορτάζουμε ως εθνική γιορτή την 26^η Ιανουαρίου εξ ου η αργία, η φουσκωτή πάπια, η ιγκούανα και ο παιδόκοσμος στην πισίνα.

 

Δημήτρης Τζουμάκας