Tα ερωτικά ποιήματα του Τόλη Νικηφόρου έχουν επίκεντρο και πυρήνα της έμπνευσής τους τη γυναίκα. Με διαύγεια και υφολογική καθαρότητα, τόλμη αλλά και ευαισθησία, δίχως υπαινιγμούς και υπονοούμενα, δίχως πικρίες και αρνήσεις, τύψεις ή πάσης φύσεως ενοχές λατρεύει τη γυναίκα στην ολότητά της, όχι ιδεοληπτικά ούτε με τάσεις εξιδανίκευσης, αλλά στην απτή, υλική της υπόσταση.

Το ερωτικό φάσμα των ποιημάτων του είναι ευρύτατο. Ποιήματα όπου ο άνδρας-θηρευτής θηρεύει και κατακτά το θηλυκό-θήραμα. Ποιήματα τολμηρά (σχεδόν σεξουαλικού περιεχομένου) αχαλίνωτου πάθους, διάχυτα και διάπυρα από λάβρο ερωτισμό. Αλλά και ποιήματα τρυφερά, νοσταλγικά, ποιήματα σαν επιτύμβια επιγράμματα για αγαπημένα πρόσωπα που έφυγαν από τη ζωή, ποιήματα εφηβικών ή νεανικών ερώτων, που μέσα σε ομίχλη, στο σύννεφο της εποχής και των χρόνων, διαρρηγνύουν την κρούστα ανάμεσα σε παρελθόν και παρόν, φέρνοντας στην επιφάνεια αγαπημένες μορφές και εξαίσιες, αλλοτινές αισθήσεις και αισθήματα. Ποιήματα ερωτικού αναστοχασμού και αναπόλησης.

Με στίχους που συχνά παραλλάσσονται ή επανέρχονται από ποίημα σε ποίημα, από συλλογή σε συλλογή, ο Ν. μέσα από τα ερωτικά του ποιήματα μοιάζει να θέλει να γράψει και να ξαναγράψει, μέχρι την οριστική και τελεσίδικη αποτύπωσή του, το ένα και μοναδικό του ποίημα, τον απόλυτο ύμνο στον έρωτα.

Σημειώνει στο εισαγωγικό του σημείωμα ο Παναγιώτης Γούτας σχετικά με την τελική επιλογή των ποιημάτων: «επιλέξαμε, από κοινού με τον ποιητή, περίπου τα μισά από το σύνολο των δημοσιευμένων (ή και αδημοσίευτων) ερωτικών ποιημάτων του, […] διαλέξαμε τα αντιπροσωπευτικότερα ερωτικά ποιήματά του, που να εκφράζουν, παράλληλα, όσο το δυνατόν περισσότερες εκδοχές της ερωτικής περιπέτειας. Φροντίσαμε επί πλέον οι ερωτικές υποκατηγορίες να συμπεριλαμβάνονται ισομερώς στα επιλεγμένα ποιήματα, δίχως κάποιος ερωτικός τομέας να υπερτερεί ή να επιβαρύνει αριθμητικά κάποιον άλλον.

Διαμορφώθηκε έτσι ένα νέο ποιητικό σώμα, ή καλύτερα μια εκδοχή του ερωτικού σώματος του ποιητή, διαχωρισμένο από το συνολικό ποιητικό του σώμα, και απλωμένο σε χρονικό άνυσμα μισού αιώνα. Η παράθεση των ποιημάτων με χρονολογική σειρά θα βοηθήσει τον προσεχτικό αναγνώστη ή έναν μελλοντικό μελετητή να εξετάσει την εξελικτική πορεία του Ν. αναφορικά με την ερωτική περιπέτεια και τα στάδια της ψυχικής (και ποιητικής του) ωρίμανσης, ιδίως ανακαλύπτοντας τα άκρως ενδιαφέροντα σημεία, όπου το βαθύ συναίσθημα της αγάπης εμφιλοχωρεί στην ερωτική επιθυμία. Φτιάχτηκε εν ολίγοις ένα νέο, αυθύπαρκτο ποιητικό βιβλίο…».

 

και πάλι εγώ στο τίποτα θα υπάρχω

 όταν το κάτι αυτό, το οτιδήποτε, για μένα θα τελειώσει, και πάλι εγώ στο τίποτα θα υπάρχω, θα είμαι εκείνο που τα μάτια σας θαμπώνει, το ύψιλον στα μυστικά, στη νύχτα, στην ψυχή, η απαλή καμπύλη στο αύριο, το χι στο χάδι ή στο χώμα της πατρίδας σας. όταν το κάτι αυτό, το μάταιο οτιδήποτε τελειώσει, στο τίποτα η αγάπη ξεχασμένη θα υπάρχει, θα σας αγγίζει απαλά, θα σας ζητάει χαμογελώντας το αδύνατο

 (1998)

 

 

Δέκατη ένατη ποιητική συλλογή του Τόλη Νικηφόρου που γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, αποφοίτησε από το Κολλέγιο Ανατόλια και σπούδασε διοίκηση επιχειρήσεων. Εργάστηκε κυρίως ως σύμβουλος οργάνωσης επιχειρήσεων στη Θεσσαλονίκη, την Αθήνα και το Λονδίνο. Στα γράμματα εμφανίστηκε το 1966 με τη συλλογή «Οι Άταφοι», ενώ από το 2007 έχουν εκδοθεί από τον Μανδραγόρα τα ποιητικά: “Μυστικά και θαύματα, ο ανεξερεύνητος λόγος της ουτοπίας” 2007, “Το μυστικό αλφάβητο” 2010, “Μια κιμωλία στον μαυροπίνακα” 2012, “Ν’ ακούγεται από μακριά μια φυσαρμόνικα” (μια επιλογή δημοσιευμένων ήδη ποιημάτων, όπου περιλαμβάνονται και τρία ανέκδοτα ποιήματα, με επίκεντρο τη Θεσσαλονίκη) 2013 και τέλος τα “Φωτεινά παράθυρα” 2014. Από το 2008 έχει «ανοιχτεί στο πέλαγος των Ελλήνων ποιητών του 20ού (και του 21ου!) αιώνα» μέσα από το διαδίκτυο με το Ένα λιβάδι μέσα στην ομίχλη που ονειρεύεται 

Παράλληλα με τις 19 ποιητικές του συλλογές ο Tόλης Nικηφόρου έχει εκδώσει και 4 μυθιστορήματα, 6 συλλογές διηγημάτων και 3 παραμύθια για μεγάλους.

Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί σε εννέα ευρωπαϊκές γλώσσες και έχουν περιληφθεί σε πολλές ελληνικές και ξένες ανθολογίες καθώς και στα κείμενα νεοελληνικής λογοτεχνίας της μέσης εκπαίδευσης στην Ελλάδα και την Κύπρο. Για τη συλλογή διηγημάτων του «Ο δρόμος για την Ουρανούπολη» Νεφέλη 2008, του απονεμήθηκε το κρατικό βραβείο διηγήματος το 2009.

 

«Μ»

εκδόσεις Μανδραγόρας,
Αθήνα 2015,
σελ. 80, 26Χ15 εκ.,
(Σύγχρονη Ελληνική Ποίηση),
ISBN: 978-960-9476-99-7