17.11.19. 150 οπαδοί του Oλυμπιακού επιχείρησαν χτες να επιτεθούν σε σύνδεσμο φίλων του Παναθηναϊκού στου Ζωγράφου που είχε κόσμο μέσα. Ακολούθησε ηρωϊκή έξοδος δίκην Μεσολογγίου μάχη σώμα με σώμα. Υπάρχουν τραυματίες.
Θα ακολουθήσει σήμερα η μάχη των μαχών, αν όχι σώμα με σώμα, σίγουρα με μολότοφ με δακρυγόνα και κλομπ μετά την πορεία στην Πρεσβεία. Ημέρα Πολυτεχνείου γαρ. Κι αν είναι κανείς σας δίχως χέρια ας ’λθεί να χτυπηθεί με κουτουλιές. Πρόκειται για αναπαραστάσεις των αρχαίων πολέμων με πετροπόλεμο και χωροκατακτητική διάθεση. Made in Εξάρχεια.
Δεν υπάρχει ζωή χωρίς ρίσκο, χωρίς έκπληξη.
Δεν κερδίζεται η ζωή με τίποτα, ούτε με ψέματα, ούτε με αλήθειες, μονάχα χάνεται σαν όλα τα άλλα. Νικόλαος Ντάβας
Πάλι στο Πολυτεχνείο. Δεν ήλθε ένα τραπέζι αναρχικών που ήταν εδώ χτες με τις μικρές χειροποίητες εκδόσεις και τα δυσεύρετα βιβλία, ειδικά είχα βάλει στο μάτι αυτά για τις απεργίες στα ορυχεία της Σερίφου και της Νάξου. Αντ’ αυτών καταφεύγω στο θαυμάσιο πόνημα του Νίκου Μπελαβίλα. Ορυχεία στο Αιγαίο. Βιομηχανική Αρχαιολογία στην Ελλάδα (Εκδόσεις Μέλισσα 2009) που καταλήγει έτσι:
Διάσπαρτα ερείπια, μεταλλευτικά χάσματα και στοές, απομεινάρια βιομηχανικής δραστηριότητας, της οποίας η ταυτότητα συχνά, δεν αναγνωρίζεται σήμερα, ούτε από τη συλλογική μνήμη των νησιωτικών κοινοτήτων, ούτε μέσω των γραπτών πηγών.(…) Στην αιγαιοπελαγίτικη νησιωτική περιφέρεια δημιουργήθηκε ένας γαλαξίας εφήμερων άστρων της ελληνικής εκβιομηχάνισης. Τα περισσότερα από τα ορυχεία έσβησαν μέσα σε λίγα χρόνια. Λίγα άντεξαν για μία ή δύο δεκαετίες και ελάχιστα έναν αιώνα. (…)Με το κλείσιμο των ορυχείων, η ησυχία επέστρεψε στα «βουλιαμέντα», στις στοές, στις ακτές. Η φύση σιγά-σιγά κυρίεψε τους τόπους. Τα ερείπια των ορυχείων ενσωματώθηκαν στο τοπίο. Ακολούθησαν ξανά οι άνθρωποι, έχοντας ανακαλύψει ένα νέο Ελντοράντο, αυτό του τουρισμού. Ένα Ελντοράντο που προσελκύει εδώ και τριάντα χρόνια, κεφάλαια και τουριστικές επιχειρήσεις, οι οποίες εισβάλουν βίαια στα νησιά. Με τον ίδιο ενθουσιασμό, όπως και τότε που πριν από τέσσερεις γενιές ανακάλυπταν τον βιομηχανικό παράδεισο, γύρω στα 1860. Ίσως το Αιγαίο, στο τέλος αφομοιώσει και αυτή την αλλαγή, όπως και την προηγούμενη, των ορυχείων. Συμπληρώνοντας τα στρώματα των ιχνών της ιστορίας του, με ένα ακόμη.
Συγκέντρωση, προετοιμασία μετά το μεσημέρι για τη μεγάλη πορεία κάτω υπό την «προστασία» των ΜΑΤ και της απειλής «νόμος και τάξη». Βαρετοί λόγοι από τον πρύτανη, τον κοσμήτορα, ένα καθηγητή της Καλών Τεχνών, ένα αντιστασιακό και πάει λέγοντας. Οι μαθητές και το φοιτηταριό φωνάζουν τα δικά τους συνθήματα και σκεπάζουν τα μεγάφωνα. Αποχωρώ μόλις αρχίζει η πορεία γιατί ψιλοβρέχει κι οι ματατζήδες μπροστά από τις κλούβες αφήνουν τα τηλέφωνα σφίγγουν τα κλομπ. Έχω ένα πορτοκάλι και το παίζω μπροστά στους ένστολους χαρούμενος, όπως οι ταχυδακτυλουργοί τις μπάλες. Δεν είναι μολότοφ βρε παιδιά. Έπειτα καταλαβαίνω ότι πονάω στους αντίχειρες από τα αρθριτικά και σταματάω με ένα ωχ. Το στιγμιαίο χάπενιγκ φινίτο.
Η χούντα έβγαζε στρατό εσείς Αστυνομία/ η Δημοκρατία σας θέλει Πολυτεχνεία. (Πανό της Θύρας 13 του Παναθηναϊκού!)
–Τι ώρα έχετε κύριε; Με ρωτάει ένας Ευπρεπής λούμπεν, καθώς κατεβαίνω τη Δεριγνύ ψηλά από το Βανκούβερ. –Μήπως είναι μία και τέταρτο; προσθέτει
Κοιτάζω το ρολόι μου.
–Μήπως είναι μία και είκοσι; Διορθώνει ο Ευπρεπής.
–Μέσα είσαι, μπράβο σου: Είναι μία και δεκαεφτάμιση.
Κι εγώ είμαι καλός με το χρόνο. Το πρωί κοιτάζω το ρολόι και μετά δεν χρειάζεται στην ουσία να ασχοληθώ μαζί του, ο χρόνος είναι μέσα μας και κάποια στιγμή θα σταματήσει. Η φωτιά είναι μέσα μας κάποια στιγμή θα σβήσει
- Συζήτηση υψηλού επιπέδου στο κανάλι της Βουλής μέρα Πολυτεχνείου. Με τέσσερις πανεπιστημιακούς για την απαξίωση των θεσμών. Οι άνθρωποι φτιάχνουν τους θεσμούς για να λειτουργήσει η δημοκρατία. Τι έχουν όμως τα έρμα και ψοφάνε στην Ελλάδα όπου τίποτα δεν λειτουργεί ικανοποιητικά. Τι φταίει; Το Ίδρυμα ή οι άνθρωποι που το στελεχώνουν. Εγώ που δεν σε καταλαβαίνω ή εσύ που δεν με βοηθάς;
- Μα γιατί με κοιτάνε έτσι, σκέφτομαι. Το ίδιος άγχος είχε και η Καλοτίνα. Αλλά αυτή ήταν κοκκινομάλα και ξεχώριζε.
- Έβγαλα εισιτήριο για Αυστραλία 1300 αλέ ρετούρ με θυγατρική της Σιγκαπούρης. Διαμονή στο Σύδνεϋ για δυο μήνες, ως είθισται.
Δημήτρης Τζουμάκας