5.1.20 Κυριακή. Η πιο αποπνικτική μέρα, με 27 μόλις βαθμούς. Έχουν φουντώσει οι φωτιές κι είμαστε ακόμη στην καρδιά του αυστραλιανού καλοκαιριού. Τώρα καταλαβαίνω τι θα πει «μέτωπο φωτιάς», όταν το βλέπεις από την τηλεόραση να απλώνεται πάνω στα βουνά σε εκατό χιλιόμετρα μήκος και δεν μπορεί κανείς να κάνει κάτι, κι απ’ την άλλη ο καπνός έχει φτάσει στην αυλή σου κι έχει τυλίξει τα φράτζι πάνι, τον ευκάλυπτο και την καμέλια. Το μέτωπο της φωτιάς το είχα δει για πρώτη φορά σε μικρότερη κλίμακα, αλλά εξίσου τρομακτικό, μέσα από το λεωφορείο έξω από τη Θεσσαλονίκη όταν καιγόταν το δάσος του Σέιχ Σου, γυρίζαμε από μπάνιο στη Χαλκιδική -υπουργός Γεωργίας ήταν ο Στέφανος και φώναζε ότι ο Τσοχατζόπoυλος δεν είχε σηκώσει τα αεροπλάνα. Εδώ τώρα ο γελοίος αναπληρωτής πρωθυπουργός λέει ότι οι πυρκαγιές που κατασπαράσσουν τη χώρα προέρχονται από αστροπελέκια και την κοπριά των αλόγων !
Είναι Κυριακή και μου επιτρέπεται τελικά να πάρω το αυτοκίνητο και να πάω στο γιάπικο παζάρι του Μάρρικβιλ με τα βιολογικά προϊόντα, τους υπαίθριους μασέρ Ταΰλάνδης και Ιαπωνίας που είναι στον κόσμο τους και κάνουν δουλειές με πολύ κόσμο. Οδηγώ το σούπερ ντούπερ κάρο: «Προσοχή πλησιάζεις σε ζώνη σχολείων» με ειδοποιεί η εκφωνήτρια, «Πάτησες γραμμή», «Βγήκες από τη ζώνη Εκπαιδευτηρίων». «Προσοχή πλησιάζεις σε κάμερα φωτογράφησης με καταγραφή ταχυτήτων». Παντού πανάκριβα αυτοκίνητα, γεμάτα αποκαΐδια από καμένα δάση. Πουλάμε κάρβουνο στους κινέζους που θα μας κάψει. Τώρα μιλάει ο χωρικός εκφωνητής του παροικιακού ραδιοφώνου: «Η χώρα μας κινδυνεύει πρέπει να είμαστε έτοιμοι να βοηθήσουμε γιατί ο Ερντογάν απασφάλισε» και μετά «Ο Άρης διέλυσε τον ΠΑΟΚ».
Εμάς μας διέλυσε η μετανάστευση κι αφήσαμε χώρο σε «ωραία» άτομα που μας ζητάνε τώρα και τα ρέστα, μας προτρέπουνε να κάνουμε νηστεία, να εξομολογηθούμε, να γράψουμε ποιήματα και να βοηθήσουμε την καψοπατρίδα με τους Αδηφάγους της και τους αιδοιοφάγους της.
Δώσαμε, δώσαμε
γλείψαμε γλείψαμε.
Τελειώνω τη δεκάλεπτη παρτίδα στο κομπιούτερ του αυτοκινήτου με ανόμοιους αξιωματικούς. Έχω συνδυαστική σκέψη, είμαι υπερήφανος για τον εαυτό μου αλλά τι να το κάνω; Υπάρχει τόσος πόνος μέσα κι έξω από το σπίτι κι αυτό δεν μπόρεσα όχι μόνο να τον απαλύνω, αλλά συντέλεσα τρόπον τινά αν όχι στη συντέλεια, στη ρωγμή αυτού του κόσμου, κατέστρεψα την αντοχή και την ισορροπία μιας ζωής. Ίσως και δύο. Μπορεί και τρεις:
Η ζωή είναι χτισμένη στα μάτια των κατασκόπων που ψοφάνε για αίμα
Είμαι εδώ ως αλληλέγγυος για να δώσω ότι απέμεινε από το αίμα των παιδιών μου στα παιδιά σας. Μπορεί και των εγγονών, υπάρχει στοκ ακόμη. (Δώσαμε, δώσαμε)
Μη φεύγεις θηρίο θα σου δώσω κι άλλο αίμα να παίξεις Μίλτος Σαχτούρης
- Οι πρώτοι τούρκοι στρατιώτες πάτησαν το πόδι τους στη Λιβύη (επισήμως). Αναμένονται έλληνες από την άλλη μεριά.
- Έρχεται ο συμπάροικος Χ και με παίρνει να περπατήσουμε στο πάρκο. Δεν μπορεί τη ζωή στην Αυστραλία, ονειρεύεται την επιστροφή. Καθόμαστε σε ένα παγκάκι δίπλα στο ποτάμι, το νερό τσουλάει ευεργετικά. Έχω στην τσέπη το πορτοφόλι με τη δημοσιογραφική μου ταυτότητα, την άδεια οδηγήσεως και την κάρτα της Εθνικής Τράπεζας και καμιά κατοσταριά δολάρια. Όταν αρχίζει να σουρουπώνει κι αφού περπατήσουμε ’κανα δυο χιλιόμετρα διαπιστώνω ότι το πορτοφόλι έχει κάνει φτερά. Το βράδυ αντιλαμβάνομαι ότι μου έχει ανεβεί η πίεση. Δεν υπάρχει πιεσόμετρο στο σπίτι, δεν είμαστε Νοσοκομείο εδώ, λέει η Areti. Γαμώτο μου δεν πήρα το orizal μαζί μου, νόμιζα ότι την είχα νικήσει
6.1.20 Των Φώτων. Παντού η μυρουδιά του καμένου. Αναπαραγωγή νέας άδειας οδηγήσεως μετά την απώλεια πορτοφολιού στο πιτς φυτίλι.
- Σαν σήμερα το 1449: Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος στέφεται στον Μυστρά αυτοκράτορας του Βυζαντίου κα μέλλει να είναι ο τελευταίος και Μαρμαρωμένος: Το 1453 θα πέσει μαχόμενος κατά των Οθωμανών και τη μία μεσαιωνική αυτοκρατορία θα τη διαδεχτεί μία άλλη χειρότερη.
- Τα μεσάνυχτα φασαρία στο πάρκο δίπλα μας και χαχαχά και χαχαχού, δεν είναι τίποτα λέει η Έρικα, they are lovers
Είδα πολλούς να το ρίχνουν στα παρακάλια, επειδή φοβούνται να πουν πως σας μισούν. Όσο για μένα… ΙΔΟΥ η ΜΠΟΤΑ μου, ΧΑΪΔΕΨΤΕ την, γλύψτε το ΒΕΡΝΙΚΙ. Έζρα Πάουντ «Χαιρετισμός τρίτος», μτφρ. Γιώργος Μπλάνας.
Εντάξει οι μεγάλοι ποιητές είχαν κρίσεις μεγαλείου Έι κάντε στην άκρη εγώ περνάω τραγουδάει ο Μαγιακόφσκι. Κι ο αριστοκράτης Σολωμός όταν έβλεπε ’κανα ζητιάνο πετούσε τα γάντια του ενοχλημένος.
Δημήτρης Τζουμάκας