Δημήτρης Τούλιος * Ποίηση

In Λογοτεχνία, Ποίηση by mandragoras

 

Φανταστική συνομιλία ή τα πλάνα
(στη μνήμη του Γιώργου Παλ. Ρ.)

Είπες: Θα κατέβω απ’ τον ουρανό
να σε βοηθήσω να ψάξουμε μαζί
τον κάδο απορριμμάτων.
Είναι ένα κοινό μας σημείο,
δε νομίζεις;

Απάντησα: Συμφωνώ.
Αν ό, τι θάβεται, βαθαίνει,
τότε και ό, τι πετιέται, πετά.
Μόνο που δεν ξέρω να συμπεριφερθώ κι εγώ σαν κινούμενο σχέδιο,
καλή ώρα ,
όπως εγκαταβιώνω στο σώμα μου.
Και δεν υπάρχει τρόπος να ξεπεράσουμε τη φαντασία μας,
συνέχισα,
πέρα από το όριο των χαμένων, όπως φαντάζουν, πλάνων.
Δεν απάντησες.
Στέρεψα,
καθώς αναμίχθηκα με κείνη τη στυφή μυρωδιά
από τα πεταμένα
του λεηλατημένου κάδου.

***

Παρακάτω μπορείτε ν’ ακούσετε σε ηχητικό την απαγγελία από τον ποιητή: