Η άσπρη πεταλούδα
Από παιδί προσπαθούσα να φυλακίσω
την άσπρη πεταλούδα.
Της έφτιαξα για κελί
ένα σπιρτόκουτο με πέντε τρύπες
Και κάθε μέρα πρόσμενα
να βρω τα άσπρα ίχνη
στα μαύρα άνθη
και στα μαύρα φύλλα.
Ώσπου την έπιασα.
Μα το σπιρτόκουτο
ήταν μικρό για τα φτερά της.
Και τα ’βγαλα
Και τα ’καψα
Και σκόρπισα την άσπρη στάχτη
στα μαύρα άνθη
και στα μαύρα φύλλα.
Και τώρα, μέσα από πέντε τρύπες
θωρεί το φως το μαύρο σώμα.
Αγάπη από πορσελάνη
Με χαϊδεύεις
Με πιάνεις από το λαιμό
Με πετάς
Μετά τρέχεις να δεις αν έχω σπάσει
Με αγκαλιάζεις σφιχτά
Με έχεις παντού μαζί σου
Μου κουνάς τα χέρια και τα πόδια
Με δείχνεις στους φίλους σου
Μα δεν αφήνεις κανένας να με αγγίξει
Μου χτενίζεις τα μαλλιά
Μου φοράς πράσινο και κόκκινο βελούδο
Μου δένεις τα παπούτσια
Με χαϊδεύεις
Με πιάνεις από το λαιμό
Με πετάς
Ο Λύκος
Απόψε
Θα παραμονεύω
να βγάλει το παλτό
της αθωότητάς του
Απόψε
Το αίμα θα στάξει
στον καναπέ
στο πάτωμα
στις σκάλες
Απόψε
Σταγόνα τη σταγόνα
θα ξεπλύνει
το δικό μου αίμα
Απόψε θα σκοτώσω το λύκο.
Βιογραφικό
Η Κατερίνα Φωτοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1989. Είναι Φαρμακοποιός με μεταπτυχιακό στη Βιομηχανική Φαρμακευτική και τα τελευταία πέντε χρόνια εργάζεται σε τμήματα έρευνας και ανάπτυξης Φαρμακευτικών εταιρειών. Φοίτησε στο ποιητικό εργαστήρι «Τάκης Σινόπουλος» (2015-2017). Έχει ασχοληθεί ερασιτεχνικά με την υποκριτική και τον χορό.