Ξέρεις τι μου ’λειψε;
Τι θα μου λείψει ακόμα;
Οι αγκαλιές και τα φιλιά
Έγινε θρύψαλα η εγγύτητα
Γυαλί σπασμένο ο αυθορμητισμός
Τα ενωμένα χέρια
σε φόβο και καχυποψία μεταλλάχτηκαν
Και τα φιλιά
τα στέρεψε η απόσταση, χαθήκανε
Θ’ αλλάξει κάτι;
Θα επιστρέψουν οι χαμένοι παράδεισοι;
Δεν περιμένω πια.
Ο ιός σφραγίζει με την υπογραφή του
ό,τι ξεκίνησε το δίκτυο
Κλεισμένοι στα κουτιά να ζούμε
μέσα από τη γυάλα του υπολογιστή
Να μετράμε τους άλλους με νούμερα
Όπως μετράμε τα like
Δε θέλω
Δε θέλω να είμαι αλλότριος με σένα, με κείνον, με τον άλλον Με κανένα
Και όμως
Αυτή είναι η αρρώστια μας
Η Αλλοτρίωση
(ΠΜΣ Δημιουργικής γραφής 2020-2021 Τμήμα Συγγραφή ΙΙ )