…αν και ο θάνατος μαζεύει τα λουλούδια,
οι σπόροι στα λουλούδια δεν τελειώνουνε ποτέ…
στίχοι από το τραγούδι που έγραψαν οι Grup
εκ των ων ουκ άνευ
είναι ατομική ευθύνη
να ξεριζώσω τις μολυσματικές σχέσεις
να σταματήσω τις τοξικές ενοχές
να βάλω τα βιβλία οικονομίας μακρυά από αυτά της ποίησης και της τέχνης
και πιο μακριά αυτά της τηλεόρασης και στα σκουπίδια ακόμη
να προσαρμόσω το τί θα τρώω εγώ για να έχει να φάει ο γείτονας
να σταματήσω αυτούς που κάνουν την ποίηση να μην μιλάει
την Helin να μην ακούγεται
που πήρε τον παλμό του κόσμου κι έφυγε δυνατά
στη μουσική του κόσμου μια ηχώ με την καρδιά της
να σταματήσω τους λογοκριτές των ειδήσεων
τις πληροφορίες που δεν πληροφορούν
μας γεμίζουν ενοχές γιατί διαιωνίζουμε έναν κόσμο απάνθρωπο
σκλαβιάς και μίσους
θυμίζοντάς μας κιόλας πως είναι ατομική μας ευθύνη!
είναι ατομική ευθύνη να υπάρχουμε
να διεκδικούμε και να ανατρέπουμε
η ζωή είναι για σένα
η ευθύνη είναι για όλους μας
είναι κοινωνική ευθύνη
η ζωή είναι δικιά σου
κι η τέχνη για να γεμίζει την ψυχή μας
Αθήνα, 3 Απριλίου του ´20