Πολύχρωμες και ασπρόμαυρες κάλτσες,
γερασμένες κάλτσες με τρύπες,
έφηβες κάλτσες με το καρτελάκι τους,
μετανάστριες κάλτσες με άδεια παραμονής από το Μπαγκλαντέζ,
κάλτσες που έχουν χάσει το ταίρι τους,
τα ζευγάρια που χάθηκαν
κείτονται άστεγα μες στην λάσπη,
ενώ άλλες κάλτσες κάνουν καριέρα κάλτσας-μαριονέτας.
Σκισμένες γυναικείες κάλτσες στα πατώματα μπουρδέλων,
παιδικές κάλτσες με γαλάζια αστεράκια,
ξεχειλωμένες κάλτσες σε κεφάλια ληστών,
βρεγμένες, στεγνές,
κάλτσες χωμένες σε λαρύγγια ανθρώπων για να σταματήσουν να μιλάνε…
Αρκετά με την πολιτική, ας μιλήσουμε και για κάτι άλλο πιο ανάλαφρο,
όπως για τις κάλτσες, φερ’ ειπείν.
***
Απαγγελία από τον ποιητή
Ο Γιώργος Κουτούβελας γεννήθηκε στην Αθήνα (1986). Σπούδασε θεολογία, παιδαγωγικά και ψυχολογία. Μέχρι σήμερα έχει δημοσιεύσει έξι ποιητικά έργα και ένα θεατρικό μονόλογο. Δημοσιεύει σε τακτά χρονικά διαστήματα, ποιήματα, άρθρα και δοκίμια σε έντυπα και ηλεκτρονικά λογοτεχνικά περιοδικά. Ποιήματά του έχουν συμπεριληφθεί σε πολλές ανθολογίες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Στον παρόντα χρόνο βρίσκεται σε διαδικασία εκπόνησης της διδακτορικής του διατριβής και διδάσκει στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.