Θεοδώρα Αραμπατζή ✽ Ποίηση

In Λογοτεχνία, Ποίηση by mandragoras

 

 


αστέρια κρύβουν
κάτω από τα λινά της
δυό γιασεμιά

*
ήλιος στη χούφτα
μιας νωπής αχιβάδας
διψάει γι’ αλάτι

*
σάλεψαν πάλι
του φεγγαριού τα δίχτυα
κι εσύ κολυμπάς

*
βροχή βυθίζει
σ’ ένα ζεστό τριαντάφυλλο
ένα ρουμπίνι


παραπομπή

σήμερα ξαφνικά
τα δάχτυλά μου ζήτησαν
τις ιδρωμένες κλιματσίδες
κάτω από το λοβό
πάνω απ’ τη φλέβα σου
τώρα ψηλαφιστά βουλιάζουν
στο κρασί της
εμβολή, λήψη
στο πληκτρολόγιο κάθε χτύπημα βελόνα
σειρά ατελείωτη από φιαλίδια
αντί σωμάτων


χρησμός

την άνοιξη εκσφενδόνισε
να ναυαγήσει
κύματα ομόκεντρα θα τη σκορπίσουν στις ακτές

τα πόδια σου θα προδοθούν
καθώς θα ηχούνε
κουδουνάκια αφρού στους αστραγάλους
όπως θα την αναζητούν
και θα τρομάζουν ψαροπούλια
αφού τα χελιδόνια είναι αλλού

θα την περισυλλέξεις, πάλι
ανάμεσα σε βότσαλα και σε κοχύλια ανθισμένα
σκληρά λουλούδια, κούφια, γλιστερά
βαριά για ένα στεφάνι

μα κύκλοι υπάρχουνε λογιών
άλλους τους καίμε
να μας καθαρίσει η στάχτη
και άλλους τους συνθλίβουμε
με το γουδί του φαρμακοποιού