8.2.19 Καταρρακτώδεις βροχές κι έπεσε κεραυνός μπροστά στα μάτια μου και κατέβασε τον ευκάλυπτο στην αυλή. Ήμουν στην σοφίτα, έγραφα και κόντεψα να στραβωθώ. Τα πιτσιρίκια πανικοβλήθηκαν κι έβαλαν τα κλάματα καθώς το αστροπελέκι έπεφτε σύννεφο και αχρηστεύθηκε η τηλεόραση που έχει τα συνδρομητικά όπως και τα τρία ασύρματα τηλέφωνα. Ο υιός Αντώνης πήγε αμέσως στο Υπερκαταναλωτικό Κέντρο, αγόρασε καινούρια τηλέφωνα και μεγαλύτερη τηλεόραση και όλα πάλι καλά.
9.2.19. Σάββατο. Ήλθαν άνθρωποι ξυλοκόποι μάζεψαν τα υπολείμματα δέντρου. Δεν ξέρω αν θα αγοράσουμε άλλο.
Τηλεφωνώντας σε συμπάροικους για να παρευρεθούν στην παρουσία της Αμνησίας βλέπεις τα χίλια δυο προβλήματα που αντιμετωπίζει κάθε σπίτι. Ό άλλος δεν μπορεί να έλθει γιατί δεν βλέπει καλά να οδηγήσει, ο άλλος γιατί πεθαίνει η μάνα του, ο Χι γιατί ζει ένα δράμα με τη γυναίκα του που έχει άνοια «προσπαθώ και να τη φλερτάρω ακόμη για να της δείξω ότι όλα πάνε καλά», ο Ψι γιατί έχει οικογενειακό πρόβλημα μεγάλο και τραβάει ζόρι. Έλα βρε Ψι όλοι έχουμε οικογενειακό πρόβλημα μεγάλο «Όχι ρε Δημήτρη βρήκανε καρκίνο στον εγκέφαλο της κόρης μου κι αύριο εγχειρίζεται εννιά ώρες, εγχείρηση». Υπάρχει πόνος στα φωτισμένα σπίτια τις νύχτες. «Οι μύγες γεννιούνται για να τις τρώνε οι αράχνες και οι άνθρωποι για να τους τρώνε οι θλίψεις», λέει ο μέγας Σοπενχάουερ Κεραυνοί, καρχαρίες, αυτοκινητιστικά, καρκίνοι, δηλητηριώδεις αράχνες, δηλητηριώδεις σχέσεις
11.2.19 Grand success η παρουσίαση των «Τετραδίων αμνησίας», είχαμε κόσμο, τα ’παμε καλά, αρέσαμε, εξαιρετικός ο Θέμης Καλλός πουλήθηκαν και τα βιβλία πλην όμως το βίντεο που γυρίστηκε δεν ακούγεται καλά. Ήλθαν πάντως όλες οι τάσεις όλες οι σχολές σκέψης της παροικιακής αριστεράς και οι ανένταχτοι πλήν των οδοιπόρων και των ασθενών. Ήλθε και ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδος, μπράβο του, πώς του ’λθε; σκεφτόμουνα να διαβάσω ένα κείμενο σατυρικό για τους εκπροσώπους των διπλωματικών αρχών που υπάρχει στο βιβλίο αλλά η παρουσία του πρόξενου μου έκοψε τη φόρα.
13.2.19 Αγόρασα εισιτήριο πολλαπλών διαδρομών από το πρακτορείο εφημερίδων για το τρένο να κατέβω στην πόλη, όπου θα συναντήσω αγαπημένη μου φοιτήτρια που υιοθέτησε με τη σύντροφό της αφγανάκι της ερήμου. Η αγορά έγινε ως εξής:
–Μπορώ να έχω μία κάρτα δέκα δολ. για το τρένο;
–Κοίτα αυτό εδώ.
Κοιτάζω ένα φωτεινό πίνακα στο ταμείο που ανάβει και λέει scarlet $3.65. Πρόκειται για λαχείο.
–Όχι δεν θέλω.
Ο κινέζος υπάλληλος κουρεμένος σαν πεζοναύτης γεροδεμένος επιμένει .
–Δες καλύτερα τι δίνει.
–Όχι ευχαριστώ.
–Είναι ευκαιρία. Σήμερα κληρώνει.
–Δεν υπάρχουν ευκαιρίες, λέω
Περιμένοντας το τρένο που θα περάσει σε 14 λεπτά ακούω θόρυβο σαν να πέφτει αεροπλάνο. Κι αρχίζει να περνάει αγκομαχώντας ένα φορτηγό τρένο με… χίλια βαγόνια τίγκα στο κάρβουνο. Μέσα στα πέντε λεπτά που βρίσκομαι στο σταθμό του ηλεκτρικού θα περάσει κι άλλη αμαξοστοιχία με αρχικά WGB και κλειστά βαγόνια, τα μέτρησα αυτή τη φορά 45, καμιά εικοσαριά μέτρα το καθένα. Έτσι προωθείται το παραγόμενο προϊόν. Κι αν είναι τίποτα πυρηνικά κατάλοιπα; Κοίταξα στο ιντερνέτ και πρόκειται για Εταιρεία ειδών διατροφής κυρίως τιπ τοπ ψωμί. Κουραφέξελα.
Κουρασμένος το βράδυ άρχισα να παίζω σκάκι με τον κομπιούτερ
14.2.19 Αγίου Βαλεντίνου. Για μας τους ανθοπώλες εραστές μεγάλη γιορτή. Ι love Stamatina λέει ο Εμ Τζέι. I lovebougatsa λέει η Έρικα. Κατανάλωση «αγορασμένου έρωτος» σε βαθμό υστερίας δεν ξέρω πού βρέθηκαν τόσα λουλούδια στο κατακαλόκαιρο και τόσα κρύσταλλα και διαμαντικά στα υαλοπωλεία και στα χρυσαφικάδικα Ο Τυρανόσαυρος Ρεξ προσφέρει στην αγαπημένη του κλάδο ελαίας και αιωνία αγάπη. Ο Καρχαρόδοντας αιματίτη στους τολμηρούς σέρφερ του Μποντάι. Ο Κτηνίατρος ολόκληρο τον εργατικό Σύνδεσμο Αντάρτη στην Ζοζό, ο γνωστός Μπεκρής αμέθυστο στη Σουλτάνα. Ο Αντώνιος μία ολόκληρη αποικία στην Κλεοπάτρα και πάει λέγοντας, όλοι ερωτευμένοι με του κόσμου τα (περιττά) αγαθά.
15.2.19 Ο πρώην πρωθυπουργός περιοχής Σκοπίων Γκρουέφσκι έκανε δήλωση λέγοντας «ότι μας έριξαν οι Έλληνες, επωφελήθηκαν μίας ευκαιρίας που δίνεται κάθε 100 χρόνια και μας άλλαξαν το όνομα».
–Τι κάνει ο παππούς απάνω; ρωτάει η Αρετή. Γράφει λέει η Ερικα. Στην πραγματικότηα στέλνει μηνύματα φλερτάροντας μία νεαρή συνάδελφο που έχει τα μισά του χρόνια με κεκτημένη ταχύτητα από τα «Βαλεντινικά» του χθες. «Με φλερτάρετε», λέει αυτή «ενώ έχετε τα διπλάσια χρόνια μου και δεν αναρωτηθήκατε αν έχω σχέση. Να σας πάρω σοβαρά τώρα άτομο που το παίζει γόης και παιχνιδιάρης;». Βεβαίως και με κοιλίτσα μαντάμ, με πατερίτσες και αρθριτικά που σπάνε ποτήρια
16.219 Διαβάζω Kevin Dutton από τη χώρα του Brexit: The Wisdom of Psychopaths. What Saints, Spies, and Serial KillersCan Teach Us About Success Η ψυχοπάθεια είναι μία επικίνδυνη κατάσταση γιατί μπορεί να κρύβεται σε προικισμένα μυαλά σε ανθρώπους που μπορεί να είναι ευφυείς, γιατροί, χειρούργοι, σε ετοιμότητα, άνδρες καθημερινοί, μπορεί και γοητευτικοί λέει ο Ντάτον και με απόλυτη αυτοπειθαρχία. Πάμε παρακάτω.
17.2.19 Τέσσερις αστυνομικοί στο Νιουτάουν σταμάτησαν ένα ποδηλάτη που ήταν πάνω στο πεζοδρόμιο πεζός, άγνωστο γιατί, και του έδιναν πρόστιμο μία ώρα και μάθημα
18.2.19 Θα πάει στόρυ τέλερ στα παιδάκια του κίτεν γκαρντ, ντυμένη νεράιδα και θα τα εισάγει στον κόσμο του εξωτικού και των εξωτικών. Δεν ξέρω αν θα τους δώσει πρόστιμο. Η Έρικα δεν κρύβει την αδημονία της.
19.2.19 Ο φίλος Ντίνος Σιώτης δημοσίευσε στο Face book χαΐ κου ποίημα «Δώστε πόνο στα τέσσερα, σας έχω./ Στα τέσσερα δώστε πόνο, σας έχω./ Σας έχω στα τέσσερα, νιώστε πόνο. Αθήνα, 13 Φεβρουαρίου 2019 κι από κάτω ένα τεράστιο 4. «Έλεος», σχολίασα, «πιο πολύ στα τέσσερα πεθαίνεις», θέλοντας να δείξω την αντίδρασή μου στο σεξιστικό κατασκεύασμα. Μετά διαπίστωσα την επιπολαιότητά μου με τον διαφωτιστικό τίτλο: «Βουλή». Χμ. Τώρα κάτι μας λες.
Απεβίωσε ο Θόδωρος Σκάλκος «ο βασιλιάς των παροικιακών μέσων Ενημέρωσης» επονομαζόμενος και μικρός Μέρντοκ καθώς στην Γκοστ στην εκτυπωτική πολυμηχανή του είχαν εκδοθεί έντυπα του Μέρντοκ την περίοδο που ο αυστραλός μεγιστάνας περνούσε κρίση …υπαρξιακή. Οι μεγιστάνες περνάνε κι αυτοί την κρίση τους αλλά βρίσκουν τρόπους, στην κόψη του ξυραφιού, ανάμεσα νόμου και παρανομίας να ισορροπούν. Ο Σκάλκος πέρασε κι αυτός τεράστιες κρίσεις και ήταν survivor. Η πιο σοβαρή ήταν ίσως όταν κάτω από το βάρος δικαστικών αποφάσεων υποχρεώθηκε εν μία νυκτί να αλλάξει τον τίτλο της εφημερίδας «Πανελλήνιος Κήρυξ» σε «Ελληνικός Κήρυκας» αποφεύγοντας κατασχέσεις κι άλλα οδυνηρά. Βρήκε βέβαια τότε υποστήριξη από την Ελληνική Κοινότητα που του «δάνεισε» τη διεύθυνσή της για μία δύο εκδόσεις σωτηρίας με το νέο όνομα και σήμερα αντί για ευχαριστώ ουδόλως προβάλλεται (η Κοινότητα) στο έντυπό του.
Αλλά αυτό έχει να κάνει με τις δημόσιες σχέσεις με τα εκάστοτε διοικητικά συμβούλια και την αμφιθυμία του (θανόντος) ανδρός που πάντα ως «καλός» επιχειρηματίας αποσκοπούσε στο προσωπικό συμφέρον. Δηλαδή ο Σκάλκος ως παροικιακός μιντιάρχης αν είχε την ικανότητα να κοιτάξει το συμφέρον της ευρύτερης κοινότητας θα ήταν ο θεός του Ελληνισμού. Αυτή την ευκαιρία όχι μόνο την έχασε αλλά αμαύρωσε και την ιστορία του ομογενειακού Τύπου με αψυχολόγητες συμπεριφορές, ακραίες συγκρούσεις και αποκλεισμούς.
20.2.19 Επίσκεψη από τον αρχισυντάκτη της εφημερίδας «Ο Κόσμος» Γιάννη Δραμιτινό στο σπίτι για ν’ ακούσει ιστορίες για τον Σκάλκο στο συγκρότημα του οποίου είχα εργαστεί για περισσότερο από τρία χρόνια –ένα μικρό διάστημα ως αρχισυντάκτης και των δύο εφημερίδων. Ήδη έσπευσαν να τοποθετηθούν στο στο face book πένες του ένδοξου παρελθόντος Ήταν η εποχή που ο κόσμος των μίντια εγκατέλειπε τη λινοτυπία και περνούσαμε στην φωτοσύνθεση. Σ’ αυτή τη στροφή εγκατέλειψε την εφημερίδα ο αρχιλινοτύπης αδελφός Γιάννης Σκάλκος, ένα θαυμάσιο παιδί.
Κακά τα ψέματα, το Συγκρότημα Σκάλκου ήταν «η μεγάλη του Γένους Σχολή». Από εκεί πέρασαν όλα τ’ αστέρια της παροικιακής δημοσιογραφίας. Ο Λάμπης Πασχαλίδης με ένα μικρό μπουκαλάκι ουίσκι κάτω από το γραφείο, ο Γιώργος Μεσσάρης, η πολύγλωσση και ευγενική Τζοάνα Μεσσάρη, ο Άγγελος Κούρλιος, ο Γιώργος Τσερδάνης, οι Βασίλης Πασάς, Θανάσης Χατζηανέστης, Τάσος Νεράντζης, Μαρία Πολίτη, Οδυσσέας Πλατύραχος, Πάνος Γεροντάκος, Τάσος Τάμης, Γιώργος Χατζηβασίλης. Ο Σκάλκος ξεκίνησε διανέμοντας δωρεάν το 1966 την Νέα Πατρίδα και ανάγκασε τον ιδιοκτήτη του Κήρυκα τον Καλομοίρη να συνεταιρισθεί μαζί του. Σε λιγότερο από έξι μήνες ο Σκάλκος είχε αγοράσει το μερίδιο του Καλομοίρη κι έτσι ο Σκάλκος από εργάτης γης (ζαχαροκάλαμο), από εργάτης παραγωγής ελαστικών, από ιδιοκτήτης καφενείου, από ιδιοκτήτης Σχολής Οδηγών και από ιδρυτής «Σχολής εκμάθησης χειρισμού ραπτομηχανής» βρέθηκε με μία χρυσοφόρα εφημερίδα στα χέρια, που αν μη τι άλλο, είχε δοξαστεί για τις δημοκρατικές θέσεις και τον αντιδικτακτορικό της αγώνα με υψηλή κυκλοφορία (γύρω στα 30.000 φύλλα ανά έκδοση). Επίσης βρέθηκε να εκδίδει κι άλλες εφημερίδες των εθνικοτήτων όπως τη γιουγκοσλαβική Novosti , την ιταλική La Voche κλπ. Πιστεύω ότι ενώ ο Σκάλκος είχε ένα απίστευτο δυναμισμό κι όλες τις ευκαιρίες στα χέρια του τις κατασπατάλησε σε εγωισμούς και μικροψυχίες. Πιστεύω απολύτως ότι ο διάδοχός του όποιος και νάναι θάναι ασυγκρίτως καλύτερος παρά την εξόχως δυσχερή συγκυρία για την έντυπη δημοσιογραφία. Ο Σκάλκος κατέβασε την ομογένεια και τον μεταναστευτικό λόγο στα χαμηλότερα επίπεδα, έφτασε στο σημείο να απαγορεύει στους δημοσιογράφους να υπογράφουν τα κείμενά τους για να μην κάνουν «όνομα» και πάνε να εργαστούν σε άλλη εφημερίδα. «Αγγελική ψυχή» (γράφτηκε κι αυτό) ένας κατηγορούμενος για βιασμούς; Για όνομα του Θεού! Είπαμε σεβασμός στον κάθε νεκρό αλλά όχι διαστρέβλωση της πάσης αλήθειας και παραμύθια για μικρά παιδιά.
Κι όμως «αγγελική ψυχή» μου γράφει ο Δραμιτινός «Δημήτρη αγνοείς τρομερά δεδομένα που βγήκαν στο φως τις τελευταίες μέρες. Ο Σκαλκος τα τελευταία χρόνια έκανε κρυφά μαθήματα μπαλέτου και μάθαινε άρπα. Διάβαζε συστηματικά Ιερό Αυγουστίνο, νηπτικούς πατέρες και Κίρκεγκωρ και σκόπευε φέτος να γίνει δόκιμος κήρυκας της εκκλησίας των Ενωτιστών. Κανείς δεν ξέρει ότι λίγες μέρες πριν πεθάνει έπλυνε τα πόδια του αρχισυντάκτη-βαλέ, τα πόδια της καθαρίστριας, ενός γείτονα κι ενός αδέσποτου πόσουμ. Ήδη κυκλοφορούν μαρτυρίες και για θαύματα που είχε κάνει, μάλιστα μια πόρνη της Βαβυλώνας δήλωσε ευθαρσώς ότι όταν την χάιδεψε πατρικά στα οπίσθια θεραπεύτηκε από την θλίψη…»
Δημήτρης Τζουμάκας